آیا ایران می تواند سعودی ها را شکست دهد؟

صادرات نفت ایران سریع تر از پیش بینی ماه ژانویه تحلیلگران – زمانی که تحریم ها لغو شدند - در حال افزایش است. اگر این روند با همین شتاب پیش رود، به طور قطع در نشست آتی ماه ژوئن اوپک مشکلی جالب توجهی رخ خواهد داد.

تولید نفت به مراتب به طرح های دولت ایران تا پیش بینی های بدبینانه تر تحلیل گران نزدیک تر است.

همانطور که بلومبرگ اوایل این ماه گزارش داد، ایران در نیمه نخست ماه آوریل بیش از دو میلیون بشکه نفت در روز صادر کرده است - رقمی که بر اساس ارزیابی کشتی هایی که در پایانه های صادرات نفت ایران بارگیری می کنند، محاسبه شده است. این رقم را با یک میلیون و چهار صد و پنجاه هزار بشکه در روز اول ماه مارس مقایسه کنید. صادرات میعانات (نوعی نفت سبک که از حوزه های گازی به دست می آید) در این ارقام گنجانده نشده است.

افزایش صادرات ایران
اگر ما حجم نفت پالایش شده در ایران را - که حدود یک میلیون و ششصد هزار بشکه در روز تخمین زده می شود - به صادرات بیافزاییم، در مجموع روزانه به رقم سه میلیون و ششصد هزار بشکه در روز می رسیم. این رقم را به ذهن بسپارید.

وقتی تولیدکنندگان نفت، به رهبری ونزوئلا و روسیه، ماه فوریه گفتگو ها درباره ثابت نگه داشتن تولید نفت را مطرح کردند، ایران به صراحت عنوان کرد تا زمان بازگشت به سطح تولید پیش از تحریم ها، در این طرح شرکت نخواهد کرد. ایران این رقم را چیزی بین چهار تا چهار میلیون و دویست هزار بشکه در روز اعلام می کند، اما با نگاه به ارقام تولیدات رسمی صادرات اوپک متوجه می شویم که تولید ایران، تا پیش از اعمال تحریم ها در سال ٢٠١٢ چیزی بین سه میلیون و هفصد هزار وسه میلیون و هشصد هزار بشکه در روز بوده است.
اطلاعات بلومبرگ و شش سازمانی که اوپک از آنها به عنوان «منابع ثانوی» ارزیابی تولید اعضای اوپک استفاده می کند، نشان می دهد که تولید ایران در نیمه نخست سال ٢٠١٢، پیش از اعمال تحریم ها، در نتیجه رجوع خریداران به کشور های تولید کننده دیگر رو به کاهش گذاشته بود. ارقام رسمی که ایران به اوپک ارایه داده است، نشان می دهند، تولید نفت ایران در طول سال ٢٠١٢ و بیشتر سال بعد حدود سه میلیون و هفتصد هزار بشکه در روز ادامه یافته است.

تولید نفت ایران
ارزیابی های تولید نفت ایران با هم بسیار تفاوت دارند.
این تفاوت هم احتمالاً به این نکته باز می گردد که ایران نمی خواهد تأثیر تحریم ها را بپذیرد. البته، این امکان وجود دارد که تولید ایران، آنگونه که ناظران خارجی پنداشته اند، به شکل بی رویه کاهش نیافته است و نفت مازاد در مخازن ساحلی ذخیر شده باشد (که ردیابی آن به مراتب دشوارتر از نفت ذخیره شده در تانکرها است). با این وجود، ایران ظرفیت ذخیره سازی کافی در اختیار ندارد که آن مقدار را برای مدت طولانی نگهداری کرده باشد.
افزایش اخیر صادرات نفت ایران را شاید بتوان به استفاده از مخازن ذخیره ساحلی نسبت داد. موسسه انرژی جی بی سی، گروه مشاوره، معتقد است که ایران شاید میعانات را به صادرات نفت خام خود می افزاید تا بدین وسیله کیفیت نفت سنگین تری که استخراج می کند، افزایش یابد..

ایران ادعا می کند که اینک سه میلیون و پانصد هزار بشکه در روز تولید می کند که تا حدودی با محاسبه سه میلیون و ششصد هزار بشکه ای که در بالا به آن اشاره شد، نزدیک است. این نشان می دهد که بازگشت ایران به سطح تولید پیش از تحریم ها - که به ادعای تحلیل گران که می گفتند اگر شدنی باشد یک سال به طول می انجامد - ظرف سه ماه انجام شده است.

و این مسئله احتمال دارد که سعودی ها را در نشست اول ژوئن اوپک در وضعیتی دشوار قرار دهد. اگر ایران تمایل داشت که به بقیه اعضای اوپک بپیوندد و با ثابت نگه داشتن میزان تولید نفت خود موافقت کند،سعودی یک گزینه بیشتر پیش رو نخواهند داشت یا بپذیرند که شرایط شان برآورده شده و توافق کنند که تولید خود را - پیش از اینکه مثل همیشه با هدف تأمین تقاضای فصلی داخلی افزایش می دهد - ثابت نگه دارد کند یا اینکه دوباره در واقع دبه درآورد و افزایش تولید را از سربگیرد.

عربستان سعودی نمی خواهد قیمت های نفت به حدی افزایش یابد که دوباره تولیدکنندگانی که دست از تولید برداشته بودند دوباره تولید نفت را به علت افزایش قیمت ها و مقرون به صرفه بودن تولید از سر بگیرند و دیگر امیدی به افزایش قیمت باقی نماند. نشست بعدی اوپک شاید برای این پادشاهی حکم آزمون را داشته باشد.

منبع : تیک