مدیر شبکه سه: صداوسیما ممنوع‌التصویر ندارد!

از نظر سازمان صداوسیما، چهره ممنوع‌التصویر وجود ندارد. ما برنامه‌ها را براساس مجریان یا عوامل طراحی نمی‌کنیم بلکه برنامه‌ها براساس بازخورد مخاطب، انتظار مخاطب از شبکه و راهبرد سبک زندگی ساخته می‌شوند. البته عده‌ای غیرواقع تبلیغ می‌کنند که چهره‌هایی مانند رشیدپور و فرزاد حسنی از چهره‌های ممنوع‌التصویر بودند که دوباره به تلویزیون دعوت شدند.

شبکه سه سیمای جمهوری اسلامی‌ایران پاییز 1372 با رویکرد جوان و ورزش راه‌اندازی شد. طولی نگذشت که با اقبال مخاطبان به پخش24 ساعته رسید.

 رویکرد برنامه‌سازی با موضوعات طنز، مسابقات ورزشی، مستند و معارفی، این شبکه را در حال حاضر به ‌عنوان شبکه برتر رسانه ملی تبدیل کرده است. این حرکت رو به رشد در برنامه‌سازی و موفقیت در جذب مخاطب، بهانه‌ای برای گفت‌وگو با سیدغلامرضا میرحسینی، مدیرشبکه سه سیما شد.

رویکرد شبکه سوم سیما به موضوع سبک زندگی چگونه است؟
رویکرد جدید شبکه سه سیما با تأکید ریاست رسانه ملی، پرداخت بیشتر به موضوعات امیدآفرینی، نشاط‌انگیز، ورزشی، تفریح و سرگرمی‌است. بنابراین موضوع سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی‌اساس برنامه‌سازی در شبکه قرارگرفته است. ساخت چند سریال خوب و بانشاط بخصوص برای سنین نوجوان و جوان در دستور کار است و سال 95 را برای شبکه سه سالی متحول و پرانرژی پیش‌بینی کرده‌ایم.

برنامه‌هایی را که به‌طور خاص به این رویکرد می‌پردازند، نام ببرید؟
برنامه‌های شبکه سه هرصبح با «حالاخورشید» آغاز می‌شود. این برنامه مستقیم به موضوع سبک زندگی و هویت ایرانی می‌پردازد و مخاطب بسیاری را جلب کرده است. مجری برنامه صبحگاهی باید فردی باانرژی باشد. آقای رشیدپور یکی از مجریان توانای رسانه ملی است که براحتی آن نشاط و انرژی صبحگاهی را به مخاطب منتقل می‌کند.

برنامه‌ها در هنگام ظهر با تولیدات معارفی مانند زلال احکام و سمت خدا ادامه می‌یابد و بعدازظهر به برنامه‌های ورزشگاه‌ها، فیلم‌های مستند و مسابقات تلویزیونی متصل می‌شود. در ادامه برنامه‌های سه شو، مردم چی میگن، جادوی صدا، اکسیر و گزارش ورزشی و برنامه نود از جمله برنامه‌های عصر و شامگاه برنامه سازی شبکه هستند.

برنامه‌های «مردم چی میگن» و «اکسیر» آیا توانسته‌اند در عمل موفق باشند؟
برنامه مردم چی میگن، از برنامه‌های ترکیبی است که موفق ظاهر شده و توانسته مخاطب خوبی را جذب و حتی جریان‌سازی کند. این برنامه با توجه به شعار سال مبنی بر اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل، نگاهی نو به سبک زندگی ایرانی اسلامی ‌و مباحثی چون حمایت از تولید داخلی، بررسی موانع یا فرصت‌های تولید، توزیع بهینه کالاها، کار و اشتغال دارد.

همچنین برنامه اکسیر بارویکرد سبک زندگی و بانگاه سلامت محوری تولید می‌شود. این برنامه با پرداختن به موضوعات حوزه تندرستی، هم از نظر موضوع و محتوا جذاب است و هم ساختاری نوآور دارد و توانسته در مدتی کوتاه، اقبال خوبی از سوی مخاطبان داشته باشد. اجرای آقای حسنی هم نوعی سرعت و ریتمی ‌تازه به اکسیر داده که خوشآیند مخاطب است. این برنامه بدرستی می‌داند چه هدفی را دنبال می‌کند.

