مرگ فیدل کاسترو ابهامات و پرسشهایی را درباره چشم انداز حزب کمونیست کوبا ایجاد می کند؛ اینکه به احتمال زیاد رائول کاسترو ۸۵ ساله مجبور به کناره گیری از قدرت خواهد شد و نسل تازهتر نخبگان سیاسی روی کار خواهند آمد.
با مرگ «فیدل کاسترو» رهبر پیشین کوبا فصل تازهای
در تاریخ کوبا گشوده خواهد شد. پرسش اصلی در اینباره این است که پس از او
چه بر سر جزیره کمونیستی کوچک واقع شده در همسایگی ایالات متحده امریکا
خواهد آمد؟
به گزارش شبکه اطلاع رسانی «تدبیر و امید»؛نشریه تایمز مالی با انتشار گزارشی با گمانه زنی درباره آینده کوبا می نویسد: «مردم این کشور کارائیبی در تقاطع مهم تاریخی قرار گرفته اند. رائول کاسترو برادر فیدل و جانشین او گفته است که قصد دارد تا سال ۲۰۱۸ میلادی از قدرت کناره گیری یکند. زمانی هم که او در قدرت بود برادر بزرگترش فیدل قدرت در سایه بود. رائول اکنون با چالش پیشبرد اقتصادی کوبا رو به جلو و تغییرات سیاسی مواجه است.
همچنین روابط گرم کوبا با امریکا نیز که چندان زمان زیادی از آن نمی گذرد در معرض خطر قرار گرفته است. دونالد ترامپ رییس جمهوری منتخب امریکا در پیام خود به مناسبت انتشار خبر فوت کاسترو او را یک «دیکتاتور بیرحم» خواند. او پیش از برنده شدن در انتخابات نیز هشدار داده بود که درباره بهبود روابط میان امریکا و کوبا که در دوران ریاست جمهوری اوباما میسر شده بود تجدیدنظر خواهد کرد.
درست است که فیدل قدرت را به برادرش رائول واگذار کرده بود اما واقعیت آن است که او خود سایه سنگین و حضوری قدرتمند داشت. حضور او به نوعی بازتابدهنده وجهه کوبا در عرصه بین الملل و در رسانه های جهان بود. مقام های کوبایی می گویند که در مسائل مهم با فیدل به طور دائمی مشورت می کردهاند.
رائول کاسترو از چندی پیش اصلاحات اقتصادی را آغاز کرده است. بدون حضور فیدل این تغییرات می توانند سریعتر از گذشته صورت گیرند. «مایکل شیفتر» رییس یک گروه تحقیقاتی پیش از مرگ فیدل کاسترو گفته بود که به احتمال زیاد با مرگ او باید انتظار تغییر وضعیت اقتصادی در کوبا و باز شدن درهای اقتصادی آن کشور را داشته باشیم. او معتقد بود که رائول نگرانی ای از این موضوع ندارد که موضع او در تناقض با برادرش خواهد بود.
این نشریه اشاره می کند که از زمان کاهش قیمت نفت و آسیب دیدن ونزوئلا اصلی ترین حامی مالی کوبا، آن کشور به شدت نیازمند اصلاحات اقتصادی برای سر و سامان دادن به اوضاع معیشتی کوباییها میباشد. «آرتورو لوپز لوی» کارشناس مسائل کوبا در دانشگاه تگزاس می گوید: «پس از مرگ فیدل کاسترو اصلاحات در راستای اقتصاد بازار و لغو برخی از قوانین سختگیرانه اقتصادی کمونیستی در دستور کار قرار خواهند گرفت».
او معتقد است که بدون وجود کاریزمای فیدل حزب کمونیست کوبا متکی به دستاوردها و نتایج اقدامات اقتصادی خواهد بود. این نشریه اما اشاره می کند که به احتمال زیاد ترامپ مادامی که تغییری محسوس در بهبود وضعیت حقوق بشر در کوبا صورت نگیرد تمایلی به بهبود روابط با آن کشور نخواهد داشت این در حالیست که اوباما انعطافپذیری بیشتری در برابر برادران کاسترو از خود نشان داده بود. «این درخواست ها شامل آزادی زندانیان مذهبی و سیاسی هستند. دولت کوبا اما از آزاد کردن این زندانیان خودداری می کند و آن را مداخلهای از سوی قدرت های خارجی می داند.»
تایمز مالی اشاره می کند که مرگ فیدل کاسترو ابهامات و پرسشهایی را درباره چشم انداز حزب کمونیست کوبا ایجاد می کند؛ اینکه به احتمال زیاد رائول کاسترو ۸۵ ساله مجبور به کناره گیری از قدرت خواهد شد و نسل تازهتر نخبگان سیاسی روی کار خواهند آمد.
