واقعیت افزوده چیست؟

 واقعیت افزوده که به عنوان یکی از تکنولوژ‌های آینده شناخته می‌شود، این توانایی را دارد که موضوعات دنیای واقعی را به صورت مجازی به وسیله هدست، دوربین، موبایل و تبلت به کاربران نمایش دهد.

واقعیت افزوده نتیجه استفاده از تکنولوژی برای اضافه کردن اطلاعات دیجیتالی به آنچه که مشاهده می‌کنیم است. درواقع این فناوری می‌تواند دید ما را از واقعیت گسترش دهد. به بیان ساده‌تر، واقعیت افزوده می‌تواند متن، صدا، تصویر و طرح‌های گرافیگی را به محیطی که از دریچه دوربین، نمایشگر و یا لنز هوشمند به چشم ما می‌آید، اضافه کند. در دنیای فناوری علیرغم شباهت اسمی واقعیت افزوده و واقعیت مجازی باید بگوییم که آن‌ها کاملا با هم متفاوت هستند. درواقع واقعیت مجازی، یک محیط مجازی کامل را جایگزین محیط واقعی خواهد کرد. این در حالی است که واقعیت افزوده تنها بر روی یک موضوع از محیط تمرکز دارد و هر آنچه که به چشم ما می‌آید را شامل می‌شود و فقط به داده‌ها اطلاعاتی را اضافه می‌کند.

واقعیت افزوده در جهان امروز
گفتنی است که واقعیت افزوده به عنوان یکی از فناوری‌هایی شناخته می‌شود که بشر در آینده تمزکر بیشتری بر روی آن خواهد داشت؛ این در حالی است که تاریخ اولین استفاده از آن به سال‌ها قبل برمی‌گردد. این فناوری در دهه 1990 میلادی در کاربردهای نظامی مورداستفاده قرار می‌گرفت. به‌ عنوان‌ مثال& از این تکنولوژی در هواپیماهای نظامی برای نمایش مسیر، سرعت هواپیما و سایر اطلاعات استفاده می‌شد؛ به طوری که نمایشگری اطلاعات بدست آمده در سایه این فناوری را به کاربران نشان می‌داد که بعد از گذشت چند سال نیز این هواپیماها قادر به شناسایی و نمایش میدان دید بودند.

در دهه گذشته شرکت‌ها و آزمایشگاه‌های مختلف، دستگاه‌هایی را ساختند که به لطف آن‌ها واقعیت افزوده کم کم راه را برای ورود به عرصه زندگی امروز بشر باز کرد. در این راستا در سال 2009 گروهی از محققان دانشگاه MIT تکنولوژی SixthSense را معرفی کردند. درواقع این تکنولوژی دستگاهی پوشیدنی است که از یک دوربین، یک پروژکتور کوچک، یک موبایل هوشمند و یک آینه در ساخت آن استفاده می‌شود. طریقه کار آن نیز به این شکل است که کاربر بعد از پوشیدن این دستگاه می‌تواند با حرکت انگشتان خود که به چهار سنسور مجهز خواهند بود، کارهای جالبی مانند مشاهده تصاویر، چک کردن ایمیل و رسم علائم را انجام دهد.

علاوه بر این گوگل نیز در سال 2013 عینک خود را با نام Google Glass عرضه کرد و باعث جلب نظر همگان به یک رابط واقعیت افزوده پوشیدنی شد. این گجت پوشیدنی از طریق یک پروژکتور کوچک اطلاعات را بر روی نمایشگر نشان می‌داد و به فرمان‌های صوتی مجهز بود و همچنین توانایی ضبط و پخش ویدیو را بر روی نمایشگر خود داشت. گفتنی است که این کمپانی در سال 2015 نیز به تولید آن خاتمه داد.

از طرف دیگر با پیشرفت تکنولوژی و دستگاه‌های هوشمندی مانند موبایل‌ها و تبلت‌های امروزی، واقعیت افزوده توانست راهی سریع‌تر به زندگی طیف وسیعی از مردم پیدا کند. به‌عنوان مثال کاربران با کمک برنامه Star Walk شرکت Vito Technology می‌توانند دوربین دستگاه هوشمند خود را به سمت آسمان بگیرند و نام ستاره‌ها و سیاره‌ها را در قالب تصویر مشاهده کنند. همچین برنامه دیگری که می‌توانیم در این زمینه معرفی کنیم برنامه Layer است که با استفاده از GPS گوشی و جمع‌آوری اطلاعات محیط قادر است اطلاعات مربوط به نزدیک‌ترین رستوران‌ها، فروشگاه‌ها و نقاط موردعلاقه کاربر را نشان دهد.

علاوه بر این، برخی از برنامه‌ها نیز بر روی موضوعات دیگری کار می‌کنند. به‌ عنوان مثال بخش تحقیقات دیزنی کتاب رنگ‌آمیزی جالبی را در زمینه واقعیت افزوده طراحی کرده است، به طوری که کاربر می‌تواند یکی از کارکترهای موردعلاقه خود را در کتابی که با برنامه سازگار است، رنگ‌آمیزی کند و آن را به صورت سه بعدی در برنامه موردنظر بر روی دستگاه هوشمند خود مشاهده نماید. درواقع این برنامه کاربردی با استفاده از دوربین موبایل و یا تبلت اقدام به ایجاد تصویری سه بعدی از کارکتر مورد رنگ آمیزی خواهد کرد.

