وزیر امور خارجه روسیه در ادامه گفت: فکر میکنم آنها باید به چند سوال پاسخ دهند، سوالاتی که ما چندین سال است مطرح کردهایم. ایران علاوه بر آن توافق کرد که دور دیگری مذاکرات با گروه 1+5 داشته باشد که در اواخر ماه میلادی جاری برگزار خواهد شد. ایران این حق قانونی را دارد که از آخر بازی آگاه شود. آخر بازی تا جایی که به ما مربوط میشود و ولادیمیر پوتین (رییسجمهور روسیه) بارها گفته است، به رسمیت شناختن حق ایران برای استفاده از مزایای کاربردهای صلحآمیز انرژی هستهیی از جمله حق غنیسازی اورانیوم برای تولید سوخت است، به شرطی که ایران به همه مسائلش با آژانس بینالمللی انرژی اتمی پایان دهد و کل برنامه هستهییاش را تحت کنترل کامل و دقیق آژانس قرار دهد.
ایران همواره اعلام کرده است که حق غنی سازی برای ایران باید در ابتدای مذاکرات سیاسی هستهیی به رسمیت شناخته شود.
لاوروف با تاکید بر پیچیده بودن این روند، گفت: من فکر میکنم اگر سایر اعضای گروه 1+5 این موضع را تکرار کنند، آنگاه برای ما و ایرانیان آسان خواهد شد تا یک نقشه راه و یک رویکرد گام به گام را تعیین کنیم که بر اساس آن ایران گامی را که جامعه بینالمللی از آن انتظار دارد اتخاذ میکند و جامعه بینالمللی تحریمها را تا حدودی لغو میکند. بعد وقتی بر اساس این مبنای عمل در ازای عمل به پیشرفتهایی دست مییابیم، به نقطهای میرسیم که همه راضی خواهند شد که برنامه هستهیی ایران کاملا صلحآمیز است. در آن زمان همه تحریمها علیه ایران لغو میشود؛ هم تحریمهای شورای امنیت و هم تحریمهای یکجانبه.
وزیر امور خارجه روسیه در ادامه گفت: درباره اظهاراتی پیرامون اینکه ایران یک بازی دیگر به راه انداخته است و سعی دارد مردم را گول بزند، من هیچگونه تاییدیهای از جانب نهادهای اطلاعاتی، چه روس و چه اروپایی و آمریکایی یا موصاد که صریحا بگوید دولت ایران یک تصمیم سیاسی اتخاذ کرده است تا یک برنامه نظامی هستهیی داشته باشد، دریافت نکردهام. هیچ یک از نهادهای اطلاعاتی سراسر جهان تاکنون قادر نبودهاند به چنین نتیجهای برسند. ما اخیرا با همکاران آمریکاییمان صحبت کردیم و آنها نیز تایید کردند که ایران یک تصمیم سیاسی برای نظامی کردن برنامه هستهییاش نگرفته است و به همین دلیل ما باید از چنین اظهاراتی اجتناب کنیم. چنین اظهاراتی تنها دو طرف مذاکرات را تحریک میکند. ما باید روی فرصتی که بدون شک در حال حاضر داریم تمرکز کنیم.
لاوروف در پاسخ به اینکه «نظرتان درباره شک و ظن اسراییل نسبت به تهران چیست؟ آیا این نگرانی وجود دارد که موضع اسراییل روی واشنگتن تاثیر بگذارد و حتی از سرگیری مذاکرات هستهیی را با مشکل مواجه کند؟» گفت: نه، من اینطور فکر نمیکنم. به عقیده من موضع اسراییل نتیجه این باور است که یک بمب هستهیی در ایران برای اسراییل کاملا غیرقابل پذیرش خواهد بود، اما این برای همه غیرقابل پذیرش است. ما با شکلگیری هرگونه قدرت هستهیی نظامی جدید در سراسر جهان، چه در ایران، چه در کره شمالی و چه در هر کشور دیگری مخالفیم. اما برای اینکه اطمینان حاصل کنیم این اتفاق نمیافتد، باید اینگونه موقعیتها را از طریق مذاکرات حل کنیم، نه از طریق تهدید و نه از طریق حملات نظامی. زیرا وقتی همه تاکیدها روی حل این مساله از طریق زور است، کشورهای بیشتری خواهند گفت: ببینید، ایران بمب نداشت و با این حال به آن حمله شد، بنابراین باید دید چگونه میتوانیم به فکر امنیت خودمان باشیم. در آن صورت خطر اشاعه فنآوریهای هستهیی و تسلیحات شیمیایی و تسلیحات بیولوژیکی چند برابر خواهد شد. بنابراین هرگونه تهدید استفاده از زور برای حل این مساله و مسائلی مانند آن از دیدگاه هدف مشترک ما برای تقویت رژیم منع اشاعه نتیجه منفی خواهد داشت.