روابط دوستی زوجین بعد از طلاق نشان‌گر کاستی روانی آنان است

دکتر مجید ابهری با بیان اینکه به دست آوردن شناخت دختر و پسر از یکدیگر پیش از ازدواج ، لازمه تشکیل خانواده است، گفت: در این جهت کسب اطلاعات در مورد رفتارهای طرفین امری ضروری است. با این حال برخی از دوستی‌های قبل از ازدواج پنج تا هشت سال طول می‌کشد و همین امر موجب بروز یکنواختی و اختلافات در زندگی آنها پس از ازدواج می‌شود و به از هم گسیختن روابط زناشویی می‌انجامد؛ چرا که زوجین هیچ گونه طراوتی برای یکدیگر ندارند.

این آسیب‌شناس تصریح کرد: ازدواج‌های سنتی‌ به معنای گزینش همسر از سوی والدین یا انتخاب او با مشاوره و راهنمایی پدر و مادر قوام بیشتری دارد، چرا که انتخاب شریک زندگی بر مبنای نداشتن رابطه جنسی پیش از ازدواج است.

وی با بیان اینکه دخالت‌های اطرافیان باعث بروز اختلافات میان زوجین می‌شود، اظهار کرد: این موضوع نباید دلیل اصلی کشمکش‌های زن و مرد قرار گیرد و به همین علت تحریک‌پذیری از علل اصلی قبول کردن نظرات اطرافیان است؛ البته راهنمایی و دلسوزی غیر از دخالت و فتنه‌اندازی بین زوجین جوان است.

این آسیب‌شناس با اشاره به علل دوستی برخی زوجین پس از طلاق با یکدیگر، گفت: متاسفانه در دهه اخیر شاهد بروز اتفاقات جدیدی در روابط زناشویی بویژه در برخی خانواده‌های مرفه هستیم، جشن طلاق یکی از فرآیندهاست. در این جشن هنگام جدایی زن و شوهر از هم، مراسمی شبیه جشن عروسی با حضور دوستان و اقوام زوجین برگزار می‌شود و در پایان مراسم زن و شوهر هر کدام به دنبال زندگی خود می‌روند.

ابهری با بیان اینکه دوستی و ارتباط زن و مرد پس از جدایی نیز یکی از پدیده‌های جدید رفتاری است، اظهار کرد: اگر زن و شوهر فرزندی داشته باشند، دیدار و گفت‌وگو با یکدیگر پس از طلاق درباره فرزندشان امری اجتناب‌ناپذیر است، ولی در پدیده اخیر زنان و مردان فاقد فرزند پس از جدایی، رابطه دوستی دارند و به عنوان دو دوست با یکدیگر ارتباط دارند. این نوع روابط نشان‌دهنده وجود کاستی‌های روانی و تربیتی زوجین است. اگر زن و شوهر رابطه خوبی با یکدیگر داشتند، چرا از یکدیگر جدا شدند و اگر طلاق گرفته‌اند چرا با یکدیگر در ارتباط هستند؟

وی تصریح کرد: از نظر فقهی در برخی از انواع طلاق‌ها، صحبت کردن زن و شوهر با هم پس از جدایی موجب ابطال طلاق می‌شود. این نکات باید برای زوجین توضیح داده شود تا دچار مشکلات اخلاقی و ارزشی نشوند.

ابهری در پایان درباره علل روابط دوستی پس از جدایی زوجین، اظهار کرد: وقتی که دختر و پسری با یکدیگر پیوند زناشویی می‌بندند، مسئولیت اداره زندگی از نظر مالی و رفتاری را می‌پذیرند و ممکن است این مسئولیت‌ها را برای آنها قدری دشوار باشد. درواقع چنین دختران و پسرانی ضعف مسئولیت‌پذیری دارند و برای فرار از بار مسئولیت، از یکدیگر جدا می‌شوند. اما پس از جدایی آنان هیچ مسئولیتی در قبال یکدیگر ندارند و فقط شریک دوستی هستند.