»
کد خبر: ۸۰۸۷
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۱
اين روزها كه در دولت روحاني، حرف از اعتراض و لنگه كفش است و سوي ديگر محمد خاتمي هشدار مي دهد مبادا، خشونت هاي سازمان يافته بار ديگر به راه افتد و برخي مي پرسند آيا ممكن است برخي تصميم هاي دولت روحاني، كفن پوش ها را بار ديگر به ميدان بياورد، بار ديگر به سراغ سعيد حجاريان، رفتيم.
در موضوع حقوق شهروندي، آقاي روحاني هم حقوقدان است و هم زبان اصولگرايان را مي فهمد. بايد با رهبري صحبت كند و لايحه حقوق شهروندي را ارائه بدهد. اين لايحه بسيار مهم است و بايد درباره آن اقدام جدي صورت بگيرد.

سياست خارجي ادامه سياست داخلي است و اولويت دولت بايد حل مسائل داخلي باشد. اگر مسائل داخلي حل شود، مسائل خارجي هم به تبع آن حل مي شود، نمي شود به دنبال حل مسائل خارجي بدون حل مسائل داخلي باشيم. به نظرم دولت بايد اولويت خود را بر حل مسائل اقتصادي، سياسي و اجتماعي داخل كشور بگذارد.

علي فلاحيان مي گويد ترور حجاريان كار اصلاح طلب ها بود، ادعايي كه پيش از اين مصطفي پورمحمدي هم بيانش كرده بود. هرچند در 14 سالي كه از اين اتفاق مي گذرد هيچگاه سندي براي آن ارائه نشده است. اين روزها كه در دولت روحاني، حرف از اعتراض و لنگه كفش است و سوي ديگر محمد خاتمي هشدار مي دهد مبادا، خشونت هاي سازمان يافته بار ديگر به راه افتد و برخي مي پرسند آيا ممكن است برخي تصميم هاي دولت روحاني، كفن پوش ها را بار ديگر به ميدان بياورد، بار ديگر به سراغ سعيد حجاريان، رفتيم.

سياستمداري كه امروز مصداق زنده خشونت سياسي است، همچنان بعد از 14 سال، روايت هاي ناگفته زيادي دارد درباره اينكه چه كساني او را ترور كردند؟ چه كساني آمريت كردند و چه كساني اجرا؟ و در نهايت پرسيديم، رييس جمهور روحاني چه راهي دارد براي پيگيري مطالبات شهروندي كه افزوده شده است روزها.
    
درباره ترور شما پس از 14 سال، مجددا جريان تبليغاتي از سوي اصولگرايان ايجاد شده كه اين ترور را به اصلاح طلبان نسبت داده اند، كجاي اين ترور به اصلاح طلبان مربوط است؟ آمريت، عامليت، طراحي يا پشتيباني؟ اصولاخود شما درباره ترور به چه نتيجه يي رسيديد؟

من در سال هاي پس از آن اتفاق بنا نداشته ام به اين موضوع وارد شوم و درباره آن بحثي داشته باشم. اكنون نيز بنا ندارم اما چون اخيرا دوباره در اين ارتباط ادعاهايي مطرح شده در همان حد به اين موضوع مي پردازم. ببينيد زماني كه من در بيمارستان سينا در حال اغما بودم، دستگاه هاي امنيتي رسمي كشور اعلام كردند كه گروه ترور من دستگير شده اند و به اين امر اعتراف نيز كرده اند.

حال اينكه آيا واقعا كار اينها بوده يا نه، به دستگاه هاي امنيتي و خودشان مربوط است اما چون اقرار كردند و «اقرار العقلاعلي انفسهم جايز»، اين اقرار مي تواند بينه يي باشد بر اينكه ترور كار خود آنها بوده است.

هويت اين گروه چه بود؟

اين گروه كه يك تيم 12- 10 نفره بودند در واقع مي توان آنها را باند ناميد. اين باند متعلق به جايي به نام دخمه بود. موضع سياسي اهالي دخمه نيز كه جايي در شهرري است از قديم معلوم بوده است. فرمانده وقت سپاه، سردار صفوي هم در مصاحبه با خبرگزاري فارس اعلام كرد كه ضارب بسيجي بوده است.
    
