با نگاهی به مشاغل سابق سیاستمدارهای بلند پایه جهان مشخص می شود راه رسیدن به این هدف برای هرکس متفاوت بوده است.
"متئو رنزی" --نخست وزیر ایتالیا
وی اولین گام های خود را برای حرکت در مسیر سیاست از مدرسه آغاز کرد. او در سال 1999 هنگامی که تنها 14 سال داشت رئیس یکی از بخش های حزب مردمی ایتالیا شد. رنزی کوچکترین رئیس این بخش بود. وی در سال 2014 نخست وزیر ایتالیا شد.
"دیلما روسف" -- رئیس جمهور برزیل
وی در اواخر دهه 60 در یک عملیات انقلابی در این کشور مشارکت کرد. او از تفکر مبارزه مسلحانه بر ضد دیکتاتوری نظامی حمایت می کرد. روسف در طول سالیان دراز با بسیاری از سازمان های مسلح مخفی همکاری داشت. او هیچگاه به طور مستقیم در عملیات نظامی شرکت نکرد و در سال 1970 بازداشت شد. روسف در زندان به شدت شکنجه شد. وی پس از آزادی از زندان در سال 1972 خزانه دار یک صندوق غیر دولتی شد.
"آنگلا مرکل" -- صدر اعظم آلمان
مرکل کارشناس فیزیک بود. او در پژوهشگاه فیزیک فعالیت می کرد. وی در همین ایام وارد فعالیت های سیاسی شد و پس از فروپاشی دیوار برلین تمام زندگی خود را وقف سیاست کرد.
"باراک اوباما" -- رئیس جمهور آمریکا
اولین رئیس جمهور آمریکا است که اصلیت آفریقایی دارد. وی از دانشگاه کلمبیا و مدرسه حقوق وابسته به دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد. اولین شغل اوباما مشاور مالی یک شرکت بود.
"بشار اسد" --رئیس جمهور سوریه
اسد دوران دبستان و دبیرستان خود را در یک مدرسه عربی فرانسوی در دمشق گذراند. او پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه علوم پزشکی دمشق، چشم پزشک یک بیمارستان نظامی شد. اسد به کامپیوتر نیز علاقه دارد.
"دمیتری مدودف" --رئیس جمهور سابق روسیه
وی پیش از تحصیل در دانشگاه حقوق مدتی را به عنوان رفتگر فعالیت می کرد. مدودف این موضوع را در دیدار با دانش آموزان یک مدرسه بیان کرد.
"جاستین ترودو" -- نخست وزیر کانادا
وی مدرک دیپلمش را در رشته زبان انگلیسی دریافت کرد. او همچنین زبان فرانسوی و ریاضی را فراگرفت و در سال 2004 در یک شبکه رادیویی مشغول به فعالیت شد.
"رجب طیب اردوغان" --رئیس جمهور ترکیه
وی در سنین نوجوانی در خیابان های شهر آب پرتقال و شیرینی می فروخت. اردوغان پس از آن در مؤسسه های حمل و نقل مشغول به کار شد و همزمان فعالیت خود را در حزب "نجات ملی ترکیه" آغاز کرد. وی پس از کودتای نظامی ترکیه در سال 1980 مدیر بخش خصوصی شد.
