«نه آقای روحانی پیروزی‌های اخیر ورزشکاران را به نام خودش سکه زده است و نه هیچ آدم عاقل و منصفی چنین دعوی‌ای دارد. با این حال نقش آقای روحانی در این پیروزی‌ها کم نیست. نه اینکه آقای روحانی و دولت تازه بر سر کار آمده‌اش به صورت مستقیم در این پیروزی‌ها نقشی داشته باشند، خیر. اما شکی نیست نفس پیروزی آقای روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در این پیروزی‌ها بی‌تاثیر نبوده است.»
«مطمئن باشید اگر انتخابات 92 به خیر و خوشی ختم نمی‌شد هیچ کدام از توفیقاتی را که در این روزها در ورزش به دست آوردیم، به دست نمی‌آوردیم. مسئله خیلی ساده است. اول اینکه «الناس علی دین ملوکهم». اگر بپذیریم که مردم به دین حاکمانشانند فهم این نکته چندان دشوار نخواهد بود. کافیست حاکمان، دلسوز آب و خاکشان باشند و برای سربلندی سرزمینشان صادقانه و عاشقانه بکوشند تا مردمان نیز به شیوه و منش آنان اقتدا کنند. اینکه حزین لاهیجی می‌فرماید «به دست خلق عالم کاسه دریوزه می‌بینم / گدا چون پادشه گردد گدا سازد جهانی را» ناظر به همین معناست. پس از این منظر دولت اعتدال در پیروزی تیم‌های ورزشی نقش به‌سزایی داشته است.حاکمان، حاکمانی هستند که در پی احیای مجد و عظمت ایران و ایرانی‌اند؛ آن هم نه در شعار و کوروش‌بازی قلابی و بدلی. پس طبیعی است که ورزشکاران نیز همه همت خود را به کار گیرند تا سرود ملی کشورشان در گوش‌ها طنین‌انداز شود.
علاوه بر این با آمدن دولت اعتدال و کنار رفتن دولتی که حقیقتا وجودش داشت روح و روان فردی و جمعی ما را آزار می‌داد، خون تازه‌ای در رگ‌های خیلی‌ها دوید. این عوامل البته عواملی نیستند که بتوانند سالیان سال توفیق یک حرکت فردی و یا جمعی را تضمین کنند اما در کوتاه‌مدت نمی‌توان نقش این عوامل را نادیده گرفت.
در بازی تیم ملی فوتبال ایران و کره جنوبی، هر جور که فکر کنید انصاف این بود که تیم ملی کره جنوبی ما را شکست دهد اما هم آنان که تماشاچی بودند و هم آنان که در میانه میدان، فکر می‌کردند ایران مستحق شکست نیست و همین باور بود که ما را به پیروزی رساند.»
منبع: خبر آنلاین
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