پس اصلاح طلب نبودند و باز اقدامات مشابهي را هم تكرار كردند؟

همين تيم در سال 1382 به خوابگاه دانشجويان در خيابان طرشت حمله كردند و اين بار با شكايت نيروي انتظامي در زمان قاليباف دستگير و محاكمه شدند. نكته جالب در آن محاكمه اين بود كه در كيفرخواست عامل ترور، اعلام شد وي فاقد سوء پيشينه كيفري است يعني ترور من برايش به عنوان سوءپيشينه حساب نشده بود.

اعضاي اين دخمه قبل از ترور من هم چند نفر را در شهر ري ترور كرده بودند. در سال 1388 شايعه كرده بودند كه عامل ترور در ستاد مهندس موسوي فعال بوده كه از نظر من اين امر بعيد است يا گفتند پدرش اصلاح طلب بوده است.
    
آقاي حجاريان بعد از گذشت 14 سال از اين اتفاق، چه دست هايي واقعا پشت اين خشونت خواهي سازمان يافته بود؟

يك بار مي گويند منافقان بودند، يك بار مي گويند اصلاح طلبان، يك بار مي گويند اسراييل، بالاخره بيايند بررسي كنند و به مردم بگويند چه كسي و با دستور چه كسي و براي چه ترور كرد؟ما مي گوييم چرا اينها را شفاف نمي كنيد؟ هميشه مي گويند گفته شد، چرا نمي آيند يك بار علني و شفاف بگويند؟ كيهان كتابي در تيراژ بالاچاپ كرد و توسط وزارت ارشاد درمدارس بطور رايگان توزيع شد كه نويسنده آن مدعي شده من خودم، خودم را ترور كردم. چطوري من اين كار را كردم؟ بهتر است عوامل ترور را بياورند و بگويند چطور ترور كردند؟ چه كسي دستور داد؟ چه كسي اجرا كرد؟
    
اين خشونت ها توجيه ايدئولوژيك داشت؟

اين موضوع از زماني شروع شد كه آقاي م-ي گفتند كه من مي خواهم يك حرفي را بگويم اما نمي گويم چون اگر بگويم، مي گويند تروريست هستم. اما آيه «واعدوا لهم ماستطعتم من قوة و من رباط الخيل ترهبون به عدوالله و عدوكم» را خواند و گفت اين «ترهبون» مي دانيد يعني چه ؟ يعني ترور! ما اين را نقد كرديم و به ايشان گفتيم شما چه اسلام شناسي هستيد كه قرآن را اشتباه ترجمه مي كنيد؟ ترهبون در عربي جديد به معناي ترور است اما در عربي قديم كه مبناي ترجمه و تفسير قرآن است به معناي ترس است.

در عربي قديم كلمات ديگري معني ترور مي دهند. شما چرا ترور را به قرآن نسبت مي دهيد؟ اين حرف ها را زدم و بعد ترور من اتفاق افتاد.

اين نگراني هست كه بار ديگر اين خشونت ها به درون جامعه برگردد. مانند همين ماجراي تجمع فرودگاه و لنگه كفش. به نظر شما در دوره پيش رو، جريان بازگشت گروه هاي فشار و كفن پوش ها تكرار مي شود و آيا شاهد حوادث خياباني و تجمعات غيرقانوني خواهيم بود؟ هشداري كه آقاي خاتمي هم داد.

 بعيد است در آن حد برگردند مگر اينكه بين بالايي ها توافقي ايجاد نشود. اما من بعيد مي دانم به صورت خشن اتفاق بيفتد و تصور مي كنم در حد همين لنگه كفش و تجمعات مسالمتاميز مي ماند اما اينكه به اعتراضات گسترده تبديل شود بعيد است. البته اين را هم در نظر بگيريم كه آقاي روحاني فرد هوشمندي است. الان هم مي بينيم كه رهبري هم از او بيشتر از آقايان هاشمي و خاتمي حمايت مي كند.

سطح توقعات از آقاي روحاني بالارفته است و بسياري از انتظارات به ويژه درباره حقوق شهروندي، به گونه يي طرح مي شود كه حتي در حيطه اختيارات رييس جمهور نيست و به محدوده قوه قضاييه و ساير نهادها برمي شود.