کاربرد دیگری که می‌توانیم در زمینه واقعیت افزوده به آن اشاره کنیم، بازی‌های موبایلی هستند که این روزها بین کاربران موبایل محبوبیت بسیاری پیدا کرده‌اند. یکی از بازی‌های محبوب در زمینه وقعیت مجازی بازی Pokémon Go (پوکمون گو) محصول شرکت نینتندو است که طبق گفته سایت Cnet در سال 2016 این بازی بیش از 100 میلیون کاربر داشت و بر اساس گفته مجله فوربس نیز درآمدی بالغ بر 2 میلیارد دلار داشته است. حال ببینیم که دلیل این محبوبیت و فروش خیره کننده چه بوده؟ این بازی به کاربران اجازه می‌داد که در خیابان‌های شهر و مکان‌های مختلف به جستجو بپردازند. شخصیت جالب بازی، پوکمون نام دارد که کاربر باید در ابتدار پوکمون خود را انتخاب کرده و به دنبال پوکمون‌های دیگر برود و برای بدست آوردن آن‌ها مبارزه کند. بعد از گدشت 5 مرحله از این بازی کاربر وارد یک باشگاه خواهد شد و با کاربران و باشگاه‌های دیگر به مبارزه می‌پردازد.

در سال 2018 نیز Harry Potter: Hogwarts Mystery (هری پاتر: هاگوارتز میستری) به جمع بازی‌های موبایلی واقعیت افزوده پیوست. کاربران در این بازی به دنیای مرموزانه هری پاتر و مدرسه هاگوارتز وارد می‌شوند. این بازی، فضایی رازآلود و ماجراجویانه دارد و پر از جادوگر است. در این بازی کاربران نقش دانش‌آموزان مدرسه هاگوارتز را دارند که مشغول تحصیل هستند و باید با در این مدرسه به کسب مهارت در جادوگری بپردازند و به جادوگری حرفه‌ای تبدیل شوند. گفتنی است که این بازی حدود 10 میلیون کاربر در گوگل پلی استور دارد.

علاوه بر همه این مواردی که بیان کردیم گفتنی است که محققان در حال توسعه طرح‌های مربوط به هولوگرام واقعیت افزوده نیز هستند. درواقع این بخش از واقعیت افزوده به شما امکان می‌دهد که از دیوار خانه و یا سایر سطوح به‌عنوان نمایشگر استفاده کنید. لی وانگ، دانشجوی دکترای دانشگاه فنی و مهندسی ANU، در بیانیه‌ای گفته است:

در حالیکه تحقیقات در هولوگرافی نقش مهمی در توسعه نمایشگرهای آینده و دستگاه‌های واقعیت افزوده دارد، ما نیز در حال کار بر روی دیگر برنامه‌های کاربردی برای دستگاه‌های نوری سبک و بسیار ظریفی مانند دوربین و ماهواره هستیم.

آینده واقعیت افزوده
هرچند گوشی‌ها و تبلت‌های هوشمند در دسترس‌ترین دستگاه‌ها برای گنجاندن و به‌کارگیری واقعیت افزوده هستند اما گفتنی است که این فناوری آینده، تنها به این نوع از دستگاه‌ها محدود نمی‌شود. در این راستا تحقیقات بر روی لنرهای هوشمند و واقعیت افزوده و همچنین دیگر گجت‌های پوشیدنی جهت ارتقای این فناوری نیز ادامه خواهد یافت. جالب است که بدانید هدف نهایی واقعیت افزوده ارتقای سطح درک و توانایی کاربر با استفاده از دستگاه‌ها و ابزارهای مختلف است. به طوری که نتایج به دست آمده می‌توانند جایگزین کاربرد دستگاه‌هایی مانند موبایل، تبلت و نمایشگرهای معمولی باشند. با این حال و با این روند پیشرفت حتی ممکن است عینک‌های آینده به فرم جدیدی با تعریفی متفاوت از آنچه که ما از عینک در ذهن خود داریم، ساخته شوند. در این زمینه نیز می‌توان به توسعه و اختراع عینک‌هایی هوشمند برای افراد نابینا امیدوارد بود.

گفتنی است که مانند همه تکنولوژی و فناوری‌های جدید، واقعیت افزوده نیز ممکن است با حواشی مختلف سیاسی و یا اخلاقی روبه‌رو شود که یک سری نگرانی‌های امنیتی و حفظ حریم شخصی را نیز در کاربران و مردم ایجاد نماید. مثلا ممکن است تصاویر و صداها تغییر داده شوند و کاربران فریب بخورند. اما به هر حال می‌توان امیدوار بود که با وضع قوانین و تفکری مثبت نسبت به آینده این تکنولوژی، واقعیت افزوده نقش پررنگ‌تری در زندگی روزمره به خود بگیرد و بتواند مفید واقع شود.