|
|
امروز: دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۰۵
کد خبر: ۹۴۱۸۵
تاریخ انتشار: ۰۲ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۲۲:۵۵
قاب کوچک تلویزیون در بیش از سه دهه‌ای که از عمر انقلاب کشورمان گذشته، ستاره‌های بسیاری به خود دیده که هر یک در بازه زمانی کوتاه یا بلند مطرح شدند و به مرور جایگاه خود را در اختیار دیگران قرار داده‌اند. از آن میان تنها تنی چند در مدتی بیش از دو دهه در اوج مانده و همچنان طرف توجه مخاطبان بوده‌اند که مهران مدیری یکی از آنها به حساب می‌آید.
قاب کوچک تلویزیون در بیش از سه دهه‌ای که از عمر انقلاب کشورمان گذشته، ستاره‌های بسیاری به خود دیده که هر یک در بازه زمانی کوتاه یا بلند مطرح شدند و به مرور جایگاه خود را در اختیار دیگران قرار داده‌اند. از آن میان تنها تنی چند در مدتی بیش از دو دهه در اوج مانده و همچنان طرف توجه مخاطبان بوده‌اند که مهران مدیری یکی از آنها به حساب می‌آید.

او بیش از دو دهه پیش با مجموعه‌های پرواز ۵۷ و نوروز ۷۲ به مخاطبان خود معرفی شد و خیلی زود پله‌های ترقی را طی کرد. نوروز ۷۲ به لحاظ ساختار و نوع شوخی‌ها به شدت با آثار ذکر شده تفاوت داشت و همین نو بودن نیز مقدمات استقبال گسترده مخاطبان را فراهم کرد. مخاطبان که در تعطیلات نوروز تشنه تماشای کارهای کمیک تازه‌ای بودند ناگهان با چهره‌های ناآشنایی مواجه شدند که با تکیه بر ذوق و استعدادشان خنده بر لبانشان نشاندند. چهره‌هایی همچون داود اسدی، نصرالله رادش، یوسف صیادی و مهران مدیری که پایه‌گذار سبک تازه‌ای در کمدی‌های تلویزیونی کشورمان شده و خیلی زود با مجموعه ساعت خوش به اوج شهرت رسیدند.

هجو برنامه‌های تلویزیونی یکی از پرطرفدارترین آیتم‌های ساعت خوش بود که علاوه بر متن از اجرایی قوی نیز سود می‌جست. برای مثال می‌توان به بخش دیدنی مسابقه هفته با اجرای فوق‌العاده مهران مدیری اشاره کرد که هنوز پس از گذشت نزدیک به دو دهه از پخشش همچنان در یادها مانده است.

او پس از ماجراهای ناخوشایندی که برای ساعت خوش رخ داد و پس از بازی در فیلم سینمایی دیدار ساخته محمدرضا هنرمند که آن هم سرانجام خوبی پیدا نکرد، به سراغ تولید مجموعه‌های کمدی 90 قسمتی رفت. آثاری با ساختاری آیتمی که هر شب روی آنتن رفته و برای مخاطبان اواسط دهه 70 جذابیت‌های زیادی داشت. در حقیقت مدیری را می‌توان مبدع این سبک از کمدی نامید که از فرمول خاصی بهره گرفته و با تکیه بر آن و نیز متن‌های طنازانه‌اش به موفقیتی همه جانبه رسید. «جنگ ۷۷» و «ببخشید شما» از جمله این کارهاست که در شبکه تازه تاسیس سه سیمای آن سال‌ها روی آنتن رفت و با توجه به رکود کارهای کمدی در آن ایام مورد استقبال عموم قرار گرفت.

در جُنگ ۷۷ مدیری آیتم‌های کوتاهی را با بهره‌گیری از یک دکور ثابت و شخصیت‌هایی به نام رامین و مریم (با بازی خودش و لاله صبوری) ساخت و قصه‌اش را حول محور این زن و شوهر جوان تدارک دید. مدیری یکی از معدود بازیگران سینما و تلویزیون ایران است که به اصطلاح دوربین دوستش داشته و همین مساله هم یکی از دلایل موفقیتش در دو دهه اخیر به حساب می‌آید. در جُنگ ۷۷ هم این موضوع بسیار به کمکش آمد و به کشمکش‌های کلامی میان رامین و مریم کیفیت خاصی بخشیده است. در ببخشید شما مدیری دست به یک نوآوری زد و خود در مقام مجری به گفت‌وگو با صاحبان مشاغل مختلف می‌پرداخت. مشاغلی که گاه برای مخاطبان بسیار جذاب بود و سوالات شیرین مدیری نیز بر جذابیت آن می‌افزود.

