محشون:در ورزش پول زیر بنا شده و اخلاق رو بنا

سيدرضا صالحي اميري، سرپرست وزارت ورزش و جوانان نخستين و مهم ترين رويكرد خويش در حوزه ورزش و جوانان را توجه به مقوله فرهنگ و اخلاق مطرح كرد. او معتقد است كه فرهنگ شخصيت آفرين است و انسان هاي با شخصيت در جامعه داراي فرهنگ متعالي هستند.

اين فرهنگ براي جامعه ورزش نيز واجب است و نخستين انتظار ما از جامعه ورزش گسترش فضاي فرهنگي، اخلاقي و معرفتي است. ديروز صالحي اميري با تني چند از روساي فدراسيون ها به مجلس شوراي اسلامي رفت تا برنامه هاي خود را در جلسه فراكسيون اعلام كند. محمود مشحون، رييس فدراسيون بسكتبال كشورمان هم از دعوت شدگان به مجلس است از همين رو امروز با او درباره حضور در مجلس، اخلاق در ورزش و اوضاع و احوال بسكتبال صحبت كرديم كه در زير مي خوانيد.
    
سرپرست وزارت ورزش تاكيد ويژه يي بر گسترش فرهنگ و اخلاق در ورزش دارند، شما به عنوان يكي از زير مجموعه هاي وزارت چه نظري درباره اين رويكرد داريد؟

خوشبختانه ما سال ها در فدراسيون بسكتبال با همه بداخلاقي ها و بد روشي ها مبارزه كرديم و اجازه نداده ايم كه به بسكتبال ورود كنند. به شدت هم با اين رويكرد وزارت موافق هستيم و معتقديم اين بخشي كه آقاي صالحي اميري به آن توجه ويژه دارند نياز واقعي ورزش ماست چراكه وقتي اخلاق نداشته باشيم و قهرمان ملي ما در چارچوب رفتار و اخلاق اسلامي گام برندارد نه تنها مسير را بيهوده رفته ايم بلكه به پرتگاه هم خواهيم رسيد. قهرماني بدون فضيلت ارزش نيست و زماني كه قهرمان ما الگوي بدي براي نسل آينده باشد بزرگ ترين ضربه به جامعه خواهد خورد.

امروز جايگاه اخلاق را در ورزش ايران چگونه مي بينيد؟

آن چيزي كه مشخص است اين است كه هنوز كار اصولي شروع نشده است. ما نبايد فضا را براي بدگفتاري ها و بداخلاقي ها فراهم كنيم. وقتي بستر فراهم نباشد مطمئنا اتفاقي هم نخواهد افتاد. تمام اينها هم به دست بزرگان مي تواند شكل واقعي بگيرد.
    
براي حل اين مشكلات چه بايد كرد؟

ابتدا بايد همان طور كه گفتم بسترها را بست. مهم ترين راه حل هم گفتار زيباست، برگزاري كلاس هاي متعدد، خواستن از نسل جوان و آموزش درست دادن به آنهاست. متاسفانه در ورزش ما نه كوچك تري، نه بزرگ تري نه احترامي هيچ كدام از اينها آن طور كه بايد رعايت نمي شود. شاهد هستيم در روزنامه ها چگونه به جان هم مي افتند و معلوم نيست كه دوست هستند يا دشمن، در تلويزيون فقط شمشير به چشم هم نمي زنند. متاسفانه اخلاقيات واقعي كمرنگ شده است و اين بسيار ناراحت كننده است.
    
قبول داريد كه در ورزش امروز ما پول و سرمايه زير بنا شده و اخلاق روبنا و ظاهري است؟

نه تنها قبول دارم بلكه اعتقاد دارم كه متاسفانه چنين شده است. اين پول حربه يي شده كه اصالت، صلابت و سلامت را از بين برده است. در واقع كاغذ ديواري شده كه روي ديوار كاهگلي كشيده اند كه اگر يك گوشه آن سوراخ شود زير آن كاملاديده خواهد شد. بزرگ ترين ضربه يي هم كه داريم مي خوريم از همين بخش است و بايد به فكر مرتفع كردن آن باشيم.
    
در ورزش ما الان اسطوره وجود دارد؟

بله كه وجود دارد اتفاقا خيلي هم داريم منتها از آنها درست استفاده نشده است و به ابزارهايي تبديل شده اند كه در مسير نادرست قرار گرفته اند. جامعه ورزش ويترين بزرگي براي نمايش دارد منتهي بايد راه اصولي را پيدا كنند تا درست ديده شوند. اين هم كار فرد نيست، چند ارگان بايد وارد شوند چراكه مثل تسبيح به هم وصل هستند و بايد دست به دست هم دهند تا بتوانند موفق شوند.
    
اين را هم قبول داريد كه توجه به بعد فرهنگي در ورزش كمرنگ شده است؟

به اعتقاد من متاسفانه اصلاوجود ندارد چراكه براي هر درسي بايد كتابي وجود داشته باشد و تا كتاب نباشد چطور مي توان آن درس را خواند؟ مسوول فرهنگي ما به تنها چيزي كه توجه نمي كند فرهنگ است. در جامعه ما برخي ها بار سنگيني را به دوش مي كشند و موقعيت هاي حساسي دارند كه متاسفانه بازدهي هم ندارند و ما امروز چوب آن مديران را مي خوريم. وقتي آموزشي نيست ورزشكار بايد از كجا ياد بگيرد؟ وقتي بستري فراهم نيست چه توقعي مي توان داشت؟
    
براي حل اين مشكل چه بايد كرد؟

الان مهم ترين مساله اين است كه ما اين كمبود را احساس مي كنيم و نخستين راهي كه مي تواند اين مسير را از آلودگي خارج كند آموزش است. مسوول فرهنگي كه عامل اصلي انتقال فرهنگ اصيل ايراني اسلامي است بايد خودش ابتدا فرهنگي باشد تا بتواند آموزش درست دهد. بايد از خودمان شروع كنيم نه اينكه فقط همسايه را نصيحت كنيم. بايد سازندگي داشته باشيم و اول از همه هم از خودمان شروع كنيم.

