خانه «چارلی چاپلین» در ژنو موزه می‌شود

«فلیپ میلان»، رئیس موزه چاپلین درباره این موزه گفت: ما تاریخچه‌ فیلم‌ها و تمام آثار هنری چاپلین را در قالب یک موزه مدرن در خانه وی جمع‌آوری می‌کنیم. این یک موزه بسیار جالب خواهد بود که ما آن را "جهان چاپلین" می‌نامیم

این موزه علاوه‌بر تاریخچه فیلم‌ها و آثار هنری، در واقع زندگی این بازیگر و کارگردان بزرگ را به نمایش می‌گذارد.

مسئولین این موزه تصمیم دارند به ابعاد مختلف هنرهای سینمایی این کارگردان فیلم‌های کمدی تأکید کنند. چاپلین در واقع یک انسان بشردوست بود که فیلم‌های وی نیز بیشتر بر جنبه‌های بشر دوستانه و اجتماعی تأکید داشتند. این موزه با گردآوری آثار چاپلین این جنبه از زندگی وی را به نمایش می‌گذارد.

وی طی چند دهه فعالیت سینمایی موفق به کسب جوایز متعددی چون جایزه اسکار بهترین موسیقی برای «لایم‌لایت» در سال 1973، جایزه اسکار افتخاری در سال 1972، نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه در سال 1948 برای «آقای وردو»، نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد و بهترین فیلم‌نامه در سال 1941 برای «دیکتاتور بزرگ»، جایزه اسکار افتخاری در سال 1929 برای فیلم «سیرک»، جایزه افتخاری از انجمن کارگردانان آمریکا، جایزه ربان نقره‌ای بهترین فیلم خارجی از انجمن روزنامه‌نگاران فیلم ایتالیا در سال 1953 برای «لایم‌لایت»، جایزه شیر طلای افتخاری ونیز در سال 1972شد.

از مهم‌ترین آثار کارنامه فیلم‌سازی چارلی چاپلین می‌توان از «ولگرد»،‌ «شغل»، «بانک»، «مامور آتش‌نشانی»، «خیابان آرام»، «زندگی سگی»، «دوش‌فنگ»، «پسربچه»، «زائر»، «زن پاریسی»، «جویندگان طلا»، «سیرک»، «روشنایی‌های شهر»، «عصر جدید»، «دیکتاتور بزرگ»، «موسیو وردو»، «لایم‌لایت»، «سلطانی در نیویورک»، «کنتسی از هنگ‌کنگ»، «خانه‌به‌دوش»، «پروفسور» و «طبقه مرفه» نام برد.