این تلقی وجود دارد که شبکه سه نوعی ساختارشکنی کرده و از چهره‌های ممنوع التصویر برای جلب نظر مخاطب بهره برده، آیا با این تلقی موافقید؟
از نظر سازمان صداوسیما، چهره ممنوع‌التصویر وجود ندارد. ما برنامه‌ها را براساس مجریان یا عوامل طراحی نمی‌کنیم بلکه برنامه‌ها براساس بازخورد مخاطب، انتظار مخاطب از شبکه و راهبرد سبک زندگی ساخته می‌شوند. البته عده‌ای غیرواقع تبلیغ می‌کنند که چهره‌هایی مانند رشیدپور و فرزاد حسنی از چهره‌های ممنوع‌التصویر بودند که دوباره به تلویزیون دعوت شدند. تأکید می‌کنم سازمان هیچ چهره ممنوع‌التصویری ندارد بلکه با توجه به نوع برنامه، مجری‌ها انتخاب می‌شوند. مجریان صاحب چهره، جزو سرمایه‌های سازمان‌اند، اگر خطایی هم کرده باشند مدتی به‌عنوان تنبیهی از اجرا دور می‌شوند لذا ممنوع‌التصویر و بایکوت چهره در رسانه ملی معنا ندارد. تمام رسانه‌های جهان دارای مقررات و حدودی هستند و مجریان و فعالان رسانه‌ای باید در حدود و قوانین آن رسانه عمل کنند. این امری عادی در بین همه رسانه‌هاست.

رویکرد شبکه سه به برنامه‌های تفریح و سرگرمی‌ چگونه است؟
با توجه به خط‌مشی شبکه سه، نگاه ویژه‌ای به بخش تفریح و سرگرمی‌ وجود دارد.

به جلب توجه مخاطب اشاره شد، رابطه شبکه با مخاطب چگونه است؟
شبکه سه با برنامه‌های پرمخاطب و بانشاط به شبکه‌ای تعاملی با مردم تبدیل شده است. نظرات، پیشنهاد‌ها و انتقادات مردمی‌درباره برنامه‌های این شبکه به صورت پیامک، تلفنی، اینترنتی و مکتوب بسیار زیاد است. میزان بالای رأی و پیامک در برنامه نود یک نمونه از این حضور متعامل مردم در شبکه است. بعلاوه براساس نظرسنجی‌های مستمر درسه سال گذشته، میزان رضایت مخاطبان شبکه در کل کشور، از 69 درصد در سال 92 به 74 درصد در سال 94 افزایش داشته است.

این میزان رضایتمندی در تهران در سال 92 حدود 68 درصد بوده که به 75 درصد در سال 94 رسیده است. لذا این حُسن اعتماد مخاطب، وظیفه مدیران و برنامه‌سازان شبکه سه را بسیار سنگین‌تر می‌کند.

شبکه سه با بحران مالی که به رسانه ملی تحمیل شده ، چگونه کنار آمده است؟
واقعیت این است که بودجه سازمان خوب دیده نشده و کارشکنی بسیاری انجام می‌شود. بودجه کل رسانه ملی از بودجه تنها یکی از معاونت‌های شهرداری تهران کمتر دیده شده و این منطقی نیست. صداوسیما قرارگاه خط مقدم جنگ‌نرم است پس چگونه است که مهم‌ترین ابزار نظام را خلع سلاح می‌کنند. شبکه‌های رقیب در ماهواره و اینترنت چه از نظرتعداد و چه از لحاظ تولید محتوا و پشتیبانی بسیار قوی‌تر از پنج سال پیش شده‌اند. در عوض تنگ‌نظری‌های داخلی در تخصیص بودجه رسانه ملی ادامه دارد.

در حالی که حتی 50 درصد بودجه درخواستی سازمان را تخصیص نداده و سازمان را وادار به فروش آگهی برای برنامه‌سازی و رفع مشکلات خویش کرده‌اند، انتظار دارند رسانه با این حجم عظیم تهاجم فرهنگی هم به بهترین شکل مقابله کند. از سبک زندگی می‌گوییم اما مجبوریم محصولاتی تبلیغ کنیم که تعارض با فرهنگ و سبک زندگی دارد. رسانه ملی، شرکت تجاری نیست تا درآمدزا باشد بلکه تولید فرهنگی دارد و بخش‌های فرهنگی بیشتر هزینه بر هستند.

