تعامل پیش روی کنگره با توافق هسته‌ای

روزنامه آرمان در ستون یادداشت خود مطلبی را به قلم جاوید قربان اوغلی کارشناس مسائل بین الملل منتشر کرده است که در آن به تعاملات کنگره آمریکا در مقابل این توافق با اظهار نظر صریح اوباما در خصوص وتو کردن هرگونه ساز مخالف در کنگره پرداخته شده است.

در این یادداشت می خوانیم : بالاخره ایران و غرب توانستند در پرونده هسته ای به توافق رسیده و این توافق را در شورای امنیت به اتفاق آرا به تصویب برسانند. نگرانی های بسیاری وجود دارد مبنی بر اینکه آیا درکنگره آمریکا با این توافق مخالفت خواهد شد و این توافق می تواند دو سوم آرا را کسب کند یا اینکه درنهایت به متن توافق رای مثبت داده می شود.

از طرف دیگر رژیم صهیونیستی به صراحت مخالفت خود را با توافق جامع هسته ای ایران با غرب اعلام کرده است و به طور طبیعی تلاش هایی را برای اینکه در آمریکا تصمیم گیران از جمله کنگره در روند توافق تاثیر منفی بگذارند انجام خواهد داد اما سوال اینجاست آیا رژیم صهیونیستی می تواند از طریق لابی های خود بر تصمیم کنگره تاثیر بگذارد تا توافق جامع را رد کند؟

در این مورد شک و تردیدهای زیادی وجود دارد و به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی در موقعیتی نیست که بتواند در کنگره تاثیر بگذارد. به این دلیل که اوباما قبل از اینکه متن توافق را به کنگره ارائه دهد همه راه های مصالحه با کنگره را پیموده است که از جمله آن فرمان و امضای ریاست جمهوری است که طی 30 تا 60 روز آینده متن این توافق اجرایی خواهد شد و پس از آن بود که بدون هیچ دغدغه و نگرانی در حقیقت وارد مسیر توافق با ایران شد.

اوباما در سخنرانی پس از امضای توافق اعلام کرد هرگونه اقدام و مصوبه ای از سوی کنگره که خلاف توافقنامه باشد را وتو خواهد کرد. در اینجا این سوال به وجود می آید که آیا کنگره می تواند برای مقابله با وتوی رئیس جمهور رای دو سوم از نمایندگان را کسب می کند؟ چرا که اگر بتواند بالای دو سوم آرا را جمع کند می تواند وتوی رئیس جمهور را لغو کند. نظرسنجی ها و برآوردهایی که وجود دارد حاکی است که کنگره با توجه به فضای سیاسی آمریکا اعم از دموکرات ها، یعنی افرادی که در حکومت و خارج آن نقش دارند یا پیش از این مسوولیت داشتند به نوعی از توافق حمایت کرده اند. بنابراین با این شرایط بعید به نظر می رسد که کنگره بتواند دو سوم آرا را به دست آورد.

البته این تصور وجود دارد که کنگره با متن توافق مخالفت نکند و درنهایت ممکن است با یک رای نسبتا ضعیف تری مصوبه را به تصویب برساند ، در مجموع می توان گفت که نه رژیم صهیونیستی و نه دیگر مخالفان، نمی توانند هیچ خللی در توافق به وجود آورند.

اما نکته ای باقی می ماند و آن اینکه آثار توافق جامع هسته ای در جامعه جهانی قابل ملاحظه است و کما اینکه در روزهای اخیر واکنش های بسیاری زیادی در جهان به خود اختصاص داده است. در حقیقت گشایش خوبی در امور اقتصادی ایران ایجاد شده تا آنجا که طرف های غربی قصد دارند برای سرمایه گذاری به ایران سفر کنند و تحولات عظیمی در کشور در این راستا رقم خواهد خورد.

گمان می رود در این بین باید سهمی برای سرمایه گذاری فرانسوی ها، آلمان ها و انگلیس ها در نظر گرفت و نباید راه ها را برای ورود شرکت های آمریکایی بست؛ زیرا وجود کمپانی های آمریکایی در ایران نیز می تواند یک رقابت جدی با غرب ایجاد کند و هزینه های کشور را کاهش خواهد داد.

سرمایه گذاری در ایران و ورود تکنولوژی و فناوری به کشور در حقیقت غرب را وارد یک رقابت جدی خواهد کرد. بدین وسیله ایران توپ را به زمین غربی ها خواهند انداخت. علاوه بر این نباید از هم اکنون راه های مخالفت با توافقنامه را بلند و رسا مطرح کرد ولی این مساله نباید به گونه ای باشد که موجب سوءاستفاده طرف مقابل شود.

کشور در وهله کنونی نیاز به همدلی و همزبانی بیشتر دارد تا صدای واحدی در جهان از ما شنیده شود و همانطور که مذاکره کنندگانمان با اقتدار از حق و حقوق کشور دفاع کردند در دوره پساتحریم هم منافع ملی در راس صحبت ها و رفتارها باشد.