تنور داغ فیلم های کره ای و خرید فله ای مسئولان

این روزها مردم بیشتر ساعات زندگی خود را در محل کارشان می گذرانند، ساعاتی که گاهی تا اوایل شب نیز طول می کشد و به نوعی تمام روز فرد را پر می کند. انسانها خانه را برای خود محلی برای استراحت و تفریح می شمارند و گاهی نیز با تماشای تلویزیون اوقات فراغت خود را سپری می کنند. اوقاتی که این روزها با فیلم های کره ای پر می شوند.

کمتر از یک دهه است فیلم های کره ای پا به تلویزیون ایران گذاشته اند و بازار داغی برای خود دست و پا کرده اند. از سریال هایی مثل یانگوم، امپراطور دریا و جومونگ گرفته تا "متشکرم".


 یانگوم در واقع شروع انقلاب جدید سریال های کره ای در ایران بود. سریال هایی که در کشور کره طرفداران زیادی نداشتند، در ایران خیل عظیمی از مردم را در هر قشر و طبقه اجتماعی؛ بی سواد و با سواد به خود جذب کردند و گویی دیگر جایی برای سریال های ایرانی در بین مردم نگذاشته بودند.

از تلویزیون هم که بگذریم این سریال ها به حدی در بین مردم محبوب شده بودند که فروشگاه های اینترنتی و حتی دستفروشان  نیز اقدام به فروششان کردند. طوری که همهمه مردم بر این بود تا با خرید این سریال ها و یا دانلود کردن از طریق شبکه های اجتماعی هر چه زودتر از پایان آنها مطلع شوند و این موضوع به نوعی رقابت بین بینندگان تبدیل شده بود.


در اینجا گفتن این نکته بی ضرر نیست که بسیاری از سریال های کره ای در تلویزیون کره پخش نمی شود. سانگ ایل گوک بازیگر نقش جومونگ در سفری که به ایران داشت، در مصاحبه با خبرنگار ایرانی گفته بود که بعضی از سریال هایی که از شبکه ی فارسی وان پخش می شود، در کره اجازه ی پخش از تلویزیون را ندارند. جای تاسف دارد که در کشورما مخاطب ایرانی، مخاطب چیزی است که خود کره ایها نسبت به آن اشباع شده اند.

حال این سوال مطرح می شود که چرا مسئولان صدا و سیما به هر نقطه ای که سفر می کنند شروع به خرید چنین سریال ها و پخش قطاری آنها در سیما و تلویزیون می کنند؟


پخش چنین فیلم هایی تنها به سریالهای کره ای محدود نمی شود گویی مسئولان صدا و سیمای ایران در هر دهه اقدام به خرید سریالهایی از یک کشور خاص می کنند چراکه تا پیش از این نیز فیلم های هندی و ژاپنی در بین مردم پا باز کرده بودند و افراد بیش از اینکه به تماشای سریال های ایرانی بپردازند فیلم های هندی را ترجیح می دادند. اما می توان به این موضوع نیز اشاره کرد که طرفداران این سریال ها به دلیل وجود کیفیت بالای تولید و صحنه های اکشن بسیار جذاب جذبشان شده بودند.

اما باید این نکته را نیز گوشزد کرد که اگر اینگونه ادامه دهیم؛ با خرید فله ای سریال های کشور خاص و پخش پشت سر هم آنها به نوعی ذائقه بیننده را در استفاده و تماشای رسانه ای ملل دچار اختلال خواهیم کرد و در نتیجه این روند تنوع طلبی که در جوهر هر تماشاگری است شعله ور می شود این گونه می شود که بیننده سراغ شبکه های اجتماعی و ماهواره ای می رود و با تماشای آنها و الگو برداری از آن به تدریج هنجار های اجتماعی  دچار افول می شود. یعنی  به نوعی که حتی می توان خیانت به همسر را هم جزئی از این الگوبرداری ها دانست.

تبلیغ و پخش این سریالها آنقدر ادامه داشت که حال با وجود اینکه حدود 1 سال از پخش آخرین سریال کره ای از شبکه 3 سیما می گذارد انگار رسانه ملی هنوز نمی خواهد پخش این سریال ها را به پایان برساند چرا که شبکه تماشا نیز بعد از پخش مجدد یانگوم باز هم شروع به پخش سریال جومونگ کرده است آن هم در فاصله زمانی کوتاه! و این در حالی است که کسانی که یکی دو سال گذشته آن را تماشا کرده بودند بدون اینکه تغییراتی در شخصیت انها شکل گرفته باشد بار دیگر مجبور به تماشای آن با همان سلیقه و رویکرد هستند.

مسئولان خرید و تهیه برنامه ها و سریالهای خارجی می توانند با خرید این فیلم ها و پخششان در فواصل زمانی طولانی از به وجود آمدن مشکلاتی اینچنین تا حدی جلوگیری به عمل آورند در غیر اینصورت "چون پرده بر افتد نه تو مانی و نه من."