دولت را در ساختار سیاسی ایران باید موتور محرکه کشور دانست. ما مشغول حرکت به سمت شرایطی هستیم که علی رغم همه ابهام‌ها درباره فردای آن، یک نکته درباره‌اش قطعی است و آن هم اینکه اجزای مختلف کشور و نظام برای ورود به آن شرایط باید از بیشترین استقامت جهت استفاده از بیشترین توان ممکن برخوردار باشند.
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم غلامعلی جعفرزاده/ نایب رئیس فراکسیون مستقلین نوشت:فشارهایی که در دوره اخیر به دولت و کشور وارد می‌شوند، یک واقعیت اظهرمن الشمس هستند. به احتمال زیاد بعد از 13 آبان هم باید منتظر فشارهای جدیدتر و جدی‌تری باشیم. در داخل یک آسیب بزرگ در این شرایط وجود دارد و آن مربوط به ناهماهنگی‌ای می‌شود که به نظر بین دستگاه‌های مختلف وجود دارد. ما هنوز نتوانسته‌ایم از مرزهای رقابت‌های نهادی در داخل کشور عبور کنیم و به سطحی از همکاری مؤثر در برابر فشارهای خارجی برسیم.
این وضعیت توازن مسئولیت و پاسخگویی را بین نهادهای مختلف کاملاً به هم زده و بر همین اساس به جز بار فشارهای ناشی از تحریم و مشکلات اقتصادی دولت را در معرض فشارهای روانی مختلف و البته پیچیده‌ای قرار داده است. تکمیل نبودن ترکیب دولت از جمله عواملی است که می‌تواند فشارپذیری دولت را در این شرایط به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش داده و البته در مقابل توان تحرک و واکنش آن به این شرایط مخرب و منفی را هم کم کند.
در این وضعیت به طور قطع دولت می‌توانسته برای تکمیل ترکیب خود از چهره‌ها و افراد متفاوت و کارآمدتری بهره بگیرد. بر همین اساس هم هر کسی می‌تواند انتقادات و ایرادات زیاد و متعددی را به 4 گزینه معرفی شده وارد بداند. اما این تمام واقعیت موجود نیست، همچنین هنر سیاست‌ورزی نیز در شرایط فعلی صرفاً بیان انتقاد علیه گزینه‌های معرفی شده توسط دولت نمی‌باشد. چرا که صرفاً تأکید بر این دست ایرادات نمی‌تواند کارگشای شرایط امروز کشور شود. به عبارت دقیق‌تر کاری که مجلس باید انجام دهد تنها در قسمتی از آن مربوط به بیان این انتقادات می‌شود و قسمت دیگر آن که شاید مهمتر نیز باشد، اتخاذ تصمیمی منطبق با شرایط روز کشور است. شرایطی که قطعاً نمایندگان مجلس بسیار بیش از شهروندان معمولی در جامعه نسبت به آن دارای وقوف و اطلاع هستند.
دولت را در ساختار سیاسی ایران باید موتور محرکه کشور دانست. ما مشغول حرکت به سمت شرایطی هستیم که علی رغم همه ابهام‌ها درباره فردای آن، یک نکته درباره‌اش قطعی است و آن هم اینکه اجزای مختلف کشور و نظام برای ورود به آن شرایط باید از بیشترین استقامت جهت استفاده از بیشترین توان ممکن برخوردار باشند. بدون شک یک دولت با ترکیب ناقص آن هم در بخش اقتصادی خود حایز چنین ویژگی‌ای نیست و در موقعیت منتهی به تشدید تحریم‌ها نمی‌تواند راهبری مناسبی برای اقتصاد کشور داشته باشد. مضافاً اینکه ناقص ماندن کابینه در شرایط آغاز تحریم‌های جدید امریکا و اقدامات تقابلی این کشور علیه ما پیام بسیار منفی از وجود اختلافات و عدم توانایی کشور در ساماندهی وضعیت خود دارد. در چنین شرایطی است که به نظر می‌رسد کامل شدن کابینه بیش از هر موقعیت دیگری یک امر واجب و حیاتی برای کشور باشد.
ارسال نظر