در موضوع حقوق شهروندي، آقاي روحاني هم حقوقدان است و همزبان اصولگرايان را مي فهمد. بايد با رهبري صحبت كند و لايحه حقوق شهروندي را ارائه بدهد. اين لايحه بسيار مهم است و بايد درباره آن اقدام جدي صورت بگيرد. از طرفي بايد آقاي روحاني به دنبال احياي سريع اصل 113 قانون اساسي باشد. اين اصل رييس جمهور را ناظر بر اجراي قانون اساسي مي داند. احياي اين اصل، يك راه صحيح براي احياي حقوق شهروندي است.

موضوعي كه در زمان رياست جمهوري آيت الله خامنه اي هم برقرار بوده است و بر اساس قانون اساسي وظيفه رييس جمهور است كه آن را انجام دهد. ناظر بگذارد، گزارش تهيه كند و به رهبري و قوه قضاييه بدهد.
    
با پيروزي آقاي روحاني، بار ديگر بسياري از فعالان اصلاح طلب، اميدوار به فعاليت جدي تر احزاب شان شدند. برخي درباره بازگشت احزاب اصلاح طلب، اعتقاد به لزوم تغيير ساختاري دارند. مثلادرباره حزب مشاركت يا سازمان مجاهدين مي گويند بايد با اسمي ديگر يا ساختار ديگر به عرصه بازگشت و بعضي هم معتقد به حفظ ساختار قبل هستند. نظر شما چيست؟

من معتقدم حزب مشاركت بايد با همان ساختار و اسم فعاليت كند. حزب مشاركت منحل نشده، بلكه به صورت غيرقانوني جلوي فعاليتش گرفته شده است و پس از رفع موانع بايد به همان صورت قبل بازگردد و فعاليتش را ادامه دهد.
    
برخي پيشنهاد شوراي فرماندهي اصلاح طلبان، با رهبري چهره هايي مانند آقاي هاشمي، آقاي خاتمي، سيد حسن خميني و آقاي موسوي خوئيني را مطرح مي كنند. شما در شرايط كنوني، شوراي رهبري را به نفع جريان اصلاح طلب مي دانيد يا محوريت آقاي خاتمي را؟

من تشكيل جبهه يي با محوريت تلفيقي احزاب و افراد را بهتر مي دانم، يعني اين افرادي كه گفتيد و چند نفر ديگر از افراد بعلاوه احزاب محور فرماندهي شوند.
    
از زبان برخي چهره هاي اصلاح طلب مي شنويم كه اصلاح طلبان در دوره آينده بايد از هاشمي و خاتمي عبور كنند. همان طور كه در دوره اصلاحات نيز شاهد بوديم كه بحث هايي مثل عبور از خاتمي توسط تحكيم و خروج از حاكميت توسط برخي چهره ها مانند آقاي عبدي مطرح شد. شما نسبت به سياست عبور از خاتمي و هاشمي چه نظري داريد؟

در دوره اصلاحات به نظرم شعار عبور از خاتمي اشتباه بود، اما شعارخروج از حاكميت، تندروي نبود. الان هم عبور از هاشمي وخاتمي اشتباه است. آقاي هاشمي الان مواضع خوبي دارد. اما درباره انتخابات مجلس ششم كه مورد نظر شما است، ما به عنوان روزنامه نگاران، يك ليست داشتيم كه خيلي هم موفق بود و عليرضا رجايي هم از ليست ما راي آورد. همانجا من گفتم كه فائزه هاشمي را بايد در ليست بگذاريم و گذاشتيم، اما يك اصلي داشتيم و آن اين بود كه ليست ما بايد با جناح راست مرزبندي داشته باشد و براي همين كساني كه در ليست راست ها هستند را ما در ليست نگذاريم.

با محسن رضايي صحبت كرديم كه از ليست راست خارج بشود تا در ليست اصلاح طلبان قرار بگيرد، اما خارج نشد و از ليست اصلاح طلبان حذف شد. درباره آقاي هاشمي نظر برخي اعضا اين بود كه با وجود اينكه در ليست راست است اما ما هم ايشان را در ليست بگذاريم، اما نظر اكثريت جمع اين نبود و آقاي هاشمي در ليست قرار نگرفت و به خاطر همين فائزه هاشمي هم خودش را از ليست ما خارج كرد. البته بعد از آن مقطع، رابطه اصلاح طلبان با آقاي هاشمي خوب شد. حتي درهمين انتخابات اخير هم تنها كسي كه گفت آقاي هاشمي در دقيقه نود مي آيد و راي خوبي هم مي آورد من بودم.
    