این نشریه با گمانهزنی در اینباره که چه افرادی شانس بیشتری برای جانشینی رائول را دارند مینویسد: «میگوئل دیاز کانل» ۵۶ ساله مرد شماره دوم حزب و معاون دبیرکل حزب کمونیست است. او یکی از معدود افراد بلندپایهای در حزب است. او در جنبش انقلابی کاسترو ها در سال ۱۹۵۹ میلادی که به سرنگونی حکومت باتیستا در کوبا انجامید حضور نداشته است. اکنون پیش بینی میشود که جنگ قدرتی میان تندروها و میانهروها در درون حکومت کوبا و حزب کمونیست روی دهد.
روزنامه «واشنگتن پست» اما با ابراز نگرانی درباره آینده کوبا پس از مرگ فیدل می نویسد: «برای نزدیک به پنج دهه فیدل کاسترو در زندگی روزانه مردم کوبا حضور داشت؛ سخنرانیهای تند او در تلویزیون پخش میشدند و قوانین سختگیرانه او تقریبا هر جنبهای از زندگی کوباییها را شامل میشد. یک دانشحوی مهندسی در منطقه مرکزی هاوانا میگوید که مردم اینجا خیلی خسته هستند؛ «فیدل باعث نابودی کوبا شد و ما هر چه سریعتر تغییر میخواهیم» یک دانشآموز کوبایی که نخواسته نامش فاش شود چرا که میترسد در مدرسه دچار مشکل شود می گوید که فکر می کند باید به هر دو جنبه مثبت و منفی او نگاه کرد اما به نظر او جنبه بدتر و منفی در کاسترو قویتر بودهاند»
واشنگنپست اشاره میکند که خبر مرگ فیدل سبب نشد تا کوباییها ناآرامی ایجاد کنند یا عزاداری شدیدی را برگزار نمایند. این روزنامه مینویسد: «کوباییها در حال زندگی روزمره خود هستن؛ رفت و آمد در فرودشگاههای دولتی در جریان است. در بیمارستان دولتی صف وجود دارد و انتظار برای نوبت و ادای احترام تلویزیون دولتی کوبا نسبت به یاد و خاطره کاسترو نیز هر ساعت ادامه دارد. «اورلیو الونسو» جامعهشناس میگوید که برخلاف مرگ استالین یا مائو مردم در کوبا در سطح میلیونی به خیابانها نریختند. این چیزی بود که مردم کوبا منتظرش بودند».
به گزارش آفتابنیوز؛ واشنگتن پست اشاره میکند که علیرغم امید به تحول در کوبا، واقعیت آن است که نهادهای امنیتی و نظامی در کوبا همچنان کنترل اوضاع را در دست دارند و از هرگونه ایجاد نارضایتی عمومی و نمایش آن خودداری میکنند.
این روزنامه مینویسد:«مراحل اندکی به سوی آزادسازی اقتصادی در کوبا تحت حکومت رائول اجرایی شده است. کسب و کارهای کوچک به خصوص رستورانها و مهمانخانهها رونق گرفتهاند. اما به نظر میرسد او عجلهای برای اصلاحات گسترده ندارد».
به گزارش شبکه اطلاع رسانی «تدبیر و امید»؛نشریه تایمز مالی با انتشار گزارشی با گمانه زنی درباره آینده کوبا می نویسد: «مردم این کشور کارائیبی در تقاطع مهم تاریخی قرار گرفته اند. رائول کاسترو برادر فیدل و جانشین او گفته است که قصد دارد تا سال ۲۰۱۸ میلادی از قدرت کناره گیری یکند. زمانی هم که او در قدرت بود برادر بزرگترش فیدل قدرت در سایه بود. رائول اکنون با چالش پیشبرد اقتصادی کوبا رو به جلو و تغییرات سیاسی مواجه است.
همچنین روابط گرم کوبا با امریکا نیز که چندان زمان زیادی از آن نمی گذرد در معرض خطر قرار گرفته است. دونالد ترامپ رییس جمهوری منتخب امریکا در پیام خود به مناسبت انتشار خبر فوت کاسترو او را یک «دیکتاتور بیرحم» خواند. او پیش از برنده شدن در انتخابات نیز هشدار داده بود که درباره بهبود روابط میان امریکا و کوبا که در دوران ریاست جمهوری اوباما میسر شده بود تجدیدنظر خواهد کرد.
درست است که فیدل قدرت را به برادرش رائول واگذار کرده بود اما واقعیت آن است که او خود سایه سنگین و حضوری قدرتمند داشت. حضور او به نوعی بازتابدهنده وجهه کوبا در عرصه بین الملل و در رسانه های جهان بود. مقام های کوبایی می گویند که در مسائل مهم با فیدل به طور دائمی مشورت می کردهاند.
رائول کاسترو از چندی پیش اصلاحات اقتصادی را آغاز کرده است. بدون حضور فیدل این تغییرات می توانند سریعتر از گذشته صورت گیرند. «مایکل شیفتر» رییس یک گروه تحقیقاتی پیش از مرگ فیدل کاسترو گفته بود که به احتمال زیاد با مرگ او باید انتظار تغییر وضعیت اقتصادی در کوبا و باز شدن درهای اقتصادی آن کشور را داشته باشیم. او معتقد بود که رائول نگرانی ای از این موضوع ندارد که موضع او در تناقض با برادرش خواهد بود.