در عین حال آیتم‌هایی هم با محوریت مشاغل یاد شده برای هر قسمت تدارک دیده شد و روی آنتن می‌رفت که از بار کمدی مناسبی برخوردار بود. پاورچین نقطه شروع همکاری او با پدیده‌ای به نام پیمان قاسمخانی به‌عنوان سرپرست نویسندگان بود که نقش مهمی در موفقیت بی‌سابقه کارهایش داشت. پاورچین در ابتدا داستان ساکن و متوسطی داشت که چندان مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت و مدیری که همزمان با پخش قسمت‌های بعدی را جلوی دوربین می‌برد، دست به تغییراتی اساسی در ساختار آن زد.

شخصیت‌های تازه‌ای همچون داود برره را به کار اضافه کرد و به دیگر شخصیت‌ها نیز بار کمدی بیشتری بخشید. قاسمخانی در پاورچین شخصیت‌هایی را با خصوصیات اخلاقی منحصر به فرد خلق کرد که از شهری تخیلی به نام برره به تهران آمده‌ و علاقه زیادی هم به حفظ مناسبات عجیبشان دارند.

همین امر هم دست قاسمخانی و گروهش را برای خلق شوخی‌های درخشان و بکر باز گذاشت و به سمت یک کمدی ناب پیش برد. مرد هزار چهره و مرد دو هزار چهره را می‌توان از پخته‌ترین کارهای مهران مدیری در دهه 80 به حساب آورد که تقریبا همه عناصر آن به‌درستی کنار هم چیده شده‌اند. بخصوص مرد هزارچهره که در ایام نوروز به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و پای تکیه‌کلام‌های شخصیتی به نام مسعود شصتچی را بار دیگر به فرهنگ کوچه و بازار باز کرد. شخصیتی ساده و تا حدودی کودن که در موقعیت‌های مختلف به اشتباه گیر افتاده و با سکوت خودخواسته‌اش خود را به دردسر می‌اندازد.

مدیری پس از این دو مجموعه به سراغ شبکه نمایش خانگی رفت و مجموعه‌هایی همچون قهوه تلخ، ویلای من و شوخی کردم را ساخت که هر یک با واکنش‌های متفاوتی از سوی مخاطبان مواجه شد. سال گذشته مدیری بار دیگر به خانه اول خود یعنی تلویزیون بازگشت و در حاشیه 1 و 2 را کارگردانی کرد که حواشی زیادی پیرامون قسمت نخست آن به وجود آمده و کلیت آن را تحت تاثیر خود قرار داد. نوع طنز به کار رفته در آن شباهت‌ زیادی به کارهای دهه 80 مدیری داشت، اما در آن خبر زیادی از ظرافت‌های فراوان موجود در آنها نبود.

در این بین فقط بازی‌های خوب محمدرضا هدایتی، جواد رضویان و مهران غفوریان در کنار شبنم فرشادجو به کمک در حاشیه آمد و نقش مهمی در پوشاندن ضعف‌های موجود در فیلمنامه آن داشت. در حاشیه 2 که در فضای زندان و با همان شخصیت‌ها می‌گذشت، کم و بیش بهتر از کار درآمد و توانست مخاطبان بیشتری را با توجه به ساعت پخش مناسبش به خود جذب کند.

مدیری نوروز امسال با «دورهمی» که جنگی آیتم محور به حساب می‌آید، بار دیگر مهمان خانه‌های مردم ایران شده و تا حدود زیادی هم مورد توجه آنها قرار گرفت. دورهمی شامل چند آیتم است که در بخشی از آن یک نمایش با محوریت موضوع برنامه اجرا شده و جنس کمدی آن هم به کمدی پوچ (ابزورد) نزدیک است. در بخش دیگر که بیش از بقیه مورد استقبال قرار گرفته، خود مدیری در مقام مجری به صحبت درباره موضوع آن شب برنامه پرداخته و با مهمان خود به گپ و گفتی صمیمانه می‌پردازد.

منبع : جام جم
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین