شعارهای او با عملش در تضاد است و این بر اصولگرایان پوشیده نیست. به همین دلیل او در یک سال اخیر بسیار تلاش کرد با اصلاح طلبان ارتباط برقرار کند تا علیه اصولگرایان سنتی وارد میدان شود، اما هیچ اصلاح طلبی راهی برای او باز نکرد.
روزنامه «شرق» در سرمقاله امروز -چهارشنبه- خود با عنوان «بازی احمدی نژاد چیست» به قلم «اکبر منتجبی» نوشته است: محمود احمدی نژاد این روزها دوباره در مرکز خبرهاست. در عکس های متعددی، تعدادی از دوستان و هوادارانش دور او حلقه زده و به دیدنش می روند، مشایعتش می کنند. به او تسلیت می گویند و با هم به سفر خارجی می روند. البته در این میان به گونه ای فضا سازی می کنند، که گویی طیف وسیعی - خیال خام - خواستار بازگشت او به عرصه قدرت هستند. آنها نیز مانوری برای بازگشت به قدرت از خود نشان می دهند. همین مسایل باعث شده برخی نگران حضور او در انتخابات ریاست جمهوری- سال ٩٦- باشند، اما هیچ جای نگرانی نیست. چرا؟اول: احمدی نژاد هیچ توانی برای بازگشت به قدرت ندارد. حجم فسادی که در دو دوره ریاست جمهوری او اتفاق افتاد، پاکدستی دولتش را به چالش کشید. برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی، معاون اول رییس جمهوری به علت فساد های مالی روانه زندان شد؛ این مدالی است که بر گردن محمود احمدی نژاد افتاده است. او آنچنان حمایتی از معاون اول خود می کرد و او را خط قرمز می خواند که فراموش شدنی نیست. مفاسد اقتصادی دوران احمدی نژاد این روزها مانند پیچک به بدن او چسبیده و از سر و رویش بالا می رود، و تازه این آغاز حرکت آن پیچک است که همچون تاک او را در خود می کشد.
دوم: احمدی نژاد هنوز در بدنه اصولگرایان، مخالفان قدرتمندی دارد. اصلاح طلبان هم که میانه ای با او ندارند. اگر در سال ٨٤ توانست با شعارهای انقلابی وارد گود ریاست جمهوری شود و عده ای را مفتون آن شعارها کند، امروز شعارهایش رنگ باخته است.
شعارهای او با عملش در تضاد است و این بر اصولگرایان پوشیده نیست. به همین دلیل او در یک سال اخیر بسیار تلاش کرد با اصلاح طلبان ارتباط برقرار کند تا علیه اصولگرایان سنتی وارد میدان شود، اما هیچ اصلاح طلبی راهی برای او باز نکرد.
او حتی حاضر شد از طریق یک واسطه پیامی را برای رییس دولت اصلاحات بفرستد، اما او نیز جایی را برای احمدی نژاد باز نکرد. اصلاح طلبان، به ویژه سران آنها، اصولگرایان سنتی را به احمدی نژاد ترجیح می دهند. آنها اصولگریان سنتی را دارای منش سیاسی و شناسنامه مشخص می دانند، اما احمدی نژاد هیچ شناسنامه ای ندارد و هشت سال گذشته اش به خصوص دوره دوم ریاست جمهوری او روزهای سخت اصلاح طلبان بود. به همین دلیل اصلاح طلبان ترجیح می دهند با اصولگرایان نشست و برخاست داشته باشند و با آنها رقابت کنند. کمااینکه این روزها مناسبات خوبی با جناب ناطق نوری دارند یا از عملکرد علی لاریجانی راضی هستند و حتی گاه از او برای ائتلاف در انتخابات یاد می کنند، اما احمدی نژاد، رقیب خود را نه اصلاح طلبان بلکه اصولگرایان می داند. او می داند که نمی تواند از ساختار سیاسی قدرت عبور کند مگر آنکه اعتبار اصولگرایان سنتی را خدشه دار کند و آنها را زیر سوال ببرد.
سوم: هنوز ترس از رفتارها و تصمیمات یک شبه احمدی نژاد در بدنه جامعه، به ویژه قشر وسیع متوسط جامعه وجود دارد. احمدی نژاد تلاش کرد طبقه متوسط را ضعیف کند و طبقه جدیدی را جایگزین آن کند. اما نهایتا نتوانست. مشکلات اقتصادی ریز و درشتی را پایه ریزی و دولت جدید را با بحران های مختلفی روبه رو کرد. حجم فسادهای گسترده اقتصادی نیز عامل دیگری بود که دولت جدید نتواند با وجود تحریم ها آن طور که باید در خدمت مردم باشد. پس اگرچه هنوز مشکلات اقتصادی پابرجا است و برطرف نشده اما این باعث نمی شود که اکثریت جامعه، حتی تهیدستان، به سمت احمدی نژاد گرایش داشته باشند. در نظر سنجی هایی که اخیرا انجام شده او نتوانسته است رتبه حایز اهمیتی کسب کند و نتوانسته از رییس جمهور فعلی و روسای جمهور پیشین، پیشی بگیرد. در انتخابات مختلف، گزینه هایی مانند احمدی نژاد هنگامی بالا می آیند که ناامیدی در جامعه به صورت گسترده به وجود بیاید. سال ٨٤ سال ناامیدی بود. ناامیدی از اصلاح طلبان، شک به هاشمی و ترس از قالیباف. پس در این مثلث ناامیدی و ترس و شک، فقط احمدی نژاد، که به قول آقای ناطق نوری ایده های فضایی داشت، می توانست نظرها را جلب کند.
