نتانياهو بايد شكست در پرونده هسته‌اي ايران را بپذيرد

المانیتور نوشت: " آكيوا الدار" تحليلگر كهنه كار روزنامه هاآرتص در مقاله‌اي كه المانيتور آن را منتشر ساخته با اشاره به اين كه با وجود تمام تلاش‌ها و سنگ اندازي‌هاي نتانياهو گروه 1+5  تصميم گرفت با ايران به توافق برسد نوشت اكنون نتانياهو بايد بپذيرد در اين ماجرا شكست خورده و استعفا كند. زيرا اقدامات او باعث انزواي جهاني اسرائيل مي‌شود.

در اين مقاله آمده است واكنش نتانياهو به توافقنامه هسته‌اي بين ايران و گروه 1+ 5 در سحرگاه روز يكشنبه، قابل پيش بيني بود و جاي تعجب نداشت.  هر كسي مي‌توانست اين توافق جديد را با خواسته‌هايي كه  نتانياهو در نشست روز 17 سپتامبر با اعضاي كابينه‌اش مطرح كرد مقايسه كرده و پيش بيني كند كه او به توافق مذكور به شدت حمله خواهد كرد. در آن تاريخ، نتانياهو از باراك اوباما خواسته بود درتوافقنامه‌هاي خود با ايران چهار شرط را بگنجاند: توقف تمام فعاليت‌هاي غني سازي اورانيوم،خروج تمام اورانيوم غني شده از ايران، تعطيلي تاسيسات هسته‌اي فردو و توقف غني سازي پلوتونيوم(آب سنگين اراك).

نتانياهو مدعی شد: " فقط تلفيقي از اين چهار گام منجر به توقف واقعي پروژه هسته‌اي ايران خواهد شد" وي افزود" تا وقتي كه تمام اين گام‌ها محقق شود فشارها عليه ايران بايد افزايش يابد و از آنها كاسته نشود و قطعا لغو نشود."حتي وقتي هم كه واضح بود توافقي موقت براي آزمودن ميزان جديت اراده تهران وجود خواهد داشت،باز هم نتانياهو خواسته‌هاي خود را تكرار مي‌كرد.

 سرانجام شش كشور قدرتمند جهان زبان ديپلماسي را به گفتمان خشونت ترجيح دادند. سران قدرتهاي گروه 1+5 به موضع نخست وزير اسرائيل اعتنايي نكردند و در ازاي مواردي بسيار كمتر از آن شروط چهارگانه فشارها بر ايران را كم كردند. برخلاف تمام اقدامات اسرائيل- از جمله تهديد به حمله عليه ايران، كشمکش علني با دولت اوباما و به كارگيري محافظه كاران كنگره عليه او، همدلي با فرانسه،سفر به پكن و مسكو وگفتگو با رسانه‌هاي انگليسي و آلماني- گروه ، يك توافق موقت ونسبي را بر يك بحران نهايي ترجيح داد. نتانياهو به جاي تمجيد از اين توافق و كسب اعتبار به عنوان يكي از آغازگران تحريم‌ها عليه ايران  ترجيح داد اسرائيل را به  عنوان يك قرباني بيچاره نشان دهد. او همچنان خواستار توافقي است كه ايران را به زانو درآورد و پيروزي بزرگي را براي او به ارمغان آورد.

توافقنامه هسته‌اي با ايران مدت كوتاهي پس از توافق امريكا و روسيه براي خارج ساختن تسليحات شيميايي سوريه از خاك اين كشور، امضا شد. آنها همين راه را در مذاكره با ايران نيز انتخاب كردند،به اين دليل كه اكنون ايران هم براي حضور در تلاش‌هاي تازه براي پايان دادن به جنگ داخلي در سوريه دعوت خواهد شد.

در بخش ديگري از اين مقاله آمده است، تلاش براي توقف برنامه هسته‌اي ايران هدف اصلي نتانياهو بود. او تمام انرژي،استعداد و وقت خود را صرف اين تلاش كرد و در عين حال ميلياردها دلار از بودجه عمومي را براي آمادگي جهت حمله به ايران هزينه كرد.

وقتي نخست وزير اسرائيل اين توافقنامه را تسليم در برابر ايران مي‌داند اسرائیل را بیش از پیش منزوی کرده است  . جاي تعجب نيست كه رسانه‌هاي ايراني و عربي از حسن روحاني استقبال مي‌كنند و رسانه هاي غربي- از جمله رسانه هاي اسرائيلي- نتانياهو را مورد انتقاد قرار مي‌دهند.

اگر نتانياهو با خودش و مردم صادق باشد شكست خود را مي پذيرد و استعفا مي دهد
تازه ترين تحولات درحوزه سوريه و ايران توجه عمومي و ديپلماتيك را به قديمي‌ترين مناقشه در خاورميانه (فلسطين-اسرائيل) جلب مي‌كند. چند هفته گذشته خود نتانياهو مذاكرات هسته‌اي ايران را با مناقشه فلسطين-اسرائيل مرتبط دانست. مشاجره تند او با باراك اوباما ، جان كري و تيمش را به ميانجيگراني مشكوك در چشم  اسرائيلي‌هاي طرفدار نتانياهو تبديل كرد .
 در پايان اين مقاله نويسنده پيشنهاد كرده به جاي كميته چهار جانبه صلح خاورميانه ( متشكل از روسيه ، امريكا،‌ سازمان ملل و اتحاديه اروپا) كه ده سال قبل براي  حل مناقشه فلسطين- اسرائيل تاسيس شد، گروه 1+5 كار را در دست بگيرد.

 المانيتور مي‌نويسد شكي نيست كه امريكا بدون همكاري روسيه ، چين ، فرانسه ،‌انگليس و آلمان نمي‌توانست با ايران به توافق برسد. بيش از دو سال است كه كميته چهار جانبه جلسه‌اي نداشته و به نظر مي‌رسد تلاش امريكا براي بر دوش كشيدن تمام بار مياجيگري منجر به مرگ  فرايند صلح خواهد شد.

اكنون سئوال اصلي اين است كه آيا اوباما در مسئله صلح خاورميانه هم همچنان با نتانياهو درگير خواهد بود.آيا روسيه ، چين و قدرت‌هاي اروپايي موافقت خواهند كرد در اين حوزه هم همكاري كنند؟ آيا آنها جرات مي‌كنند برخلاف موضع نخست وزير اسرائيل توافقنامه ديگري كه مانع استفاده از خشونت براي حل اين مناقشه خونين مي‌شود را امضا كنند.