آمریکا بیش از همه به توافق هسته‌ای نیاز دارد

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: اظهارات خارج از چارچوب های مشخص شده در توافق هسته ای که در هفته ها و روزهای گذشته از بعضی مسئولان آمریکائی شنیده شده، در نهایت به زیان خود آمریکا تمام خواهد شد، زیرا این آمریکاست که بیش از همه به این توافق نیاز دارد.

این مقاله در ادامه می افزاید: اعترافات پیاپی رئیس جمهور، وزیر خارجه و سایر مسئولان سیاسی دولت آمریکا به اینکه اگر کنگره این توافق را تایید نکند در جهان منزوی خواهد شد، روشن ترین نشانه نیاز شدید آمریکا به توافق هسته ایست. اینکه جان کری، وزیر خارجه آمریکا، با پای شکسته اش 18 روز در وین ماند تا مذاکرات هسته ای با ایران به نتیجه برسد و توافق اعلام شود، نشانه عملی نیاز شدید آمریکا به این توافق است.

این را هم می دانیم که در جریان مذاکرات هسته ای چند بار رئیس جمهور روحانی به اعضاء گروه مذاکره کننده کشورمان به دلیل زیاده خواهی های طرف آمریکائی دستور داد میز مذاکره را ترک کنند و به ایران برگردند ولی چون گروه مذاکره کننده آمریکائی کوتاه آمدند، مذاکرات ادامه یافت.
اینها و بسیاری نشانه ها و دلایل دیگر به روشنی اثبات می کنند که دولت آمریکا بیش از همه به پایداری توافق هسته ای و اجرای آن نیاز دارد و چاره ای غیر از تلاش برای جلوگیری از فروپاشی آن ندارد. در این نکته نیز تردیدی وجود ندارد که از مجموعه 1+5 فقط آمریکاست که طرف اصلی ماجراست و همانطور که رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار اعضاء مجلس خبرگان رهبری تاکید کردند طرف اصلی ما آمریکاست.

نکته قابل تامل اینست که دولتمردان آمریکائی علیرغم اینهمه نیاز که به توافق هسته ای با ایران دارند، این روزها حرف هائی می زنند که با واقعیت های مورد نظر و نیاز خودشان منطبق نیست. روشن است که اقتضائات رقابت انتخابات ریاست جمهوری آتی میان دموکرات ها و جمهوریخواهان و همچنین تلاش رئیس جمهور آمریکا و دستیارانش برای به تصویب رساندن برجام در کنگره این کشور، دو عامل مهم این سخنان غیرمنطبق با چارچوب های توافق هسته ای هستند.

با اینحال، بهیچوجه قابل قبول نیست که آوارهای رقابت ها و دعواهای دو جناح عمده سیاسی داخل آمریکا بر سرتوافقی که عمده ترین طرف آن دولت آمریکاست خراب شود و اساس توافق را زیر سئوال ببرد. مشکل رئیس جمهور آمریکا در مورد تصویب برجام در کنگره با عبور تعداد سناتورها از حداقل لازم که 34 نفر است و نزدیک شدن آن به 40 نفر، اکنون حل شده است. موضوع انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز باید در به نتیجه رسیدن توافق در مرحله اجرا به سود حزب دموکرات تمام شود و نباید آنها را وادار به گفتن حرف هائی کند که ممکن است در طرف ایرانی تردیدهائی نسبت به اصل توافق پدید آورد.

آن دسته از دولتمردان آمریکائی که این سخنان غیرمنطقی و خارج از چارچوب توافق را به زبان می آورند ممکن است در پاسخ به این اعتراضات بگویند در ایران هم افرادی سخنان تندی علیه آمریکا به زبان می آورند و چارچوب های برجام را رعایت نمی کنند.

