ظریف و کری در نیویورک دیدار کردند

وزیران خارجه ایران و آمریکا برای دومین بار در هفته جاری در چارچوب برجام در مقر سازمان ملل در نیویورک دیدار کردند.

 محمدجواد ظریف و جان کری سه شنبه هفته گذشته نیز درحاشیه حضور به مناسبت امضای موافقت نامه تغییرات آب و هوایی پاریس در نیویورک در چارچوب برجام پشت درهای بسته و به مدت دو ساعت و نیم دیدار کردند.

دومین دیدار ظریف و کری در حالی برگزار شد که بر اساس تصمیم معاونان وزیران خارجه ایران و 1+5 در سومین کمیسیون مشترک برجام در وین دو طرف تفاهم کردند که "برای پیگیری موثرتر حل مشکلات، یک گروه کاری ویژه برای تضمین اجرای لغو تحریم ها تشکیل شود که بتواند با تمرکز بیشتر بر روی مباحث اجرایی، مشکلات فرا روی ایران را حل و فصل کند."

این تصمیم با توجه به مشکلاتی که در خصوص نقل و انتقالات بانکی و ارزی میان بانکهای ایرانی و بانکهای بزرگ اروپایی وجود دارد اتخاذ شده است و این مسایل وقت زیادی را در سطح کارشناسی و معاونان در نشست روز جمعه به خود اختصاص داد.

سومین کمیسیون مشترک ایران و 1+5 درباره برجام در سطح کارشناسان و معاونان دو طرف طی روزهای پنجشنبه و جمعه در وین برگزار شد .

همچنین یکی دیگر از تصمیمات سومین کمیسیون مشترک ایران و 1+5 امضای قرارداد میان سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت های آمریکایی برای فروش 32 تُن آب سنگین بود؛ معامله ای که به دلیل حساسیت ماده هسته ای آب سنگین فروش آن از سوی ایران غیرممکن تلقی می شد.

به گزارش ایسنا، این برای اولین بار در تاریخ سیاسی ایران و آمریکا است که یک قرارداد رسمی همکاری (در چارچوب برجام) امضاء می شود. علاوه بر آن، این قرار داد بعد از همکاری در حوزه هواپیمایی برای اولین بار در حوزه انرژی هسته‌ ‌ای در حالی که برای بیش از یک دهه آمریکا با فعالیت‌ ‌های هسته‌های ایران مخالفت می کرد ، امضاء می شود.

با وجود تفاهم دوطرف برای برداشتن مشکلات فرا روی اجرای دقیق برجام در کمیسیون مشترک برجام به نظر می آید هنوز برخی مسایل و موضوعات باقی است که قرار است در دیدار روز جمعه وزیران خارجه ایران و آمریکا مورد بررسی قرار گیرد.

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا روز سه شنبه هفته گذشته در مقر سازمان ملل در نیویورک پس از دیدار با محمدجواد ظریف، همتای ایرانی خود گفت: ما توافق کردیم تا در راستای حصول اطمینان از اجرای دقیق توافق هسته‌ای براساس آنچه که مدنظر بود، همکاری کنیم و این‌که تمام طرف‌های این توافق از منافعی که قرار بوده در صورت اجرای (برجام) کسب کنند، بهره‌مند شوند.