خواندن قطعه‌ای از افتخاری در نوحه جایز است؟

کویتی‌پور با انتقاد از وضعیت امروزی دسته‌های زنجیر زنی و ایجاد مزاحمت‌هایی برای مردم، افزود: من تربیت‌شده خانه جوانان پیشاهنگی هستم اما باورهای خودم را دارم و جایی که لازم بوده از موسیقی در کنار خواندن استفاده کردم اما وقتی ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» خواننده درگذشته لس آنجلسی و ملودی «شهر موشها» را در مرثیه‌های برخی از مداحان می‌شنوم واقعا دل آزرده می‌شوم چرا که این روند اصلا قشنگ نیست.

وی با تاکید بر این نکته که خود را مداح نمی‌داند، گفت: به خوبی می‌توانم ملودی موجود در ترانه‌های بسیاری از خوانندگان لس‌آنجلسی و حتی داخل کشورمان را تقلید و اجرا کنم اما هیچ گاه این کار را نکردم.

او یادآور شد: آیا خوانش قطعه‌ای از علیرضا افتخاری در نوحه جایز است؟ چرا باید کار را به جایی برسانیم که عکس فلان خواننده درگذشته لس آنجلسی را با فیلم مداحی مجلس عزاداری حضرت سید الشهدا (ع) را میکس کنند و ما ببنیم ذره‌ای تغییر در خوانش این نوحه‌خوان با آن خواننده نیست؟ این‌ها از نظر من دهن‌کجی به محضر مقدس هیات‌ها و مجالس روضه‌خوانی است.

کویتی پور که شامگاه 28 آبان‌ماه در فرهنگسرای ارسباران سخن می‌گفت، افزود: من زمانی از خوانش خودم لذت می‌برم که شما از من انتقاد کنید و بگویید کجای کار من اشتباه بوده است. اگر ترانه «ممد نبودی» بر دل مخاطب می‌نشیند به این دلیل است که این ترانه حرف دل عده‌ای را زده است.

خواننده «غریبانه» گفت: من اگر می‌گویم مداح نیستم به خاطر این نیست که خود را از مداحان جدا کنم اما بر این اعتقادم که هرکس گفت، «یا حسین یا حسین» او را مداح خطاب نکنیم زیرا دستگاه حضرت سیدالشهدا (ع) جای تملق نیست. اینجا باید دل را به خدا بدهی تا به معبود خود برسید و خوش به حال کسانی که به این حال می‌رسند و بدانید طبل و سنج در ساعت دو نیمه شب در خیابان‌های شهر کنار خانه مردم جایی در دستگاه حضرت امام حسین ندارد.

کویتی‌پور اظهار تاسف کرد که در جایی که ریش‌سفیدان یک منطقه آن هم در شرایطی خاص دست به دمام‌زنی می‌برند و همه چیز برای آنها دارای حرمت است، کار به جایی رسیده که ما در دسته‌جات زنجیرزنی انواع و اقسام موسیقی‌های راک و رپ را می‌شنویم و نتیجه این می‌شود که باورهای موسیقایی مردم که نشات گرفته از اشعار و مراثی‌های قدیمی و ارزشمند بوده جای خود را به ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» می‌دهند.

غلامعلی کویتی‌پور این سخنان را در نشست تخصصی «بازتاب اندوه و غم در موسیقی و ترانه» در فرهنگسرای ارسباران بیان کرد.