جليلي زير علامت سؤال
اما جدا از محتوای نقدهای ابوترابی‌فرد، نسبت به عملکرد و مواضع جلیلی و حامیانش، نفس ورود نایب‌رئیس مجلس به این بحث، نشانه‌ای قابل تأمل است.
حاشیه‌های حضور سعید جلیلی در کمیسیون ویژه بررسی برجام، از مرحله انتقادات عادی فراتر رفته و پس از پخش تلویزیونی جلسه روز یکشنبه اعضای کمیسیون با جلیلی، حالا نمای جدیدی از نگاه اصولگرایان به توافق هسته‌ای در معرض دید عموم قرار می‌گیرد. جلسه روز یکشنبه در حالی برگزار شد که پیش از این در نوبت قبلی حضور جلیلی در کمیسیون برجام، ابوترابی‌فرد نسبت به «مونولوگ» جلیلی و عدم‌پاسخ‌گویی او به پرسش‌ها انتقاد کرده بود؛ انتقادی که با واکنش زاکانی همراه شده بود و این درحالی بود که به گفته منصوری‌آرانی، این سطح از میهمان‌نوازی رئیس و اکثریت اعضای کمیسیون برجام تنها در مواجهه با تیم جلیلی اتفاق می‌افتاد و در مقابل تیم مذاکره‌کننده فعلی، اعضای کمیسیون الزامی به رعایت احترام میهمانان نداشتند. اما روز یکشنبه، بالاخره حضور جلیلی در کمیسیون از حالت «مونولوگ» خارج شد و ابوترابی‌فرد این‌بار بی‌پرده‌ترین انتقادات را از عملکرد شش‌ساله او بیان کرد؛ انتقاداتی که اگرچه تاکنون بارها از سوی منتقدان عملکرد تیم دولت سابق بیان شده بود، اما بیان صریح آنها توسط نایب‌رئیس اصولگرا و میانه‌رو مجلس، خبر از تحولات جدیدی می‌داد.
در زمان جلیلی کمترین نقد و بحث صورت نمی‌گرفت
نایب‌رئیس مجلس در این جلسه و در ابتدای سخنانش خطاب به جلیلی گفت: «ابزار گفت‌وگو با نظام حاکم بر جهان قدرت است بنده تفاوت ویژه‌ای بین دو مقطع مذاکرات می‌بینم، مقطعی که شما مدیریت تیم را برعهده داشتید که کمترین نقد و مباحثه‌ای در آن زمان صورت نمی‌گرفت و مقطعی که امروز ما دارای فضای نقد شده‌ایم که شخصا این فضا را می‌پسندم. اعتقاد بنده این است که اگر در آن زمان که سه قطع‌نامه به تصویب رسید نقد و بررسی‌هایی صورت می‌گرفت می‌توانستیم به نقش دولت که نقش بازدارنده داشت کمک کنیم. ما بارها از شما برای حضور در کمیسیون امنیت دعوت کردیم اما تنها شما یک‌بار در جلسات حضور پیدا کردید. اگر اجازه می‌دادید بحث و مباحثه‌ای صورت می‌گرفت احتمال داشت تصویب قطع‌نامه ١٩٢٩ به تأخیر می‌افتاد یا حتی تصویب نمی‌شد».
در برجام صراحتا از واژه لغو تحریم‌ها صحبت شده
ابوترابی‌فرد در ادامه سخنان خود در این جلسه با اشاره به قطع‌نامه ٢٢٣١ گفت: «به نظر من می‌رسد که اگر مفاد قطع‌نامه را ببینیم، نظرها نسبت به نقدها تغییر می‌کند. اولا فرمودید لغو نیست و از واژه تعلیق در قطع‌نامه استفاده شده است در صورتی که در قطع‌نامه صریحا تحت عنوان لغوها مفادی آمده است که در این قطع‌نامه از لغو تمام قطع‌نامه‌های گذشته نام برده است». نایب‌رئیس مجلس با بیان اینکه «قطع‌نامه‌ها یعنی اجماع قدرت‌های جهانی علیه ایران» ادامه داد: «در سایه تلاشی که دیروز گروه‌های هسته‌ای ما داشتند و مدیریت شخص مقام معظم رهبری ما توانسته‌ایم که در برابر این قطع‌نامه‌ها بایستیم و شورای امنیت را مجبور کنیم به اینکه قطع‌نامه‌ای صادر کند که در آن لغو تمامی قطع‌نامه‌های گذشته را عنوان کند که این پیروزی بسیار بزرگی است و نمی‌توان به‌راحتی از آن عبور کرد. در بند ٨ قطع‌نامه آمده است وفق ماده ٤١ منشور ملل متحد تصمیم گرفته می‌شود که در ١٠ سال پس از روز توافق برجام به‌نحو تعیین‌شده، تمام مفاد این قطع‌نامه باید لغو شود. هیچ‌کدام از قطع‌نامه‌های مذکور در بند فصل ٧ منشور ملل متحد نباید ادامه پیدا کند. به نظر من این دستاوردها، پیروزی یک نظام بر همه قدرت‌های مسلط در جهان است».