ادعا می‌کنند رسانه ملی حق پخش رقابت‌های ورزشی را نمی‌دهد، این ادعا صحیح است؟
اصلا مساله حق پخش قانونی نیست. مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای نگهبان با قاطعیت مساله حق پخش را رد کرده‌اند. لذا حق پخش مبنای قانونی ندارد. رسانه ملی سازمانی حاکمیتی است و وابستگی کامل به بودجه دولت دارد. به فرض، اگر قانون هم الزام کند، آن وقت باید از محل بودجه دولتی دیده شود و دولت موظف می‌شود در بودجه سال بعد بابت پخش مسابقات ورزشی بودجه ای اختصاص دهد. یا بهتر این که بودجه را به رسانه ملی ندهد و مستقیم به حساب فدراسیون واریز کند.

باید توجه داشت حق پخش در ایران با حق پخش در دنیا متفاوت است. در کشورهای دیگر، شبکه‌های تلویزیونی بابت پخش مسابقات ورزشی، مبلغی را به باشگاه‌ها می‌دهند. البته در این ارتباط مواردی باید مد نظر قرارگیرد. یک، تلویزیون‌های خارجی، خصوصی هستند. دوم، آنها بابت سیگنال‌رسانی از مردم و مشترکین پول می‌گیرند و سوم این که مسابقات آن کشورها از کیفیت و جذابیت بالایی برخوردارند لذا حامیان مالی مایل‌اند برای پخش مسابقات هزینه کنند.

شبکه‌های خصوصی غیر از درآمدی که از مردم دارند از حامیان مالی هم پول می‌گیرند. در نتیجه بابت این درآمد بسیار بالا، به برگزارکننده رقابت هم پول می‌دهند.

اما در ایران رسانه ملی وابستگی کامل به بودجه دولتی دارد و از مردم دریافتی ندارد. از طرفی، حامیان مالی بابت مسابقه‌های ورزشی هیچ قرارداد مالی با صداوسیما ندارند. رسانه برحسب وظیفه، مسابقات را پخش می‌کند تا هموطنان از تماشای رقابت‌ها محروم نمانند. آنچه صداوسیما در این سال‌ها پرداخت کرده نه به عنوان حق پخش، بلکه به‌عنوان حمایت و مساعدت به فدراسیون، سازمان لیگ و باشگاه‌ها
بوده است.

سخن پایانی مدیرشبکه سه سیما؟
از دوستان فدراسیون فوتبال سوالی دارم، در تمام دنیا بین 30 تا 40 درصد درآمد باشگاه‌ها از حق پخش است و بین60 تا 70درصد از منابعی مانند تبلیغات محیطی، لباس‌ها ، بازی‌های دوستانه و رسمی‌ و بلیت فروشی و حتی تبلیغات تجاری بازیکنان و غیره. . . توضیح بدهند در سه سال گذشته چه اندازه تبلیغات محیطی جلب کرده و چقدر جذب باشگاه‌ها شده است؟

بنابراین حدس ما این است که طرح این موضوعات برای ایجاد موج علیه رسانه ملی است و اهداف خاصی پشت آن نهفته است. حتی معتقدیم مطرح کردن موضوع حق پخش در چندهفته پیش از انتخابات فدراسیون فوتبال هم با برنامه انجام شده است.

فراخوان مسابقات شبکه 3
برای امسال چندین مسابقه تلویزیونی مهیج پیش‌بینی شده، از آن جمله مسابقه رالی خانوادگی که پیش‌تولید آن شروع و بزودی فراخوان آن انجام می‌شود، مسابقه سلحشور ایرانی که برگرفته از یک مسابقه هیجانی خارجی است اما بومی‌شده و رقابت جذابی خواهد بود. مسابقه سیمرغ که در حال بررسی و تولید است. در حوزه طنز هم برنامه‌هایی باکیفیت تر از خنده بازار پیش‌بینی شده تا نیاز مخاطب به نشاط و شادی برطرف شود.

منبع: جام جم آنلاین