فهرست عارف؛ "عقلانیت" برتر از جناح بازی

انتظار می رفت که لیست، قوی تر از اینی باشد که هست اما سیاست، بازی در زمین واقعیت هاست و نه در فضای آرمان ها؛ از این رو، لیست ارائه شده را هر چند نمی توان ایده آل دانست ولی "بهترین گزینه ممکن" است.

نکته مهم در این لیست، همگرایی بین "عقلای قوم" است. در این لیست فقط اصلاح طلبان به معنای مصطلح آن حضور ندارند، بلکه افرادی از جریان اعتدال و نیز سه نفر از اصولگرایان عاقل نیز در فهرست هستند که هم اکنون نیز در مجلس حضور دارند. بدین ترتیب، این فهرست را می توان ائتلاف میانه روهای عقلگرا دانست که فارغ از دلایل اش، یک "اتفاق خاص و خجسته" است.

حضور سه چهره اصولگرا در این فهرست، نشان می دهد که محمدرضا عارف، با نگاهی مدبرانه و عقل اندیشانه فهرست تحت حمایت خود و جریان اصلاحات را نهایی کرده است.

 نکته مهم اینجاست که این سه چهره اصولگرا، هر چند از منظر تاریخی در جریان اصولگرا تعریف می شوند ولی مواضع آنها در مجلس شورای اسلامی، حکایت از تلاش اصلاح طلبانه آنها برای پیشبرد اهداف ملی دارد. به عنوان مثال، کدام نماینده اصلاح طلب مجلس توانسته است همانند علی مطهری، مواضع حق طلبانه را در مجلس دنبال کند و با کانون های قدرت در بیفتد و هزینه هم بدهد و حتی با چوب و آجر تندروها نیز زخمی شود؟

یا کاظم جلالی، که با حکم علی لاریجانی ریاست مرکز پژوهش های مجلس را بر عهده گرفت، به استناد پژوهش های محرمانه ای که در اختیارش هست، با واقعیت های نهان جامعه بیش از پیش آشنا شد و مواضعی که در این سال ها گرفت، عمدتاً علمی و منطبق بر واقعیت ها بودند تا بر پایه شعارهای اصولگرایانه ای که دیگران می دادند.

به عنوان مثال، در بحبوحه بحث جمع آوری ماهواره ها، که نمایندگان اصولگرای مجلس، با "مظهر فساد خواندن تکنولوژی ماهواره"، در صدد توجیه برخورد با آن بودند، کاظم جلالی برخلاف آنها به مطالعات انجام شده در خصوص بهره مندی ایرانیان از ماهواره استناد کرد و گفت: پژوهش ها نشان می دهند که تنها 10 درصد از مخاطبان ماهواره ها، از برنامه های غیراخلاقی آن استفاده می کنند و 90 درصد مردم، سایر برنامه ها و کانال های مفید را می بینند و لذا برخورد، روا نیست.

جلالی همچنین لابی های گسترده ای در مجلس برای پیشبرد مذاکرات هسته ای و کمک به محمدجواد ظریف داشت. او بسیاری از آمارهای اقتصادی و واقعیت های کشور که شاید نتوان اعلام عمومی کرد را در جلسات محرمانه برای نمایندگان بازگو کرد تا آنان را متقاعد کند که صلاح کشور و راه رهایی آن از فاجعه ای که در کمین آینده فرزندان کشور است، گشایش درهای جهان به روی ایران است.

بی گمان اگر تلاش های جلالی و افرادی مانند بهروز نعمتی - دیگر کاندیدای اصولگرا در فهرست عارف و حامی برجام- در مجلس نبود، نمی شد با حضور اندک نمایندگان اصلاح طلب در مجلس، اکثریت اصولگرای مجلس کنونی را متقاعد به همراهی با برجام کرد.

در واقع این افراد، در آزمون مجلس نهم سربلند پیروز آمدند چرا که می توانستند به جای تحمل هزینه های حمایت از اعتدال، با اکثریت همراه شوند ولی جزو معدود افرادی بودند که مردم را بر جناح خاص، ترجیح دادند.

نکته دیگر این که، این سه حاضر نشدند در لیست جبهه اصولگرایان قرار بگیرند چه آن که نپذیرفتند نامشان در کنار کاندیداهای جریان پایداری قرار گیرد، جریانی که بیشترین کارشکنی را علیه دولت، برجام و لغو تحریم ها داشته است.
اینک نیز، تمام امید جریان پایداری به این است که مردم به این سه نفر در فهرست اصلاح طلبان رأی ندهند چه آن که حضور اینان در فهرست عارف را تیری به شقیقه تندروها می دانند.

محمدرضا عارف، در 2.5 سال اخیر، 2 کار بزرگ کرده است: اول آن که در انتخابات ریاست جمهوری 92 ، تصمیمی درست و راهبردی گرفت و با انصراف به موقعش، مانع از کشیده شدن انتخابات به مرحله دوم و اما و اگرها شد.
دومین حرکت او نیز، تنظیم لیستی بر مبنای "عقلانیت" و بهره گیری از عقلای همه جریان ها در انتخابات مجلس 94 است که می تواند معادلات سیاسی کشور را از تقابل سنتی "اصلاح طلب" و "اصولگرا" ، به رقابت "عقلا" و "تندروها" تغییر دهد.

رأی لیستی مردم، می تواند ترکیب مجلس آینده را عقلانی تر و مردمی تر کند... 7 اسفند بسیار نزدیک است.