حضور ایران ذیل فصل ٧ قابل انکار نیست
نایب‌رئیس مجلس به‌جز تأکید بر ترجیح روش تیم فعلی بر تیم سابق و همچنین تأکید بر لغو تحریم‌ها در توافق اخیر، سراغ دیگر موضوعی که مخالفان توافق روی آن مانور می‌دهند هم رفت؛ با اشاره به صحبت‌های عسگری که به همراه جلیلی به‌عنوان یکی از اعضای تیم مذاکره‌کننده سابق، به کمیسیون آمده بود، گفت: «در قطع‌نامه ١٩٢٩ به‌صراحت آمده است که این قطع‌نامه ذیل بند ٤١ فصل هفت از منشور سازمان ملل است، آنها به‌روشنی ما را ذیل فصل ٧ آورده‌اند. شما می‌فرمایید که بدون احراز تهدید امنیت و صلح بین‌‌الملل نمی‌توانند ذیل این فصل ایران را بیاورند اما آنها دقیقا این کار را کرده‌اند. وقتی در متن قطع‌نامه هست قابل انکار نیست، با لبخند هم این موضوع حل نمی‌شود». نایب رئیس مجلس همچنین تأکید کرد: «در قطع‌نامه ٢٢٣١ فصل ٧ عنوان نشده است و تنها به بند ٤١ اشاره می‌شود چرا که می‌خواهند مفاد این بند را نقض کنند. درباره مکانیزم ماشه، نظام فکر کرده و مباحثات زیادی صورت گرفته است، تیم مذاکره‌کننده نیز تلاش خود را کرد، تنها راهکاری که به آن رسیدند این بود، همین مکانیزم ماشه بود؛ البته کاش این مکانیزم وجود نداشت». عضو کمیسیون ویژه برجام در تکمیل سخنان خود تصریح کرد: «اگر قدرت ایران ضعیف شود مکانیزم ماشه هم نباشد غرب می‌تواند نظر خود را از طریق سازمان ملل اعمال کند».
تقویت جبهه حامیان توافق در کمیسیون
اما جدا از محتوای نقدهای ابوترابی‌فرد، نسبت به عملکرد و مواضع جلیلی و حامیانش، نفس ورود نایب‌رئیس مجلس به این بحث، نشانه‌ای قابل تأمل است. ابوترابی‌فرد همواره در چالش‌های بین مجلس و دولت در هر زمانی- چه در دوره احمدی‌نژاد و چه در دوره روحانی- نقش میانجی را ایفا می‌کرده است. او حتی با حکم مقام معظم رهبری عضو هیأت حل‌اختلاف قواست و هربار که استیضاحی پیش می‌آید یا چالشي بین دولت و مجلس درمی‌گیرد، اوست که نقشي کلیدی در برگزاری جلسات اقناع و تفاهم به عهده دارد و حالا در قامت حامی تیم مذاکره‌کننده در مقابل مخالفان دولت و مذاکرات به میدان آمده است.
شاید اگر بنا بود تنها به مواجهه‌های بهروز نعمتی با تیم مذاکره‌کننده توجه کنیم، می‌شد این دفاع از تیم هسته‌ای را به پای تیم علی لاریجانی در مجلس نوشت؛ چراکه نعمتی به عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار فراکسیون رهروان ولایت، در جلسه قبلی هم انتقاداتی مطرح کرده بود و در جلسات دو روز گذشته کمیسیون با جلیلی و ظریف نیز یکی از پرکارترین نمایندگان در دفاع از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بود.
تکرار خرداد ٩٢ در آستانه اسفند ٩٤
اما ورود ابوترابی‌فرد به این ماجرا، نشان از تقویت جبهه حامیان توافق در سطحی فراتر از حامیان بهارستان‌نشین دولت و فراکسیون منتسب به علی لاریجانی دارد؛ حمایتی که حالا با وجود دراقلیت‌بودن تعداد حامیان توافق در کمیسیون برجام، کفه ترازو را به نفع آنها سنگین‌تر کرده است. شاید بتوان لحظه روشن‌شدن میکروفن ابوترابی‌فرد در جلسه کمیسیون برجام را، لحظه آغاز شمارش معکوس برای اتمام حجت میانه‌روها با تندروهای جناح راست دانست؛ اتمام حجتی که تندروها آن را در انتخابات سال ٩٢ جدی نگرفتند و حالا به‌نظر می‌رسد میانه‌روها در آستانه انتخابات مجلس دهم، بار دیگر برای یادآوری آن تجربه به تندروها، وارد کارزار شده‌اند.
منبع: شرق
ارسال نظر