این نشریه اشاره می کند که از زمان کاهش قیمت نفت و آسیب دیدن ونزوئلا اصلی ترین حامی مالی کوبا، آن کشور به شدت نیازمند اصلاحات اقتصادی برای سر و سامان دادن به اوضاع معیشتی کوباییها میباشد. «آرتورو لوپز لوی» کارشناس مسائل کوبا در دانشگاه تگزاس می گوید: «پس از مرگ فیدل کاسترو اصلاحات در راستای اقتصاد بازار و لغو برخی از قوانین سختگیرانه اقتصادی کمونیستی در دستور کار قرار خواهند گرفت».
او معتقد است که بدون وجود کاریزمای فیدل حزب کمونیست کوبا متکی به دستاوردها و نتایج اقدامات اقتصادی خواهد بود. این نشریه اما اشاره می کند که به احتمال زیاد ترامپ مادامی که تغییری محسوس در بهبود وضعیت حقوق بشر در کوبا صورت نگیرد تمایلی به بهبود روابط با آن کشور نخواهد داشت این در حالیست که اوباما انعطافپذیری بیشتری در برابر برادران کاسترو از خود نشان داده بود. «این درخواست ها شامل آزادی زندانیان مذهبی و سیاسی هستند. دولت کوبا اما از آزاد کردن این زندانیان خودداری می کند و آن را مداخلهای از سوی قدرت های خارجی می داند.»
تایمز مالی اشاره می کند که مرگ فیدل کاسترو ابهامات و پرسشهایی را درباره چشم انداز حزب کمونیست کوبا ایجاد می کند؛ اینکه به احتمال زیاد رائول کاسترو ۸۵ ساله مجبور به کناره گیری از قدرت خواهد شد و نسل تازهتر نخبگان سیاسی روی کار خواهند آمد.
این نشریه با گمانهزنی در اینباره که چه افرادی شانس بیشتری برای جانشینی رائول را دارند مینویسد: «میگوئل دیاز کانل» ۵۶ ساله مرد شماره دوم حزب و معاون دبیرکل حزب کمونیست است. او یکی از معدود افراد بلندپایهای در حزب است. او در جنبش انقلابی کاسترو ها در سال ۱۹۵۹ میلادی که به سرنگونی حکومت باتیستا در کوبا انجامید حضور نداشته است. اکنون پیش بینی میشود که جنگ قدرتی میان تندروها و میانهروها در درون حکومت کوبا و حزب کمونیست روی دهد.
روزنامه «واشنگتن پست» اما با ابراز نگرانی درباره آینده کوبا پس از مرگ فیدل می نویسد: «برای نزدیک به پنج دهه فیدل کاسترو در زندگی روزانه مردم کوبا حضور داشت؛ سخنرانیهای تند او در تلویزیون پخش میشدند و قوانین سختگیرانه او تقریبا هر جنبهای از زندگی کوباییها را شامل میشد. یک دانشحوی مهندسی در منطقه مرکزی هاوانا میگوید که مردم اینجا خیلی خسته هستند؛ «فیدل باعث نابودی کوبا شد و ما هر چه سریعتر تغییر میخواهیم» یک دانشآموز کوبایی که نخواسته نامش فاش شود چرا که میترسد در مدرسه دچار مشکل شود می گوید که فکر می کند باید به هر دو جنبه مثبت و منفی او نگاه کرد اما به نظر او جنبه بدتر و منفی در کاسترو قویتر بودهاند»
واشنگنپست اشاره میکند که خبر مرگ فیدل سبب نشد تا کوباییها ناآرامی ایجاد کنند یا عزاداری شدیدی را برگزار نمایند. این روزنامه مینویسد: «کوباییها در حال زندگی روزمره خود هستن؛ رفت و آمد در فرودشگاههای دولتی در جریان است. در بیمارستان دولتی صف وجود دارد و انتظار برای نوبت و ادای احترام تلویزیون دولتی کوبا نسبت به یاد و خاطره کاسترو نیز هر ساعت ادامه دارد. «اورلیو الونسو» جامعهشناس میگوید که برخلاف مرگ استالین یا مائو مردم در کوبا در سطح میلیونی به خیابانها نریختند. این چیزی بود که مردم کوبا منتظرش بودند».
به گزارش آفتابنیوز؛ واشنگتن پست اشاره میکند که علیرغم امید به تحول در کوبا، واقعیت آن است که نهادهای امنیتی و نظامی در کوبا همچنان کنترل اوضاع را در دست دارند و از هرگونه ایجاد نارضایتی عمومی و نمایش آن خودداری میکنند.
این روزنامه مینویسد:«مراحل اندکی به سوی آزادسازی اقتصادی در کوبا تحت حکومت رائول اجرایی شده است. کسب و کارهای کوچک به خصوص رستورانها و مهمانخانهها رونق گرفتهاند. اما به نظر میرسد او عجلهای برای اصلاحات گسترده ندارد».
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر