روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم فاطمه سعیدی/
نماينده مردم تهران در مجلس نوشت:همزمان با ارايه بودجه سال ٩٧ به مجلس شوراي اسلامي، دولت دوازدهم آماج انتقادات برخي از حاميان خود قرار گرفت. اين نقد اين‌بار نه از سوي جناح رقيب بلكه از طرف بدنه راي دولت دوازدهم مطرح شد. اما عده‌اي در اين ميان يك قدم از نقد جلو رفته و فرياد پشيمانيم سر دادند. اتفاقي كه بايد به آن توجه كرد آن است كه اين افراد ممكن است به صورت هيجان زده با اين موج همراه شده باشند. اگر با تك تك اين افراد هم صحبت شويم خواهيم ديد كه آنها نيز در وجود خود از راي به روحاني پشيمان نخواهند بود. كافي است نگاهي گذرا به دوره قبل از دولت يازدهم داشته باشيم تا متوجه شويم انتخاب حسن روحاني به عنوان رييس‌جمهور انتخاب درستي بوده است.
از راي به روحاني پشيمان نيستيم زيرا زماني كه حسن روحاني بر مسند رياست‌جمهوري تكيه زد، كشور در سخت‌ترين فشارها و تحريم‌ها قرار داشت. پرونده برنامه هسته‌اي ايران به فصل هفتم سازمان ملل ارجاع شده بود و خطرات جدي كيان كشور را تهديد مي‌كرد. حسن روحاني تمام توان و تلاش خود را براي دور كردن سايه جنگ از كشور گذاشت و با سند بين‌المللي به نام برجام نه تنها پرونده هسته‌اي ايران را از ذيل فصل هفتم سازمان ملل خارج كرد، بلكه تمامي قطعنامه‌هاي عليه جمهوري اسلامي ايران از مشروعيت افتاد و تحريم‌هاي ظالمانه عليه مردم برداشته شد. از راي به روحاني پشيمان نيستيم زيرا طرح تحول سلامت محصول دولت تدبير و اميد است.
در روزگاري كه تحريم‌هاي ظالمانه دسترسي به ساده‌ترين دارو‌ها را ناممكن كرده بود، با اجراي طرح تحول سلامت علاوه بر آنكه تمامي افراد كشور تحت پوشش بيمه درماني قرار گرفتند، امكان دسترسي به دارو، حتي دارو‌هاي كمياب به راحتي توسط دولت ميسر شد. از راي به روحاني پشيمان نيستيم زيرا انتخاب نخستين فرماندار زن، سند توان‌افزايي زنان، اقدامات پيشگيرانه در راستاي كاهش آسيب‌هاي اجتماعي، اجراي اشتغال پايدار با گروه هدف زنان سرپرست خانوار، تلاش براي رفع برخي تبعيض‌هاي جنسيتي، طرح جامع توانمندسازي اقتصادي زنان سرپرست خانواده در ١٥ استان و... از جمله مواردي هستند كه دولت حسن روحاني به آن اهتمام ويژه‌اي داشته است. امروز تنها ٤ ماه از عمر دولت دوازدهم گذشته است و براي پشيماني بسيار زود است. بدنه راي روحاني بايد مراقب دام‌هايي كه در شبكه‌هاي اجتماعي براي اعلام برائت و پشيماني براي آنها گسترده مي‌شود، باشند. شركت در انتخابات و پيروزي كانديداي مورد نظر آغاز راه است. گام بعدي پيگيري مطالبات از دولت است. در راه مطالبه خستگي معنا ندارد.
در انتخابات شركت مي‌كنيم تا بتوانيم مطالبات خود را از دولت و
نمايندگان پيگيري كنيم. دولت راه طولاني و پر‌پيچ و خمي را در پيش دارد و
امروز در نخستين پيچ خود با چالش رو‌به‌رو شده است. بدنه راي آقاي روحاني
نبايد دست از نقادي و مطالبه‌گري بردارد همان‌طور كه نبايد اينقدر زود از
انتخاب خود پشيمان باشد. اگر به ماه‌ها و هفته‌هاي منتهي به انتخابات
برگرديم بار ديگر با تمام توان شهر به شهر و روستا به روستا سفر مي‌كنم تا
به مردم عزيز ايران بگويم بدل و بديل دولت روحاني چيزي جز برآمدن دوباره
پوپوليسمي ويرانگر نيست.