پاسخ اینست که گویندگان این سخنان در ایران دو دسته هستند؛ یک دسته کسانی هستند که از آمادگی رزمی نیروهای مسلح ایران برای دفاع از کشور در برابر هرگونه تهاجمی سخن می گویند و دسته دوم آنها که نظر خود را درباره مفاد برجام و اینکه آیا منافع کشور را تامین می کند یا نه، اظهارنظر می کنند. به دسته اول باید کاملاً حق داد که قدرت رزمی ایران را به رخ تهدید کنندگان بکشند و به دولتمردان آمریکائی که حتی بعد از اعلام توافق هسته ای با ایران هنوز هم از روی میز بودن گزینه نظامی حرف می زنند هشدار بدهند که برای دفاع از کشور آمادگی کامل دارند. تفاوت، بقدری روشن است که مقایسه این دو نوع سخن گفتن با همدیگر یک مقایسه ناشیانه است. سخن از گزینه نظامی گفتن، از جنس تهدید است ولی اعلام آمادگی برای مقابله با تهاجم نظامی کردن دفاع است و چه کسی است که تفاوت آشکار این دو را نفهمد؟

در مورد دسته دوم، نکته قابل توجه اینست که اظهارنظر در مورد هر اقدام یا توافق و یا برنامه و پیشنهادی آزاد است. علاوه بر این، طبیعی است که در ایران نیز جناح های سیاسی براساس رقابت های موجود به عملکرد همدیگر ایراد بگیرند ولی نکته اساسی اینست که دولتمردان ایرانی که مسئولیت کار را برعهده دارند و طرف مذاکره هسته ای بوده اند و هستند، محتوای برجام را زیر سئوال نبرده اند.

دولتمردان ایرانی و اعضاء گروه ایرانی مذاکرات هسته ای تاکنون هر جا و هر زمانی سخنی درباره توافق هسته ای گفته اند، دفاع از محتوای آن بوده و اگر اعتراضی کرده اند اعتراض به سخنان نامربوطی بوده که دولتمردان آمریکائی خارج از چارچوب توافق هسته ای به زبان آورده اند. این اعتراض، حق دولتمردان ایرانی است و توجیهاتی از قبیل اینکه این سخنان دولتمردان آمریکائی مصرف داخلی دارد نیز قابل قبول نیست.

با توجه به این نکات روشن، می توان به این نتیجه رسید که علاوه بر تکرار بیهوده و موهوم روی میز بودن گزینه نظامی، تردیدافکنی هائی که دولتمردان آمریکائی درباره لغو کامل تحریم ها از لحظه اجرائی شدن توافق هسته ای به عمل می آورند نیز مطلقاً قابل قبول نیست و همانگونه که رهبر انقلاب در بیانات روز پنجشنبه اعلام کردند و رئیس جمهور روحانی و اعضاء گروه مذاکره کننده ایرانی نیز همواره مورد تاکید قرار داده اند، بدون لغو کامل تحریم ها از لحظه اجرائی شدن برجام و تجدیدنظر دولتمردان آمریکا در لحن گفتارهایشان در مورد ایران، آنها نباید هیچ امیدی به توافق هسته ای داشته باشند.

دولتمردان آمریکائی باید این واقعیت را درک کنند که نمی توانند با ملت ایران با زبان و لحن قبل از انقلاب سخن بگویند.

تجربه 36 سال گذشته اگر به مسئولین کنونی دولت آمریکا نیاموخته باشد که با ملت ایران نمی توانند با زبان زور سخن بگویند، باید گفت آنها فاقد استعداد کافی برای اداره یک کشور هستند. آنها باید از فرصت توافق هسته ای حداکثر استفاده را برای اینکه به ملت ایران ثابت کنند در نگاه خود به این ملت و در رفتارهای گذشته خود تجدیدنظر اساسی کرده اند به عمل آورند تا شاید بتوانند زمینه ای برای کاهش نگاه منفی ملت ایران به دولت آمریکا فراهم آورند.

این را هم باید بدانند که دولت و ملت ایران با تمام توان و در نهایت هوشیاری در هر حال، در برابر زیاده خواهی آمریکا و هر دولت دیگری خواهند ایستاد و با اقتدار به راه انقلابی خود ادامه خواهند داد.