خبرگزاری ریا نووستی امروز (چهارشنبه) اعلام کرد که وزارت خارجه روسیه دستور داده است کارمندان سفارت آمریکا که بیش از سه سال در مسکو بوده‌اند، باید تا تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲ روسیه را ترک کنند.به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، این اقدام پس از اینکه سفیر روسیه در آمریکا اظهار کرد که ۲۷ دیپلمات روسی و خانواده‌هایشان از آمریکا اخراج شده‌اند و باید تا تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۲۲ آمریکا را ترک کنند، صورت گرفت.
هیچ پاسخ فوری از جانب سفارت آمریکا در مسکو داده نشده است.
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه امروز (چهارشنبه) گفت که آمریکا همچنان فرصت دارد تا از اخراج دیپلمات‌هایش از مسکو جلوگیری کند.
ریابکوف به خبرنگاران گفت: البته که زمان و فرصت وجود دارد.
وی افزود: ما به رفتار آینه‌ای پاسخ خواهیم داد و براساس اصل مشابه، تعدادی از کارمندان آمریکا کشور ما را ترک خواهند کرد؛ اما ما مخالف این اصل هستیم و پیشنهاد می‌کنیم که از وقوع چنین چیزی جلوگیری شود.
ریابکوف گفت که آمریکا "سیاست تخریب دیپلماتیک" کشورها را دنبال می‌کند.
وی همچنین افزود که مسکو آماده است تا درخصوص "همه‌ی موارد" از جمله برطرف کردن موانع موجود در رابطه با اخذ ویزا گفت‌وگو کند. اما این اتفاق با وجود "اعمال فشار از جانب آمریکا" میسر نیست.
ریابکوف تاکید کرد که گفت‌وگو بین روسیه و آمریکا درخصوص ثبات استراتژیک به‌زودی ادامه خواهد یافت.
وی گفت: امیدوارم در آینده‌ای نسبتا نزدیک این گفت‌وگوها آغاز شود.
معاون وزیر خارجه روسیه همچنین گفت مسکو به اخطار الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری بلاروس در مورد استقرار احتمالی تسلیحات هسته‌ای روسیه در بلاروس توجه کرده است.
ریابکوف به خبرنگاران گفت: ما پیام رئیس جمهور لوکاشنکو را شنیده‌ایم و آن را در نظر گرفته‌ایم. ما نسبت به تمام تعهدات خود شدیدا پایبند هستیم. بلاروس نیز چنین سیاستی را دارد. اما همکاران غربی همچنان باید به این فکر کنند که چرا با اظهارات و بیانیه‌های خود، سیستم موجود امنیت جهانی را تضعیف می‌کنند.
وی در نشست دانشگاه دولتی مسکو گفت: مسکو به فشار بر ایالات متحده و متحدانش در ناتو برای کاهش تنش از فعالیت‌های نظامی، پتانسیل‌ها و زیرساخت‌ها در نزدیکی مرزهای روسیه ادامه خواهد داد و تمام اقدامات لازم را برای تضمین امنیت ملی خود انجام خواهد داد.
وی تاکید کرد که طرف روسی نمی‌تواند نگران "تداوم تشدید تنش‌های نظامی-سیاسی در اروپا" نباشد.
ریابکوف گفت: طبیعتا روسیه علاقه‌مند به ایجاد ثبات و افزایش قابلیت پیش بینی در روابط با ایالات متحده و به طور کلی غرب است. ما قصد نداریم از تعامل سودمند متقابل در مناطقی که منافع نزدیک یا همپوشانی دارند بر اساس اصول برابری، احترام متقابل و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر اجتناب کنیم. ایجاد فعالیت‌های نظامی، پتانسیل‌ها و زیرساخت‌ها در نزدیکی مرزهای روسیه را متوقف کنید و ما تمام اقدامات لازم را برای تضمین امنیت ملی انجام خواهیم داد.
ریابکوف گفت که نشست سران روسیه و آمریکا در ژنو در ژوئن گذشته نشان داد که "امکان گفتگوی مستقیم و صریح با رهبری فعلی ایالات متحده وجود دارد." وی یادآور شد که هر دو کشور به عنوان قدرت‌های اصلی هسته‌ای و اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل برای حفظ صلح بین المللی مسئولیت ویژه‌ای دارند.
وی تاکید کرد که پس از مذاکرات روسای جمهور، گفت و گوی ثبات راهبردی آغاز شد. دو جلسه بین‌بخشی برگزار شد. تفاهم حاصل شد که دو گروه از کارشناسان تشکیل شوند: یکی در مورد اصول و وظایف کنترل تسلیحات آینده و دیگری در مورد پتانسیل‌ها و اقداماتی که می‌تواند اثرات استراتژیک داشته باشد.
وی افزود که دو طرف بحث خاصی را در مورد مشکلات امنیت سایبری آغاز کرده‌اند. مسکو و واشنگتن قرار است به تماس‌ها در تمام سطوح مورد علاقه متقابل ادامه دهند.
ریابکوف تصریح کرد: واشنگتن نمی‌تواند از لحاظ ژئوپلیتیکی کنترل کامل اروپا را در دست بگیرد، اما بعید است اروپا در میان مدت از نظر استراتژیک خودمختار شود.
وی خاطرنشان کرد که «تلاش‌های گروه غربی به رهبری آمریکا برای بازپس‌گیری سلطه در عرصه اقتصاد و سیاست جهانی که منطق تاریخی را نادیده می‌گیرد، نگرش تقابلی را به تکامل پیچیده نظم جهانی چندقطبی اضافه کرد. برای دستیابی به این هدف، واشنگتن مسیر تحکیم مجدد روابط ترانس آتلانتیک خود با اروپا را آغاز کرده است، که در دوران دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده با استفاده از روش‌های مختلف، از جمله شعار مورد علاقه خود در مورد ترویج دموکراسی، در مقابل استبداد ضعیف‌تر شد.
وی تاکید کرد: تحمیل "عامل ایدئولوژی" به روابط بین‌الملل خطر تشدید تنش‌ها را افزایش می‌دهد. واضح است که آمریکایی‌ها نمی‌توانند اروپا را به طور کامل در خدمت اهداف خود قرار دهند. با این حال، اروپایی‌ها به شیوه‌ای بسیار انعطاف‌پذیر عمل می‌کنند، بنابراین نمی‌توان از اروپا انتظار داشت که به خودمختاری استراتژیک دست یابد - نه از لحاظ جغرافیایی، بلکه ژئوپلیتیکی که اخیراً - حداقل در میان مدت - مورد استفاده قرار گرفته است.
ارسال نظر
