ترجیح‌شما‌چیست‌دختر‌خانه‌دار‌یاشاغل؟!

دولت پیشین نیز در 8 سال گذشته نتوانست دوایی برای درد جوانان پیدا کند و تنها به افزایش وام ازدواج بسنده کرد که آن هم مبلغی نیست که در شرایط کنونی راه گشا باشد و همین موام 3 میلیونی که می گویند 5 میلیونی شده است را هم بسیاری از بانک های کشور نمی توانند پرداخت کنند.

هنوز از یادها نرفته است که همین چند وقت پیش، به جای اعطای تسهیلات بیشتر به جوانان برای ازدواج، درآخرین تصمیم گیری های ازدواجی  و در راستای طرح تشویق به ازدواج  در سنین پایین قرار شد همین اندک وام هم با تبصره به جوانان پرداخت شود.

طرحی که تسهیلات ازدواج را منحصر به گروه سنی 18 تا 22 ساله(زنان) و 20 تا 25 (مردان) می کند.

گذاشتن شرط سنی جوانان برای استفاده از تسهیلات و تشویق در طرح جامعیت جمعیت و خانواده پیشنهادی بوده که از سوی کارگروه ویژه در دستور کمیسیون فرهنگی مجلس قرار گرفته است.

حالا اما همین کارگروه قصد دارد اشتغال دختران مجرد و زنان متاهل را محدود کند تا به زعم خود به ازدواج کمک کند!

ماجرا اما از این قرار است که 56 نماینده مجلس طرحی را امضا کردند و معتقدند اجرای آن می‌تواند بهبودبخش افزایش جمعیت ایران و زمینه ساز افزایش ازدواج باشد.

در یکی از بندهای این طرح اما به‌صراحت استخدام زنان مجرد زیر سوال رفته و در دیگری جذب افراد مجرد - اعم از زن و مرد - در هیات علمی دانشگاه‌ها مورد انتقاد قرار گرفته و به نوعی ممنوع شده است.

گویا نمایندگان مجلس بنا را بر این گذاشته‌اند که با طرحی تجویزی و محدودکننده، نسل جوان ایرانی را به سمت ازدواج و باروری هدایت کنند.

بنا بر اخبار رسیده کلیات این طرح در کمیسیون فرهنگی مجلس به تصویب رسیده است و این طرح که با نام  «طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده» شناخته می شود برای نظرخواهی به اداره کل قوانین مجلس رفته است و البته  این اداره کل نیز این طرح را مغایر با قانون برنامه دانسته است.  
بر اساس برنامه توسعه پنجم ؛ ایجاد هرگونه تعهد بیمه‌ای و بار مالی خارج از ارقام مقرر در جداول قوانین بودجه سنواتی برای صندوق‌ها ممنوع است.

در این طرح البته موارد حمایت‏گرایانه‌ای از زنان متاهل و صاحب فرزند به چشم می‌خورد اما تک مواد و بندها برای دولت بار مالی دارد و به همین خاطر است که طرح از سوی اداره کل قوانین مجلس مغایر قانون برنامه دانسته شده است.  از سوی دیگر بسیاری قوانین موازی با این طرح پیشنهادی همین حالا در قالب قوانین مدون جمهوری اسلامی ایران وجود دارد.

حال اما سوال اصلی اینجاست که با محدود کردن وام ازدواج و استخدام مجردها چگونه می توان به افزایش ازدواج کمکم کرد؟در حال حاضر شرایز اکثر خانوارها چنین است که زنان برای چرخاندن چرخ زندگی باید پا به پای مردان کار کنند و اگر چنین نباشد چرخ زندگی بد لنگ می زند.

حالا پسر مجرد و جوان و تحصیل کرده ای را در نطر بگیرید که کار درستی ندارد و می خواهد ازدواج کند .یکی از شرایط اینگونه افراد ازدواج با دختری است که بتواند شغلی داشته باشد و به در آمد زایی خانواده کمک کند.به این ترتیب با محدودیت استخدام دختران مجرد بسیاری دیگر به سمت ازدواج نمی روند .

از سوی دیگر نتیجه ایجاد محدودیت سنی برای وام ازدواج این است که عملا 54 درصد از مردان و 64 درصد از زنانی را که در سن ازدواج قرار دارند از دریافت تسهیلات محروم می‌کندچرا که از آنجایی که بر اساس آمار تعداد زیادی دختران مجرد بالای 22 سال  و پسران بالای 25 سال در جامعه وجود دارد شرایط ازدواج برای آنها سخت تر می شود چرا که دیگر امید به این اندک وام هم از دست می رود و کلا این دسته از جوانان قید ازدواج را خواهند زد!

در این شرایط باید از بهارستان نشین ها پرسید آیا شرایط را سنجیده اید و آیا در جامعه تحقیق کرده اید که چنین تصمیمی را گرفتید یا خیر؟