تا کی باید دلتنگ نماز هاشمی ماند؟

می ترسیم از اینکه بازگشت شما برایمان به آرزویی بزرگ تبدیل شود ، بیایید تا این ترس در ما خفه شود و با آمدنتان صدای وحدت ملتمان همانطور که در انتخابات گذشته نمودار شد، نمود بیشتری بگیرد و آن هتاکان و منادیان تفرقه و تنش در جامعه پاکمان در عرصه پرخطر بین الملل دیده نشوند.

جمعی از جوانان بم با ارسال نامه ای به حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی ضمن درخواست از ایشان برای بازگشت به نمازجمعه تهران نوشتند: از آن زمان که نیامدی مدتها گذشته و هر روزش به سختی هزار روز ، زورگویان و نا بخردان عالم جسورانه تر در حال جولان دادن و عربده کشی گرگ مابانه اند. وای به حالشان روزی که صدای  حضورتان در تریبون مقدس نماز جمعه بپیچد و گوش هایشان را کر کند نه گوش هایشان بلکه صدای بی مقدارشان را خاموش کند.

متن کامل این نامه بدین شرح است:

دیری است که طعم شیرین روزهای جمعه ای که با صدای آرام و متینت مزین بود نچشیده ایم ،اطمینان و اقتداری که در جانمان ریشه می دواندی آنقدر محکممان می کرد که همه تهدید ها را شوخی ای بیش نمیدانستیم شوخی که حتی اگر رنگ واقعیت می گرفت باز هم همان شوخی مضحک می بود، نه اینکه امروز ترسی داریم و دلهره ای، اما حضورت دلگرمی بود وصف ناپذیر .
دلتنگیم! دلتنگ آن روزها. پس کجایی ای مظهر اقتدار ایرانم ؟

وقتی هیاهوی رسانه ها و نیرنگ های دنیای  سیاست در صحنه  های بین المللی را حس می کردیم به دنبال کلام آرام و سیاست مدارانه ات بودیم چرا که می دانستیم اگر خطابه ای بگویی به پشتوانه آن است که هر حرکت نا بخردانه ای از سوی هر کشور زورگویی متوقف و مسکوت خواهد ماند.

امروز اما از آن زمان که نیامدی مدتها گذشته و هر روزش به سختی هزار روز ، زورگویان و نا بخردان عالم جسورانه تر در حال جولان دادن و عربده کشی گرگ مابانه اند. وای به حالشان روزی که صدای  حضورتان در تریبون مقدس نماز جمعه بپیچد و گوش هایشان را کر کند نه گوش هایشان بلکه صدای بی مقدارشان را خاموش کند.

سیاست عرصه پیچیده ای است و برای مبارزه با گرگ های درنده ، حریفی با دل شیر می خواهد و  یک عقل سلیم که هر دو را حضرت آیت الله دارد. صد البته دلسوزان دیگر را نادیده نمیگیریم اما شما را سرآمد و بی همتا می دانیم.

از همان روزهای نخست نیامدنت  هر روز دلهره ای بیخ گلویمان را می فشارد؛ چرا که میدانیم در این عرصه بی رحمانه سیاست ، کسی بهتر از شما یاور رهبر عزیز و آرامش دل مردممان نخواهد بود.

می دانیم مصلحت را در این دیدی که این تریبون را برای مدتی موقت رها کنی اما آیا زمانش نرسیده که با حضور دشمن هراستان در کنار رهبر فرزانه، انقلابمان را در این گردنگاههای سخت عبور دهید؟

رفتار  و منش حضرت آیت الله همواره در یاری پیر جماران بود و بس، اثبات آن هم تایید مداوم امام ره بود. غیر از این را، سخنان حسودان و نا آگاهانی میدانیم که خواسته یا نا خواسته آب به آسیاب دشمن میریزند.

کیست که نداند تو خود را سپر انفلاب نمودی تا عده ای نا آگاه و مغرض شاید به سوی عقلانیت روند؟ گواه بر این مدعی جایی بود که در مقابل ذبح شدن آبروی فرزندانتان منش ابراهیمی در پیش گرفتید و زمزمه کردید:راضی ام به رضای خدا

ای کاش روزی برسد و همه مغرضان بدانند که وقتی از ملتی صدای چند دستگی بلند شود و پیران  و بزرگان ملت را  یکی پس از دیگری برای اندوختن متاعی اندک ، مورد فحاشی و تهمت های ناروا قرار دهند و سعی در جهت حذف آنان بر آیند و صدای حق را نادیده بگیرند، آن ملت ضعیف و ضعیف تر خواهد شد و گرگ صفتان عالم، گذشته ی قدرتمند آن ملت را به فراموشی می سپارند و جرات هر یاوه گویی و حتی هر هجمه ای را به خود خواهند داد.

می ترسیم از اینکه بازگشت شما برایمان به آرزویی بزرگ تبدیل شود ، بیایید تا این ترس در ما خفه شود و با آمدنتان صدای  وحدت ملتمان همانطور که در انتخابات گذشته نمودار شد، نمود بیشتری بگیرد و آن هتاکان و منادیان تفرقه و تنش در جامعه پاکمان در عرصه پرخطر بین الملل دیده نشوند.
پس انتظار این همه دل پاک را ………………….

منبع:گذارنیوز