آقاي حجاريان، دولت روحاني شعار اعتدال را مي دهد. اعتدال روحاني تا چه حد با اصلاحات خاتمي همپوشاني دارد؟ انتظارات اوليه اين بود كه دولت روحاني، كابينه بيشتر اصلاح طلبانه داشته باشد: آيا امروز با اين كابينه، مي توان ادعا كرد كه راي اصلاح طلبان به روحاني، امتياز سياسي را هم در پي داشته و دولت روحاني، كابينه يي از جنس اصلاح طلبان است؟

به نظرم دولت در مجموع يك مقداري از اعتدال به سمت راست نزديكتر است. معني اعتدال ميانه صرف نيست، معناي دقيق ترش انصاف است. اگر اين تعريف را قبول داشته باشيم، اين سوال را جواب دهيم كه اگر يك چوبي داشته باشيم كه يك طرفش 80 كيلو و طرف ديگرش 20 كيلو باشد مركز ثقل آن چوب در حالت آزاد كجا هست؟ در وسط آن يا نزديك تر به وزنه سنگين تر؟ اين مثال را براي اين زدم كه به طور دقيق تر به آراي آقاي روحاني در انتخابات دقت كنيد.

 آراي ايشان سه برابر آراي نفر اول اصولگرايان، آقاي قاليباف بود و اين به معناي آن است كه اعتدال به معناي رعايت انصاف و عدل نه صرفا ميانه، بايد به وزن سنگين تر اصلاح طلبان در دولت بينجامد كه اين به اندازه كافي ديده نمي شود. بنابراين اعتدال يعني تقسيم منصفانه نسبت به پايگاه راي، نه صرف حد وسط راست و چپ.
    
گفتمان كليدي اين دولت سياست خارجي است و به نظر مي رسد اين دولت موضوع تنش زدايي وحل مسائل سياست خارجي را به عنوان تمركز خود مطرح كرده است و مي خواهد با توجه به آن مسائل ديگر را حل كند. به نظر شما اين كليد، به عنوان شاه كليد در رفع بحران هاي پيش روي روحاني جواب مي دهد؟

توجه داشته باشيد كه سياست خارجي ادامه سياست داخلي است و اولويت دولت بايد حل مسائل داخلي باشد. اگر مسائل داخلي حل شود، مسائل خارجي هم به تبع آن حل مي شود، نمي شود به دنبال حل مسائل خارجي بدون حل مسائل داخلي باشيم. به نظرم دولت بايد اولويت خود را بر حل مسائل اقتصادي، سياسي و اجتماعي داخل كشور بگذارد.

دولت مي گويد تا تحريم ها برداشته نشود، مسائل اقتصادي حل نمي شود و مسائل سياسي و آزادي هاي اجتماعي هم در اختيار دولت نيست. مسائل سياسي مثل حصر يا آزادي هاي اجتماعي هم كه در اختيار ديگران است.

مسائل اقتصادي فقط مربوط به تحريم ها نيست. رانت ها و سوءِ مديريت هاي زيادي وجود دارد كه دولت بايد آنها را رفع كند، در واقع دولت بايد كارا شود. درباره مسائل اجتماعي و آزادي هاي اجتماعي هم نمي پذيرم كه بگوييم مسوول گروه هاي ديگر است. دولت مسووليت اصلي براي پاسخگويي به اين خواست مردم را دارد.

بالاخره وزارت اطلاعات هركجا كه باشد بايد از دستگاه قضايي حكم بگيرد، مساله، پاسخگو نبودن دولت و مجلس است.

 بالاخره اين مشكل كلي دموكراسي در كشور است، البته الان كه آقاي روحاني خودش وزير را انتخاب كرده بايد در اين سيستم شاهد اصلاحات اساسي باشيم و ديگر نمي توان گفت كه نگذاشتند.

البته مهم تر اين است كه اطلاعات موازي ايجاد نشود و خارج وزارت اطلاعات همان كارها را ادامه ندهند. آقاي روحاني بايد بتواند هم وزارت اطلاعات را اصلاح كند، هم جلوي موازي كاري را بگيرد.

منبع: اعتماد
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین