سلمان به دنبال متحدان جدید در منطقه/ مصر نخستین گزینه

 ملك سلمان پادشاه عربستان به دنبال گسترش حلقه ائتلاف عربی 19 تا 23 فروردین از كشور قدرتمند عربی آفریقایی مصر دیدار كرد.

ملك سلمان پادشاه عربستان سعودی روز پنجشنبه برای یك دیدار رسمی پنج روزه وارد مصر شد.

در این سفر پنج روزه سلمان به مصر ، 18 وزیر و 25 شاهزاده به علاوه بزرگترین هیات سرمایه گذاران و نویسندگان وی را همراهی كردند.

سلمان پیشتر در ماه مارس (اسفند ماه) سال 2015دیداری كوتاه از شرم الشیخ برای شركت در كنفرانس بین المللی حمایت از توسعه اقتصادی مصر داشت، ولی سفر اخیر وی نخستین سفر رسمی او به مصر از زمان رسیدن به پادشاهی در سال 2015 است.

در جریان سفر ملك سلمان به مصر چندین توافقنامه همكاری میان دو كشور در زمینه های نظامی و اقتصادی امضا شد.

بسیاری از كارشناسان و ناظران سیاسی این سفر را نقطه عطفی در تلاش های اخیر سعودی ها برای تشكیل یك ائتلاف منطقه ای جدید میان اعراب و برخی كشورهای منطقه ارزیابی كرده اند.

این كارشناسان معتقدند كه سفر سلمان به مصر با هدف جلب حمایت این كشور از برخی ائتلاف های عربی و نیز كنار گذاشتن اختلاف نظر با تركیه و حضور فعال تر در كنار كشورهای حاشیه خلیج فارس بوده است.

در ذیل به برخی از این اظهار نظرها و طرح دیدگاه ها كه در تعدادی از مطبوعات و رسانه ها منتشر شده است، اشاره شده است.

*توافقنامه های امضا شده میان دو كشور

- امضای قراردادی نفتی كه براساس آن عربستان نیازهای نفتی مصر را به مدت 5 سال به ارزش 20 میلیارد دلار تامین می كند.

- اعطای وام یك میلیون و پانصد هزار دلاری به مصر برای توسعه صحرای سیناء

- عبدالفتاح سیسی رئیس جمهوری مصر و ملك سلمان پادشاه عربستان سعودی روز شنبه در سومین روز این دیدار بر تشكیل یك صندوق سرمایه گذاری 16 میلیارد دلاری نظارت كردند.

- دو طرف در این دیدار 17 توافق نامه در زمینه های مسكن، برق، بهداشت، آموزش، كشاورزی و دارایی امضا كردند.

- عربستان سعودی و مصر توافقنامه هایی برای تعیین مرزهای آبی خود امضا كرده اند كه به دو كشور اجازه می دهد از مناطق دریایی خود برخلاف گذشته به نحو مطلوب بهره برداری كنند.

در یك بیانیه كابینه دولت آمده است كه رسم فنی خطوط مرزی جزایر «تیران» و «صنافیر» را به عنوان بخشی از خاك سعودی در بر می گیرد.

تاكنون جزئیات بیشتری از این توافقنامه تردید آمیز و پیچیده فاش نشده اما منابع آگاه مصری و سعودی گفته اند كه شامل تقسیم مناطق گازی و نفتی در دریای سرخ به جز منطقه نزدیك به حلایب و شلاتین می باشد تا موجب برانگیخته شدن اعتراض سودانی ها نشود به ویژه این كه رئیس جمهور سودان همواره تاكید می كند حلایب شهری سودانی است.

-اعلام خبر تصمیم ملك سلمان در سفر به مصر كه « محمد بن سلمان» جانشین ولی عهد هم او را همراهی می كند، مبنی بر ایجاد پل زمینی بین دو كشور و نصب « مدال نیل» بالاترین نشان مصر برسینه سلمان توسط السیسی از عناصر غافلگیر كننده این سفر است.

پادشاه سعودی در كنفرانس خبری مشترك با سیسی در باره این طرحی بلندپروازانه گفت: پل بین سعودی و مصر، گامی تاریخی است كه ارتباط زمینی بین دو قاره آسیا و آفریقا را فراهم می كند و مبادلات تجاری بین دو قاره افزایش چشمگیر و بی سابقه خواهد یافت و گذرگاه اصلی حجاج و گردشگران خواهد بود.

روزنامه لبنانی السفیر هم به نقل از « انور عشقی» مدیر مركز مطالعات سیاسی و راهبردی در ریاض نوشت كه كه این مركز بررسی های ساخت این پل بزرگ را انجام داده است.

وی افزود: این پل در دو مرحله ساخته می شود، در مرحله اول منطقه الشیخ حمید در سعودی به جزیره تیران در خلیج عقبه متصل می شود و در مرحله دوم كه چند كیلومتر است جزیره تیران به جنوب تفرجگاه شرم الشیخ پیوند می خورد.

گفته شده است كه طول این پل 50 كیلومتر خواهد بود و قرار است با هزینه 4 میلیارد دلار و در مدت 7 سال ساخته شود.

در حال حاضر یك پل در خلیج فارس، عربستان سعودی را به بحرین متصل می كند. این پل با نام پل ملك فهد به طول 25 كیلومتر با هزینه یك میلیارد دلار توسط یك شركت هلندی ساخته و در سال 1365 خورشیدی راه اندازی شد.

*روابط سیاسی مصر و عربستان در سال های اخیر

روزنامه مصری (الوفد) در گزارشی با عنوان 'تاریخ پر از بحران روابط مصر و عربستان سعودی' به بررسی مهمترین چالش های این روابط از زمان ریاست جمهوری 'جمال عبدالناصر' در مصر نوشت: نخستین بحران در روابط دو كشور پس از جمهوری شدن مصر رخ داد، كه طی آن میان 'جمال عبدالناصر' رئیس جمهور وقت مصر و 'ملك سعود بن عبدالعزیز' پادشاه وقت عربستان درباره جنگ یمن اختلاف ایجاد شد. مصر در این جنگ یكی از طرف های درگیر بود، اما عربستان سعودی از حامیان حاكمان یمنی بشمارمی رفت.

این یكی از طولانی ترین بحران های میان مصر و عربستان بود كه در اواخر زندگی جمال عبدالناصر (1970) و دوران پادشاهی 'ملك فیصل بن عبدالعزیز' ادامه داشت.

پس از گذشت مدتی از بهبود روابط قاهره و ریاض و حمایت عربستان سعودی در كنار جنگ اكتبر (علیه رژیم صهیونیستی)، مسئله سفر 'انور سادات' به قدس و امضای پیمان كمپ دیوید همچون بمبی در روابط دو كشور منفجر شد.

پس از این پیمان عربستان و عراق رهبری جبهه اعراب علیه مصر را برعهده داشتند و این مسئله با تعلیق عضویت مصر در اتحادیه عرب و قطع روابط سیاسی، نظامی و اقتصادی بسیار از كشورهای جهان عرب با قاهره همراه شد.

*توقف صادرات نفت به مصر

در ادامه تلاش های ریاض برای تحریم مصر پس از امضای پیمان كمپ دیوید، مقامات سعودی از توقف صادرات نفت به مصر خبر دادند. همچنین دولت عربستان تمامی سرمایه های موجود خود در بانك مركزی مصر كه به دو میلیارد دلار می رسید را از این كشور خارج كرد.

بحران در روابط دو كشور تا زمان ترور انورسادات ادامه داشت و با آغاز ریاست جمهوری 'حسنی مبارك' روابط دو كشور به تدریجا بالاترین سطح ارتقا یافت.
بحران شلاق زدن پزشكان

20 سال پیش مقامات سعودی یك پزشك مصری را به علت نبود شواهد كافی در اتهام وارد نمودن به یك معلم عربستانی، شلاق زدند. این نحوه برخورد با پزشكان مصری چندین بار تكرار شد و مردم مصر خواستار واكنش دولت 'حسنی مبارك' در قبال آن شدند كه وی البته هیچ واكنشی علیه ریاض نشان نداد.

*بحران رسوایی اخلاقی بازرگان سعودی

در سال 1996 برخی رسانه های مصری دست به افشاگری درباره روابط غیر اخلاقی یكی از بازرگانان سعودی به نام 'عبدالعزیز الابراهیمی' با برخی هنرمندان مصری منتشر كردند كه به نقل محافل سیاستمداران عرب تبدیل شد.

*كودتا علیه محمد مرسی

عربستان در سال 2011 نیز درچارچوب مقابله با پیامدهای 'بهار عربی' نتوانست مانع برافتادن رژیم حسنی مبارك در مصر شود. ولی دو سال بعد، یعنی در سال 2013 با حمایت از ارتش مصر در كودتا علیه «محمد مرسی»، در بیرون كردن اخوان المسلمین از صحنه سیاسی مصر نقشی عمده داشت.

مركز اصلی اخوان المسلمین در مصر است. اخوان المسلمین مصر چون چشمه جوشان تغذیه كننده شاخه های مستقل آن در سایر كشورهای عربی است.

عربستان سعودی معتقد است كه سركوب اخوان المسلیمن در سرمنشا‌ء‌ آن یعنی مصر،‌ می تواند فعالیت شاخه های آن را در سایر كشورهای عربی به ویژه كشورهای جنوب خلیج فارس و عربستان سعودی تضعیف كند.

كشورهای جنوب خلیج فارس ( به استثنای قطر و عمان) اخوان المسلمین را به عنوان مهمترین و قوی ترین تهدید و جایگزین برای حكومت خود می دانند كه توانایی سرنگونی حكومت های فعلی و تشكیل دولت های جایگزین را دارد.

به همین دلیل ریاض این نظر را دارد كه با بركناری مرسی و سركوب اخوان مصر،‌ خطری بزرگ علیه خود و هم پیمانانش در منطقه دفع شد.

از زمان كودتا عربستان برای بهبود وضعیت اقتصادی مصر كمك های مالی هنگفتی به این كشور كرده است.

ارزش سرمایه شركت های سعودی فعال درمصر درمجموع به 27 میلیارد و 893 میلیون دلار می رسد كه دربخش صنایع، ساخت وساز، گردشگری، ارتباطات، خدمات و كشاورزی متمركز است.

در حال حاضر نیز كه به دلیل اقدامات تروریستی سفر گردشگران به مصر با ركود روبه رو است، این كشور بیش از پیش به كمك های عربستان و سایر كشورهای عرب خلیج فارس نیازمند است.

عربستان در چارچوب مناقشات منطقه ای خود با ایران هم، حسابی عمده بر روی مصر باز كرده است.

عبدالفتاح السیسی رئیس جمهوری مصر با بحران مالی و اقتصادی شدیدی مواجه است و نیاز به حداقل 200 میلیارد دلار دارد تا كشورش را به آرامش و امنیت برساند. كسری بودجه عمومی مصر در حال حاضر 43 میلیارد دلار است این در حالی است كه حجم بدهی های خارجی كشورش نیز به 47 میلیارد دلار رسیده است.

كشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز برای سر پا نگه داشتن این نظام نوپای مصر كمك‌هایی مالی به قاهره ارائه داده‌اند تا اقتصاد این كشور را كه در دوره محمد مرسی، رئیس جمهوری پیشین مصر بنا به دلایل داخلی و خارجی نابسمان شده بود، تا حدودی احیا كنند تا صدای مصری‌ها را كه به دلیل اوضاع اقتصادی كشورشان در دوره مرسی درآمده بود، آرام كنند.

آنها در این زمینه كنفرانس‌هایی را هم برگزار كردند و به عنوان مثال، در پایان كنفرانس سه روزه شرم الشیخ كه برای حمایت مالی از مصر برگزار شد، از اختصاص كمك 12 میلیارد دلاری كشورهای عربستان، امارات و كویت به عنوان بخشی از این كمك‌ها خبر داده شد و این كشورها همچنین ودیعه‌هایی را وارد صندوق ذخیره ارزی بانك مركزی مصر كردند.

عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه فرامنطقه ای «رای الیوم»، دیدار پادشاه عربستان و رئیس جمهور مصر را نشست دو رهبر بحران زده دانست كه هر كدام امیدوار است دیگری طوق نجات را به گردنش بیندازد یا نردبانی برای پایین آمدن از بالای درخت بحران برای دیگری باشد.

وی گفت: سلمان بن عبدالعزیز كه احساس می كند آمریكا به وی و كشورش پس از هشتاد سال ائتلاف و همكاری پشت كرد و وی را در منطقه در برابر ایران تنها گذاشت امیدوار است با كمك مصر بر ناكامی هایش در برابر ایران در یمن، سوریه، لبنان و دیگر كشورهای منطقه غلبه كند و عبدالفتاح السیسی نیز به دنبال دریافت كمك های مالی كلان از ریاض است تا بتواند از بحران های مالی و اقتصادی خلاصی یابد.

پادشاه عربستان احساس می كند كه در رویارویی با رقیب سر سخت اش در منطقه یعنی ایران تنها مانده و نیاز به نظام یا ائتلاف امنیتی و نظامی اسلامی و عربی جدیدی دارد تا این خلا را جبران كند و هیچ كشوری مهمتر از مصر به دلیل جایگاه ، قدرت و موقعیت استراتژیك وجود ندارد تا سنگ بنای این ائتلاف ها شود زیرا دو قدرت منطقه ای دیگر یعنی سوریه و عراق بنابر دلایلی كه نیاز به توضیح نیست از معادله خارج شده اند.

سردبیر روزنامه رای الیوم سه عامل مهم را انگیزه ملك سلمان از این دیدار می داند.

اول: شكست در جنگ یمن كه وارد سال دوم خود شده و توفان قاطعیت هنوز به اهداف خود نرسیده و خسارت های مادی وانسانی زیادی برای این كشور به بار آورده به همین دلیل پادشاه عربستان تلاش می كند تا سیسی را قانع كند نیروی زمینی به یمن اعزام كند.

دوم: جنگ سوریه كه با گذشت پنج سال از بحران برای موفق به رسیدن به هدفش یعنی براندازی بشار اسد است نشده وهیچ گونه موفقیتی به دست نیاورده و اختلافش با واشنگتن درباره اولویت ها بیشتر شده است. به همین دلیل نیازمند حمایت مصر است تا بتواند در بحران سوریه دست به عصا راه برود و خودش را از معارضان مسلح دور كرده و كانال های ارتباط با نظام حاكم بر سوریه را حفظ نماید و روابطش را با روسیه بار دیگر برقرار كند.

سوم: روابط با ایران است كه عربستان آن را برای خود و كشورهای حاشیه خلیج فارس خطرمنطقه ای می داند. به نظر می رسد كه سیسی تا جای ممكن از برگه برنده ایران برای به دست آوردن منافع سیاسی و مادی ، استفاده كرده است.

*اختلاف نظرهای مصر و عربستان

1- سوریه

عربستان و مصر بر سر موضوعات متعددی اختلاف نظر دارند كه مهمترین آن سوریه است.

درباره سوریه،‌ عربستان سعودی خواهان كناره گیری بشار اسد رئیس جمهور از قدرت است و این موضوع اولویت نخست ریاض در شام به شمار می رود. سعودی ها همزمان خواهان قدرت گرفتن اخوان المسلمین در سوریه نیز نیستند.

اما 2 اولویت نخست مصر در سوریه،‌ داعش و اخوان المسلمین است. برخلاف گذشته،‌ مصری ها تمایلی به سرنگونی دولت بشار اسد در سوریه ندارند.

تقویت داعش در سوریه و عراق می تواند باعث تقویت شاخه های داعش در صحرای سینای مصر و لیبی شود كه هر دو برای امنیت مصر تهدید هستند.

به اعتقاد دولت مصر،‌ در صورت سرنگونی دولت بشار اسد از راه های نظامی و مسلحانه یا حتی سیاسی،‌ دامنه هرج و مرج و ناامنی و بی ثباتی در سوریه گسترش خواهد یافت. در نتیجه،‌ اسلامگرایان در طیف های مختلف معتدل تا افراطی و اخوانی اش تقویت خواهند شد و به احتمال بسیار، جانشین بشار اسد هم،‌ اخوان المسلمین خواهد بود كه همه این شرایط برای دولت سیسی در مصر اتفاقات بد هستند.

این در حالی است كه دولت قبلی مصر‌ (دولت مرسی) با همه اختلافات با آل سعود اما در زمینه لزوم سرنگونی بشار اسد از هر راه ممكن سیاسی یا نظامی توافق نظر كامل داشت ولی به محض سرنگونی دولت مرسی و سركار آمدن دولت سیسی،‌ قاهره،‌ ریاض را در تلاش ها برای سرنگونی بشار اسد تنها گذاشت.

2- قطر

ریاض در كشمكش علیه جمهوری اسلامی ایران، ائتلاف با كشورهایی مانند تركیه و قطر را ضروری می داند. ترتیب این اولویت ها موجب شد كه عربستان در فواصل زمانی مختلف به آشتی بین مصر و قطر و نیز بین اخوانی ها و مصرمتوسل شود، اما به نظر نمی رسد كه این ترتیب از نظر «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر پذیرفتنی باشد.

«عادل الجبیر» روز یكشنبه گفت: چنانچه از عربستان برای میانجی گری بین مصر و قطر درخواست شود، كشورش از هیچ كوششی دریغ نخواهد كرد.

پیش از این حمایت های قطر از محمد مرسی رئیس جمهور مخلوع مصر موجب تیرگی در روابط آنان با قاهره شده است.

3- ایران

ملك سلمان از زمان مرگ برادر بزرگترش ملك عبدالله و نشستن بر كرسی پادشاهی سعودی، اولویت نخست خود را ایران قرار داد و تلاش كرد همه كشورهای عربی و اسلامی منطقه را در صف بندی مقابله با تهران،‌ متمركز كند.

در همین راستا ملك سلمان سعی كرد اختلافات با سایر كشورها از جمله تركیه و قطر را كنار نهاده تا ائتلاف و اتحاد علیه ایران اولویت باشد.

عربستان سعودی هم اكنون در رویارویی و صف بندی خود در مقابل ایران،‌ مصر را در كنار خود دارد اما مصر خواهان شدت بخشیدن به تنش ها و اختلافات با ایران نیست.

حضور مصر در جبهه ضدایرانی سعودی ها نیز نه با هدف تنش آفرینی با تهران كه با هدف باج گیری اقتصادی از مقامات ریاض و دریافت حمایت های سیاسی آنها در زمینه های مختلف از جمله سركوب اخوانی هاست.

سردی كنونی روابط مصر با ایران ناشی از تنش فعلی در روابط ریاض - تهران و به نوعی ابزاری در دستان مصری ها برای استفاده اقتصادی از سعودی هاست. در صورت بهبود روابط ایران و سعودی قطعا روابط تهران با قاهره نیز بهتر خواهد شد.
دیگر موضوعات منطقه ای مانند برخورد مصر با حزب الله لبنان نیز ناشی از این مسئله است.

از همین روی دولت سیسی در آستانه ورود ملك سلمان به مصر شبكه تلویزیونی المنار، وابسته به حزب الله لبنان را از روی ماهواره نایل ست حذف كرد. این اقدام در راستای مقابله عربستان با ایران تلقی می شود كه درماه های اخیر عمدتا بر اعمال محدودیت و فشار بر حزب الله لبنان متمركز بوده است و مصر برای جلب رضایت عربستان دست به این اقدام زد.

در همین راستا 'سامح شكری' وزیر خارجه مصر برای كسب رضایت عربستان از ایران انتقاد كرد و این كشور را متهم كرد كه تلاش می كند نفوذ خود را به شكل طایفه ای در كشورهای همجوار گسترش دهد و تاكید كرد كه مصر فعلا به قطع روابط خود را ایران ادامه می دهد.

4- تركیه

حمایت های تركیه و قطر از محمد مرسی رئیس جمهور مخلوع مصر موجب تیرگی در روابط آنان با قاهره شده است.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری مصر پیشتر گفته بود كه تركیه هرگز با دولت سیسی كه یك كودتاگر است، همكاری نخواهد كرد و آنكارا محمد مرسی را رئیس جمهوری مشروع مصر می شناسد.

عربستان در راستای همكاری های جدید در منطقه تلاش دارد كه مناسبات تركیه و قطر با مصر را بهبود و همه این كشورها را در یك صف قرار دهد.

روزنامه وطن تركیه نوشت: ملك سلمان پادشاه عربستان به دعوت رسمی رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری تركیه روز دوشنبه 23 فروردین به تركیه سفر خواهد كرد و پس از مذاكراه با مقامات تركیه در نشست سران سازمان همكاری اسلامی در استانبول شركت می كند.

وطن با اشاره به اینكه پادشاه عربستان پیش از سفر به تركیه از مصر دیدار می كند، افزود: ملك سلمان در طول اقامت پنج روزه خود درمصر تلاش خواهد كرد كه عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر را برای شركت در نشست سران سازمان همكاری اسلامی و آشتی با تركیه متقاعد كند.

مصر اعلام كرده است كه در این نشست در سطح وزیر خارجه شركت خوهد كرد.

*واكنش ها به ساخت پل بین مصر و عربستان و واگذاری جزایر «صنافیر» و «تیران» به این كشور

این طرح رویائی سعودی ها بارها با نام هایی مانند پل ملك فهد ، ملك عبدالله و حالا ملك سلمان نامگذاری شده و همواره در مذاكرات وزارتخانه های حمل و نقل مصر و سعودی بررسی شده است.

این پل قرار است تفرجگاه شرم الشیخ مصر را به بندر راس حمید در تبوك در شمال سعودی و از طریق جزیره تیران پیوند بزند.

فهد بن عبدالعزیز شاه اسبق سعودی نخستین كسی بود كه این طرح را در سال 1988 میلادی و در دیدارش با حسنی مبارك رئیس جمهور وقت مصر مطرح كرد اما مدتی بعد آن را كنار گذاشت.

در سال 2007 میلادی بار دیگر رسانه های سعودی این طرح را به سر زبان ها انداختند اما مبارك این بارهم به این دلیل كه به تاسیسات گردشگری شرم الشیخ زیان می رساند با آن مخالفت كرد.

اما « عمرو الشوبكی» تحلیلگر سیاسی مركز مطالعات راهبردی الاهرام فاش كرد كه علت پاسخ منفی مبارك ، فشارهای اسرائیلی – آمریكائی بوده است.

وی افزود: اسرائیل معتقد بود كه ساخت این پل خطری برای امنیت راهبردی آن است و طبیعت جغرافیا و توزیع جمعیتی در صحرای سینا را تغییر می دهد و بنابر این خطی قرمز است و به احدی اجازه نمی دهد از آن عبور كند.

سخنان آن موقع مبارك با تهدیدهای صهیونیست ها در پایگاه امنیتی « دبكا» همزمان شد.

آنها به مبارك یادآوری كردند كه « اسرائیل جنگ سال 1967 را زمانی اعلام كرد كه جمال عبدالناصر رئیس جمهور وقت مصر تنگه تیران را به روی كشتی های اسرائیلی بست».

بعد از امضای معاهده ننگین كمپ دیوید در سال 1979 میلادی، مصر از حاكمیت این دو جزیره به نفع سیطره نیروهای بین المللی چند ملیتی كوتاه آمده و براساس پروتكل نظامی این معاهده دو جزیره در منطقه موسوم به (ج) كه مصر هیچ گونه حق حضور نظامی در آن را ندارد، قرار گرفت.

اهمیت راهبردی این دو جزیره این است كه می تواند راه ورودی و خروجی به خلیج عقبه باشند و در صورت بسته شدن، فعالیت های دریائی در بندر « ایلات» در فلسطین اشغالی متوقف می شود.

توافقنامه ترسیم مرزها كه بین مصر و عربستان سعودی به امضا رسید، باید در مجلس نمایندگان مصر، كه اكثریت كرسی‌های آن را حامیان سیسی تصاحب كرده‌اند، بررسی و سپس تصویب یا رد شود.

اما رژیم صهیونیستی تاكنون سكوت كرده و در برابر این موضوع موضعی جدی نگرفته است.

رادیو سراسری رژیم صهیونیستی در واكنش به ساخت این پل اعلام كرد: اسرائیل احداث پل بر روی دو جزیره تیران و صنافیر كه در ورودی خلیج عقبه واقع شده اند را به مثابه تهدیدی راهبردی برای خود می داند، چرا كه آزادی عملیات ناوبری دریایی را در ورودی جنوبی این تنگه و خلیج عقبه با خطر روبه رو می سازد.

منبع مذكور تصریح كرد كه اسرائیل بارها نسبت به این پروژه اعتراض كرده و آن را نقض صریح معاهده كمپ دیوید می داند.

تحلیلگران دلیل این امر را سازش احتمالی عربستان و اسرائیل می دانند و معتقدند كه هزینه های هنگفت میلیارد دلاری سعودی در جنگ علیه سوریه، چشم پوشی آن از كشتار مستمر فلسطینی ها و از همه مهمتر« تروریستی خواندن حزب الله» و وادار كردن نظام های عربی برای اعمال فشار بر ملت و مقاومت لبنان می دانند.

« مجتهد» كاربر معروف عربستانی كه زوایای تاریك آل سعود را فاش می كند، در صفحه خود در توئیتر نوشت: پل سعودی – مصری طرحی است كه قدیمی و ساخته نمی شود مگر این كه دو شرط اسرائیل محقق شده باشد.

وی این دو شرط را « نظارت اسرائیل بر مراحل ساخت و مشاركت در اداره آن » اعلام كرده و نوشته است كه مصر و سعودی اكنون با این دو شرط موافقت كرده اند.

اما عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان روز یكشنبه در دیدار با سردبیران روزنامه های مصر گفت: عربستان هرگز در خصوص جزیره «تیران» و «صنافیر» با اسرائیل هماهنگ نمی شود و مصر این دو جزیره را متعلق به عربستان اعلام كرده كه داخل آب های اقلیمی آن قرار دارد.

وی افزود: عربستان به تمام قوانین بین المللی از جمله حضور نیروهای بین المللی در این جزایر و توافق كمپ دیوید در خصوص سازش بین مصر و اسرائیل بر سر این جزایر پایبند خواهد بود.

*اعتراض مصری ها به الحاق دو جزیره مصری به عربستان

مصر روز یكشنبه شاهد تجمع اعتراضی و ارائه دادخواست به دادگاه علیه الحاق دو جزیره به نام های «صنافیر» و «تیران» به عربستان بود.

