ملی پوش قایقرانی ایران ، درباره بی
توجهی ها به این رشته و برخی انتقادها اظهار کرد: واقعا این رسمش نیست که
با قهرمانان ورزشی این رفتار شود. ما در رقابت های قهرمانی آسیا به مدال
های رنگارنگی رسیدیم اما هیچ کس توجه نکرد. آیا این رسمش است که حتی یک نفر
برای استقبال از ما به فرودگاه نیاید؟ بعد از دو سال تعلیق این همه مدال
گرفتیم و توانستیم قهرمان آسیا شویم، اما انگار نه انگار. واقعا این درست
نیست.
وی ادامه داد: مگر ما برای ایران تلاش نمی کنیم؟ مگر ما زحمت نکشیدیم؟ مگر ما مدال نگرفتیم؟ چرا کسی توجه نکرد که قایقرانی هم توانسته مدال آسیایی بیاورد و نیاز به حمایت و توجه دارد؟
فرزین اسدی در ادامه به مدال های پاروزنان اشاره کرد و گفت: ما با اینکه دو سال تعلیق بودیم و تنها در ایران تمرین می کردیم راهی ازبکستان شدیم. خیلی ها فکر نمی کردند بتوانیم حتی مدال های قبلی را تکرار کنیم اما دیدید که همه چیز بهتر بود. تنها مدال احمدرضا طالبیان از طلا به نقره تبدیل شد که دلیل آن همان تعلیق و فشاری بود که طالبیان تحملش کرد. در این شرایط که کار ما بسیار دشوارتر بود و بسیاری از ملی پوشان هیچ انگیزه ای نداشتند برای نام ایران تلاش کردیم و موفق شدیم اما شاید کسی یادش نبوده چه اتفاقی برای قایقرانی افتاده و حالا شرایط چگونه است.
او افزود: قبل از اعزام به مسابقات استانداری مازندران از ورزشکاران این استان تقدیر کرد و نفری 500 هزار تومان به ما داد و بارها اعلام کرد. تقدیری که هر روز به روی ما آورده شود که تقدیر نیست. بعد از آمدن من نیز عکس های من در شهر دیده می شد که همه لطف دوستانم بود و هیچ کدام از مسوولان کاری نکرده بودند و تنها رییس هیات استان از ما استقبال کرد. مسوولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم در فرودگاه نبودند که احتمالا به این دلیل است که شاید مدال های طلای ما واقعی نبوده اما برای دیگر رشته ها بوده. حتما مدال ما فرقی داشته که کسی توجه نکرده است.
قایقران ایران با اشاره به این بی توجهی ها تصریح کرد: مشکل ما پول نیست. مساله این است که قایقرانی یک سال و نیم در تعلیق بود و توانست با قدرت قهرمان آسیا شود. حالا این قهرمانان توجه و حمایت می خواهند نه اینکه از آنها انتقاد شود یا کسی تلاششان را نبیند. باور کنید زمانی هم که به ما پاداش می دهند چون قایق چهارنفره بوده جایزه ما هم یک چهارم می شود. خب این رفتارها بی معرفی است و نباید با قهرمانان ملی انجام شود. دیگر چه انگیزه ای برای ما بماند تا کارمان را ادامه دهیم. باور نمی کنید اما از روز دوم مسابقات پرچم ایران بالا بود. ما به شوخی می گفتیم پرچم ایران را پایین نمی آورند و تنها کشورهای دوم و سوم را تغییر می‌دهند. با این حال رفتارها بسیار آزار دهنده بود.
اسدی در پاسخ به این سوال که آیا انتقاد برخی کارشناس ها نیز بر این بی توجهی ها موثر بود؟بیان کرد: ما در تمامی رشته ها پیشرفت کردیم. در رشته هایی مدال آوردیم که پیش از این موفق نبودیم. اگر افت داشتیم طبیعی بوده چون یک سال و نیم است که تعلیق هستیم. انتظاری از ما نبود اما دیدید که نتایج بسیار خوبی گرفتیم. ما تنها در یک رشته افت کردیم پس انتقادی وجود ندارد. هیچ کس باورش نمی‌شد که ایران در این دوره این تعداد مدال بیاورد. ما در 4 نفره هزار متر مدال طلایی را گرفتیم که سال ها در اختیار ازبکستان بود و آنها در خانه آن را از دست دادند. حال حتی یک زنگ به ما نمی‌زنند. یک عکس با مانگرفتند تا خوشحال شویم.
