اگر چه ترامپ اعلام کرده که این برای بارآخر است که وی به امضای این سند اقدام می‌کند و آن را مورد تایید قرار می‌دهد، اما باید براین نکته تاکید کرد که او بارها این نکات را متذکر و حتی از پاره کردن برجام سخن گفته و درعمل تلاش داشته تا ننگ بیرون آمدن از برجام را بر پیشانی ایالات متحده آمریکا نزند.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم مهدی مطهرنیا نوشت:دونالد ترامپ با وجود جهتگیری پُست نومحافظه‌کارانه خود به‌دنبال ایجاد فضایی معنادار برای اقدام پراگماتیستی در ارتباط با تهران است. او به خوبی می‌داند که خروج از برجام دارای هزینه‌های بسیار گزاف برای پرستیژ آمریکا در ابعاد بین‌المللی و منطقهای است. از این رو بار دیگر با امضای موارد تعلیقی مربوط به برجام برای 3ماه دیگر این نکته را یادآور شد که برجام یک سند مهم بین‌المللی است که حتی ایالات متحده آمریکا نیز به‌راحتی نمی‌تواند از آن خارج شود.
این نشان‌دهنده استحکام و اهمیت برجام برای جامعه بین‌الملل به‌عنوان سندی اساسی است. اگر چه ترامپ اعلام کرده که این برای بارآخر است که وی به امضای این سند اقدام می‌کند و آن را مورد تایید قرار می‌دهد، اما باید براین نکته تاکید کرد که او بارها این نکات را متذکر و حتی از پاره کردن برجام سخن گفته و درعمل تلاش داشته تا ننگ بیرون آمدن از برجام را بر پیشانی ایالات متحده آمریکا نزند. ایالات متحده آمریکا در پی فعال ساختن پرونده سه قلوهای افسانه‌ای برخواهد آمد. ایالات متحده آمریکا با توجه به دکترین امنیتی خود و همچنین تکیه بر پارادایم آشوب درجهت گسترش هژمونی مرکب آمریکا در نظام بین‌الملل باید در ارتباط با نوهارتلند، فلات ایران، خلیج فارس و تنگه عدن تصمیم‌گیری خود را در دوران ترامپ و قبل از ورود به سال 2020 مورد توجه قرار دهد. بنابراین گسترش فعالیت ایالات متحده آمریکا در جهت پیاده سازی دکترین امنیتی خود در ارتباط با تهران قابل مشاهده است. دکترینی که تلاش خواهد کرد برجام را در سر حد امکان به‌صورت تفسیری محدود و تعریف عملیاتی بسیار محدودتر در جامعه بین‌المللی قرار دهد.
ترامپ اگر چه از برجام خارج نمی‌شود و خارج شدن از برجام را به‌عنوان یک ننگ پذیرا نخواهد بود، اما تلاش‌های خود را برای فعال کردن منطق تحریم بیشتر برای ایران و تحت فشار قراردادن بیشتر تهران مورد توجه قرار می‌دهد. از این رو دکترین محدود کردن همکاری‌های بین‌المللی با ایران و محاصره منطقهای تهران با توجه به امکان فعال شدن گسل‌های مختلف علیه ایران بر کشورمان فشار خواهد آورد.
ازسوی دیگر اروپای متحد و چین دو رقیب ایالات متحده آمریکا برای شکل دادن به نظم آینده جهانی هستند. درعین حال به هیچ‌وجه خواهان این نیستند که در برابر آمریکا بایستند و هزینه‌های گزاف مقابله با ایالات متحده آمریکا را در شکل دادن به نظم آینده جهانی پذیرا شوند. آنها بر اساس تجارب چند قرن گذشته و کشاکش قدرت‌های بزرگ جهانی با یکدیگر در عرصه بین‌المللی به این نتیجه رسیده‌اند که قدرت‌های بزرگ باید در حوزه جنگ‌های نیابتی و با هزینه کردن منافع دیگر کشورها جنگ علیه یکدیگر را مدیریت و رهبری کنند. بنابراین اتحادیه اروپا با توجه به اهمیت نوهارتلند و در مرکز آن ایران و آنچه که در تهران می‌گذرد به این نتیجه می‌رسد که باید تا سرحد امکان از تهران حمایت به‌عمل آورد و می‌تواند این حمایت را در چارچوب برجام برای افکار‌عمومی انجام دهد.
ارسال نظر