چهارم: احمدی نژاد بر این باور است که آرای توده تهیدست جامعه را با خود دارد، کسانی که مشکلات اقتصادی دارند و حاشیه نشین هستند و آرزوی بهبود وضع خود را دارند. به همین علت نیز گاه و بیگاه فرمان خودرویش را می پیچاند و به محلات فقیرنشین می رود. نمونه اش سفر آخر او به قم که پس از پایان مجلس ختم، به جای آنکه راه تهران در پیش بگیرد به محلات فقیرنشین قم رفت. اما توده ای که پشت یک نفر قرار می گیرد الزاما به معنای قدرت او نیست یا الزاما به معنای این نیست که او می تواند به دایره قدرت بازگردد. تا الان هیچ رییس جمهوری ولو محبوب و رای آور نتوانسته برای بار سوم در راس دولت قرار بگیرد.
به هر دلیل – سیاسی و غیرسیاسی- این امکان برای آنها مهیا نشد؛ پس، پشت در ماندند. تا حالا که چنین بوده است. پس پیشنهاد می شود این قانون نانوشته، توسط دولتی ها یا مجلسی ها نوشته و رسمی شود. بد نیست دولت لایحه ای دراین باره بنویسد، این موضوع را قانونی کند یا اینکه مجلس در طرحی مصوب کند که هرکس فقط دو دوره- متوالی و غیرمتوالی - می تواند رییس جمهور باشد. این گونه برخی خیال پردازی ها و بازی های سیاسی و... تمام می شود.
پنجم: پس اکنون این سوال پیش می آید بازی احمدی نژاد چیست؟ به نظر می رسد احمدی نژاد کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال ٩٦ نیست. ممکن است بازار انتخابات را داغ کند اما نباید از حضور او نگران بود. کاندیدای اصلی که قرار است سال ٩٦ مقابل آقای روحانی بایستد، کس دیگری است و نام او را باید در جای دیگری جست. ممکن است احمدی نژاد جاده صاف کن او باشد. ممکن است با او ائتلاف کند و سهم خواه او باشد.
احمدی نژاد به دنبال آن است طیف وسیعی از نمایندگان مجلس را دراختیار خود قرار دهد. بعید نیست حتی خود او در یک شهر کوچک کاندیدا شود. گویی احمدی نژاد به ریاست مجلس آینده می اندیشد. مجلسی که رییس آن علی لاریجانی و طیف او نباشد. در آن مجلس چه احمدی نژاد رییس باشد چه یکی از اعضای جبهه پایداری او به هدفش رسیده است. در آن صورت راه او برای انتخابات ٩٦ هموارتر شده است. با این حال احمدی نژاد بیش از آنکه در این مقطع به انتخابات ریاست جمهوری ٩٦ فکر کند، به انتخابات مجلس ٩٤ می اندیشد. او می خواهد مجلس آینده در دستان او باشد تا اعتباری دوباره در ساحت قدرت برای خود دست و پا کند و قدرت چانه زنی اش را افزایش دهد. آنگاه او آماده بازی های بعدی می شود... .ششم: اما جای هیچ گونه نگرانی نیست، آن مرد تنها به تاریخ پیوست... .
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
| در حال بررسی: ۰
| انتشار یافته: ۱
ارسال نظر
1-رهبر انقلاب از ایشان رضایت داشتند و اکثر مواقع از ایشان حمایت داشتند.
2- خدماتی نظیر مسکن مهر که خیلی از افراد مستضعفی که نمی توانستند خانه دار شوند، خانه دار شدند. شاید به نظر شما این طرح مزخرفی باشد به قول وزیر محترم راه و شهر سازی که فرمودند این طرح مسکن مهر واقعا طرح مزخرفی است.
3- یارانه ها که چشم خیلی از افراد نیازمند جامعه به این مبلغ یارانه می باشد که جناب هاشمی فرمودن که گدا پروری می باشد اگر اینگونه هست پس چرا دولت محترم همچنان به این طرح ادامه می دهد؟!
4-سفر های استانی که روسای جمهور قبلی چندان به آن اهمیت نمی دادند که رهبر انقلاب هم از این طرح حمایت کردند. اگر خوب نبود چرا دولت محترم هم دارند این طرح را انجام می دهند.
از پرحرفی که انجام دادم پوزش می خواهم.