آیت الله هاشمی: در بیان مصلحت تردید نمی‌کنم

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره ابعاد بزرگترین پیروزی سیاسی تاریخ نظام جمهوری اسلامی در پایان 8 سال دفاع مقدس در بیان جایگاه و نقش بی بدیل "کشف مصلحت" و عمل به آن در همین ارتباط تأکید کرد: مسئله مصلحت همیشه اینگونه است، یعنی وقتی که انسان به خاطر مصلحت یک کار خلاف مسیر عادی انجام می دهد یا سخنی مخالف نظرات غالب می گوید، در آن لحظه حتما مشکلاتی دارد،خیلی ها را هم ناراحت می کند،ولی این دلیل آن نمی شود که انسان وقتی مصلحت مردم و نظام و کشور را تشخیص داد در گفتنش تردید کند، هرگز در اینباره تردید جایز نیست، غفلت از مصلحت بسیار عوارض سخت و جبران ناپذیری دارد. توجه امام(ره) را به این موضوع ببینید. چقدر به جایگاه رفیع مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید دارند و می فرمایند غفلت از مصلحت موجب خسارت جبران ناپذیری به اسلام عزیز می شود.

آیت الله هاشمی رفسنجانی در ادامه با اشاره به اینکه به صرف احتمال مخالفتها و حتی تهمتها و انگ زدنها و برچسبها هرگز در بیان و عمل به مصلحت نباید تردید یا سکوت کرد و منتظر وقایع احتمالی ماند، تأکید کرد: این آموزه بزرگ امام راحل(ره) به ما در زمان پذیرش قطعنامه 598 بود که چگونه حتی لحظه ای در تأمین مصلحت مردم و نظام اسلامی تردید نکردند و در حالی که تا 20 روز قبل شعار جنگ جنگ تا رفع فتنه می فرمودند وقتی به "کشف مصلحت مردم" رسیدند بدون آنکه حتی یک لحظه هم به حفظ آبروی خویش فکر کنند، بدان عمل کردند و با آن هوشی که داشتند جمله " جام زهر را می نوشیم " را درست بکار بردند. یعنی انتخاب کردیم که بنوشیم. یعنی بر ایشان تحمیل نشد که بنوشند. حالتی بود که بخاطر مصلحت انتخاب کردند. ایشان با تفکر و پیش بینی شرایط آن جمله را بکار بردند.هم مصلحت را رعایت کردند وهم ناراحتی خودشان را به مردم نشان دادند که دلشان نمی خواست اینگونه شود وهم آینده را در آن جمله نهادند که مردم در آینده خواهید دید که چه فتحی کردیم؟

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه "فتح واقعی جنگ در کشف و عمل به مصلحت بود"، بر روشن شدن حقانیت مواضع مبتنی بر مصلحت نظام با گذشت زمان اشاره کرده و تأکید کردند: آنهایی که تحلیل های غلط از عمل به مصلحت ارائه می کنند همیشه در طول تاریخ بوده و هستند و با عدم درک خود و طرح نظرات بی پایه فتنه می کنند، نمونه های تاریخی بسیاری هم در این زمینه داریم . همین تفکر عاری از مصلحت بود که در صلح حدیبیه بر کشف و عمل به مصلحت از سوی پیامبر خدا(ص) متعرض شدند و گفتند که ما را خوار و ذلیل کردی!. ولی خدای متعال پاسخ آنان را با نزول سوره فتح دادند. درباره امام حسن(ع) هم اینها تا جایی پیش رفتند که به ایشان لقب مذّل المومنین دادند!.درباره پایان جنگ تحمیلی هم همه دیدند که کشف مصلحت و عمل به آن از سوی امام راحل(ره) چگونه بر عزت و اقتدار جمهوری اسلامی افزود و راه سقوط دشمنان ما را هموار کرد. این درسهایی بزرگ از تاریخ است که اگر آن را فراموش کنیم و یا در عمل به مصلحت نظام کوتاهی کنیم ، ضررهای جبران ناپذیری خواهیم دید.