اگر قصوری هست، متوجه تلویزیون است

موسوی، سیدعبدالجواد - فرزاد حسنی را یکی دوبار دیده ام. برخلاف تصویری که جلوی دوربین دارد آدم مودب و متینی به نظر می رسید. بدون شک با یکی دو دیدار نمی توان درباره ظاهر کسی حتی قضاوت صحیح داشت با این حال تفاوت شخصیتِ تلویزیونی با آن شخصیتی که من دیدم آن قدر زیاد بود که مرا به این نتیجه رساند آن چه ما در تلویزیون از او می بینیم حاصلِ تلویزیون است و نه شخصیتِ فرزاد حسنی.

با اتفاقات اخیری که افتاد به این موضوع بیشتر فکر کردم و به این نتیجه رسیدم شخصِ فرزادِ حسنی در این میان کم ترین تقصیر را دارد. اگر قصوری هست متوجه تلویزیون است و نه فرزاد حسنی. فرزاد حسنی تبلور تام و تمام تلویزیون ماست. اگر حسنی جلوی دوربین به مردم نگاه متفرعنانه ای دارد درحقیقت بازتابی است از تلویزیونی که همیشه به مردم از بالا می نگریسته. تلویزیونی که مردم و خواسته هایشان در آن جایگاهی ندارند. تلویزیونی که جز در مواقع انتخابات اصلا مردم را به حساب نمی آورد. تلویزیونی که اگر فی المثل مسابقات فوتبال را برای مردم پخش می کند منت بر سر آنان می گذارد. تلویزیونی که با گردن کلفتی حق پخش مسابقات فوتبال را نه به باشگاه ها وو نه به فدراسیون پرداخت نمی کند.تلویزیونی که نه صدای مورد علاقه مردم را پخش می کند و نه سیمای محبوب آن هارا. تلویزیونی که بر سر هنرمند و روشنفکر و منتقد این مملکت منت می گذارد که تریبون در اختیارش می گذارد.

چند وقت پیش میهمان یکی از برنامه های شبکه چهار بودم. شبکه ای که دعوی روشنفکری و فرهیختگی دارد. داشتم درباره موضوعی که طرح شده بود پاسخ می دادم. موضوع ایجاب می کرد تا حدودی به تفصیل به موضوع بپردازم. وقتی مجری به بینندگان گفت برویم و یک گزارش ببینیم و برگردیم، تهیه کننده آشفته آمد داخل استودیو و گفت: آقا! شما چرا این قدر حرف می زنید؟ توجه بفرمایید که بنده را برای حرف زدن دعوت کرده بودند و نه شیرین کاری! خیلی از دوستان بنده خاطراتی از این دست در حافظه دارند. خاطراتی که گواهی است بر رفتار نامناسب تلویزیون باهنرمندان و اهل فرهنگ. وقتی تلویزیون با منتقدان و نویسندگان و شاعران و هنرمندان چنین می کند توقع دارید با عامه مردم چگونه مواجه شود؟ مشکل از این مدیر و آن مدیر نیست، مشکل ساختاری است که تلویزیون بر آن استوار شده. اتفاقا آقای سرافراز نسبت به مدیران پیشین و همکارانش کارهای خوب کم انجام نداده. یکیش تعطیلی چند شبکه پرهزینه و کم فایده. اما سرافراز که ساختار بنیادین صدا و سیما را تعریف نکرده. مشکل در ساختاری است که با پول مفتِ نفت اداره می شود و به هیچ کس پاسخگو نیست. این سرنوشت همه نهادهایی هست که این دو ویژگی را دارند. از دولت پول می گیرند و به کسی هم نباید پاسخ بدهند. چنین نهادی پس از مدتی متفرعن می شود. تمامیت خواه می شود. تنبل می شود. بی ادب می شود. مبتذل می شود و...الخ. امروز همه به فرزاد حسنی دشنام می دهند اما انصاف این است که فرزاد حسنی آن قدر ها هم که ما فکر می کنیم کاره ای نیست. او تبلور یک ساختار ناسالم است. ساختاری معیوب که با دشنام درمان نمی شود.