آخرین نطق دلواپسان در مجلس نهم

امروز روزی بود که تندروهای مجلس نهم ـ مشهور به دلواپسان ـ آن را برای نطق‌های خداحافظی خود با صندلی‌های سبز بهارستان انتخاب کرده بودند؛ روزی که به وعده‌گاه آنها برای حمله به دولت، برجام، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و یادآوری وقایع سال 88 تبدیل شده بود.

 در میانه جلسه علنی امروز ـ دوشنبه 27 اردیبهشت ـ پارلمان، همانند همه روزهای دیگر نام ناطقان میان دستور از سوی هیأت رئیسه مجلس اعلام شد.

اسامی متعلق به کسانی بود که نتوانسته‌اند به مجلس دهم راه یابند و در واقع، آخرین نطق خود را در پارلمان ایراد می‌کردند.

مسعود میرکاظمی، وزیر نفت دولت احمدی‌نژاد و منتقد برجام و سیاست‌های وزارت نفت دولت کنونی، اولین ناطق میان دستور بود. او که نتواست اکثریت آرای مردم تهران را پس از جابه‌جایی حوزه از نوشهر به تهران کسب کند، برجام را به پادشاه لخت قصه‌ها تشبیه کرد و گفت روزی می‌رسد که روسیاهی برجام مانند آن پادشاه لخت خواهد بود که فکر می‌کرد لباس زیبایی بر تن دارد.

پس از اتمام نطق میرکاظمی، همکارانِ هم‌طیفش با او روبوسی کردند که از جمله آنها می‌توان به محمود نبویان، حسین طلا، علی طاهری، رضا آشتیانی‌عراقی، بهرام بیرانوند و روح الله عباسپور اشاره کرد.

جواد کریمی‌قدوسی نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس نهم که همواره انتقادهایی را به دولت و برجام مطرح می‌کند، توانسته است به مجلس دهم راه یابد. او دومین ناطق میان دستور بود. کریمی قدوسی با یادآوری وقایع سال 88 با حمله به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، کار او را در حاکمیت تمام‌شده خواند.

همچنین پس از تمام شدن نطق کریمی‌قدوسی نیز همفکرانش به نشانه حمایت از نطقش او را در آغوش گرفتند و غیر از آنهایی که با میرکاظمی مصافحه داشتند، روح‌الله حسینیان، محمد سلیمانی، مرتضی حسینی، نصراله پژمانفر، سید مهدی موسوی‌نژاد، زهره طیب زاده هم به مشوقان نطق‌های امروز مجلس پیوستند.

در ادامه غلامعلی حدادعادل، سخنگوی ائتلاف اصولگرایان سومین ناطق بود. او که این بار نتوانست اعتماد مردم تهران را پس از 20 سال نمایندگی کسب کند، با پرداختن به انتخابات، انتقاداتی را به برجام وارد کرد و گفت که "در برجام هرکس به آمریکایی‌ها اعتماد کرده، ناامید خواهد شد". حداد عادل که در مجلس نهم حامیان بیشتری از طیف‌های مختلف اصولگرا دارد با استقبال بیشتر نمایندگان مواجه شد و علاوه بر آنهایی که دو نفر قبل را همراهی کرده بودند.، کسانی مانند جواد جهانگیرزاده، محمد دهقان، ابوذر ندیمی، فتح‌الله حسینی، ابراهیم کارخانه، حمیدرضا فولادگر، محمدحسین میرمحمدی او را در آغوش کشیدند.

در نهایت نوبت به موسی غضفرآبادی رسید تا نطقش را بیان کند.

او هم اکثر جملات خود را که با انتقاد از سیاست‌های دولت آغاز می‌شد، با این لفظ که "دلواپس نباشم؟" به پایان می‌رساند. غضفرآبادی هم پس از پایان نطقش در حلقه همان‌هایی قرار گرفت که کریمی‌قدوسی و میرکاظمی و حدادعادل را در آغوش گرفته بودند.