از بحث اخلاق و فرهنگ بياييم بيرون: گويا قرار است به مجلس شوراي اسلامي برويد؟

بله افتخار اين را دارم كه در جمع عزيزاني باشم كه نماينده ملت هستند. موقعيت خوبي است كه درباره ورزش كشور صحبت شود.
    
اگر اين موقعيت فراهم شود بيشتر چه مواردي مدنظرتان است تا مطرح شوند؟

مهم ترين بحث ما بودجه و مسائل مرتبط با آن است. در همه جاي دنيا با مهيا كردن امكانات بهينه براي ورزشكاران شرايط و موقعيت بهتر بودن و بهتر نتيجه گرفتن را فراهم مي كنند و آن را طبق يك برنامه ريزي جامع پيش مي برند. همه اينها نيازمند برخورداري از بودجه است. با دست خالي كه نمي توان كاري كرد و حرف از اميدواري و آينده زد.
    
اوضاع مالي ورزش كشور را چطور مي بينيد؟

به هر حال اوضاع مالي كه الان ورزش كشورمان و نه فقط بسكتبال، با آن مواجه شده، نگران كننده است. واقعا ورزشكاران المپيكي، جهاني و حتي آسيايي ما چه جايگاهي دارند؟ يك ورزشكار تا چه زماني مي تواند از توانايي هايش بهره مند شود؟ يك روزي هم مي رسد كه او به هر دليلي مجبور به كنار گذاشتن دوران ورزش حرفه يي و قهرماني مي شود. براي آن روزهاي ورزشكاران چه فكري شده است؟
    
درباره سالن اختصاصي بسكتبال صحبت نخواهيد كرد؟

نمي دانم بايد بازهم بگويم كه جامعه بسكتبال كه 13 سال گذشته اش با افتخار سپري شده هنوز يك سالن استاندارد ندارد. در اين مدت كسي به نيازي كه براي داشتن سالن اختصاصي داريم، توجه نكرده با اين حال قهرمان آسيا شديم، سهميه جهاني كسب كرديم، وارد المپيك شديم و حتي جايزه اسكار جهاني را هم به خود اختصاص داديم. به هر حال من اگر زماني به دست آورم، مي خواهم در خانه ملت از درد و دل ملت بگويم.
    
الان بحث تبعيض در ورزش خيلي مطرح است و بسكتبالي ها هم در اين ميان ناراحت هستند؟

تبعيض هيچ وقت در مرام و آيين ما نبوده است چراكه ضربه مهلكي به بدنه ورزش خواهد بود. اين را هم بگويم كه شخص آقاي صالحي اميري دستور داده اند در نخستين فرصت همان تقديري كه از فوتبال و واليبال مي شود از بسكتباليست هاي قهرمان ما هم بشود.
    
شما گفته بوديد كه با مسوولان كميته ملي المپيك هم بر سر تقدير از ملي پوشان صحبت خواهيد كرد؟

بله اين كار را هم كردم و متوجه شدم تقديري كه از واليبالي ها شده هيچ ربطي به كميته نداشته و آنها هم ميهمان اين برنامه بودند، يك اسپانسر ميزباني اين برنامه را به عهده داشته است.

معرفي صالحي اميري را به عنوان وزير ورزش و جوانان چطور ارزيابي مي كنيد؟

من آرزو مي كنم موفقيت از آن ايشان باشد. در زمان كوتاهي كه در خدمت او بوده ايم شاهد حسن نيت و رفتارهاي نيكوي ايشان بوديم. برنامه هاي ايشان بار فرهنگي دارند و مطمئنا با آن متانت و اهميتي كه به ورزش مي دهند مي توانند موفق باشند.
    
اتفاقي كه در بسكتبال افتاد و خوشايند هم نبود عنوان پنجمي تيم ملي نوجوانان در آسيا بود، ارزيابي شما از اين رقابت ها چيست؟

اول بايد بگويم اين ظلمي بود كه من در حق اين بچه ها كردم چراكه در بدترين شرايط آنها را راهي اين رقابت ها كردم. بدون بازي تداركاتي و امكانات آنها در اين ديدارها حاضر شدند و تجربه كافي نداشتند.
    
خودتان فكر مي كرديد مقام نياورند؟

خير، ما نوجوانان را روي سكو مي ديديم و براي روي سكو رفتن آنها برنامه ريزي كرده بوديم و ميزبان شديم كه متاسفانه به آن نرسيديم و الان اين را خوب مي دانيم كه بدون برنامه و امكانات نمي توان به دنبال نتيجه بود و بايد برنامه ريزي اصولي داشته باشيم. از عملكرد نوجوانان رضايت ندارم و با صداي رسا مي گويم كه به خاطر فراهم نكردن امكانات ما به اين نتيجه نامطلوب رسيديم و اين درس عبرت خوبي براي ما شد.
    
مي گويند با اين نتيجه زنگ خطر براي بسكتبال به صدا درآمد نظرتان چيست؟

اين حرف ها را سال هاست كه مي شنويم الان هم در اين ميان سوءاستفاده كرده اند و مي گويند زنگ خطر به صدا در آمده است و من نمي دانم اين چه زنگي است كه آقايان سال هاست مي گويند و ما خطر آن را نمي بينيم.

منبع: اعتماد