نیروهای امنیتی مصر با حمله به تجمع معترضان به امضای قرارداد ننگین موسوم به ترسیم مرزهای بین مصرو سعودی كه در واقع دست كشیدن مصر از دو جزیره راهبردی تیران و صنافیر است،آنها را قلع و قمع و تعدادی را بازداشت كردند.

یك مقام حقوقی مصری كه خواست نامش فاش نشود، گفت: معترضان در مخالفت با تغییر در مرزهای مصر با عربستان در میدان «طلعت حرب» واقع در مركز قاهره تجمع كردند.

رسانه ها پیشتر گفته بودند كه حسنی مبارك رئیس جمهور وقت مصر مخالف ساخت پل میان مصر و عربستان سعودی بود و این طرح را رد كرده بود زیرا معتقد بود ساخت پل می تواند تاثیر منفی بر گردشگاه شرم الشیخ و طرح های گردشگری این منطقه داشته باشد.

اخوان المسلمین در واكنش به این اقدام دولت مصر برای واگذاری این جزایر به عربستان گفت : واقعا دیگر چه چیزی مانده تا سیسی آن را از دست بدهد ؟

جماعت اخوان المسلمین مصر در خصوص موافقت سیسی با واگذاری دو جزیره متعلق به مصر به پادشاهی عربستان سعودی چنین اعلام كرد: سخن گفتن درباره نادیده گرفتن حقوق ملت مصر و نادیده تلقی شدن منافع ملت از سوی وی، جنایتی دیگر بوده و مساله پیش پا افتاده و گذرایی به شمار نمی آید، چرا كه او از همان روزی كه عزت و آزادی و خون ملت و حقوق آحاد جامعه را نادیده گرفت و حاضر نشد، برای آنها زندگی با عزتی را فراهم كند، اقتصاد مصر را به سمت تباهی و نابودی سوق داد.

«سیسی تمام آن چه برای مصر باقی مانده بود، همه و همه را به نفع خود و سیستم نظامی حاكم بر مصر مصادره كرد، اكنون اگر بخواهیم در این باره سخن بگوییم باید چنین مطرح كنیم كه واقعا چه چیزی برای مصر باقی مانده تا او و دیگر نظامیان وی در قدرت بخواهند آن را ببخشند و عایداتش را چپاول كنند ؟ چرا كه از قبل هم دستآوردهای ملت را تباه كردند و واگذار ساختند.»

مایكل منیر یكی از فعالان عرصه سیاست و رئیس حزب الحیات مصر با انتقاد از مجلس نمایندگان مصر، این مجلس را به دلیل دخالت نكردن در توافق اخیر امضا شده بین مصر و عربستان سعودی به باد انتقاد گرفت، توافقی كه تعیین كننده مرزهای آبی بین ریاض و قاهره است، همچنین از نمایندگان مجلس مصر به دلیل نظر ندادن درباره پل زمینی بین دو كشور مصر و عربستان سعودی انتقاد كرد.

منیر در این باره در صفحه ارتباطات اجتماعی شخصی خود در توئیتر نوشت: آیا قرار بر این نیست كه به موجب قانون اساسی مصر مجلس خلق مصر(نمایندگان ) تمام توافقنامه های مصر با دیگر كشورها را مورد بررسی قرار دهد ؟ آیا نباید درقبال توافقنامه‌های امضا شده بین مصر و پادشاه عربستان سعودی نظر دهد تا حقوق ملت پایمال نشود ؟ یا این كه این مجلس می خواهد برای خودش نقش سیاهی لشكر را اختصاص دهد ؟

دكتر محمد محسوب یكی از وزرای سابق دولت مصر در دوران محمد مرسی هم در صفحه ارتباطات اجتماعی و شخصی خود در توئیتر چنین نوشت: توافقنامه های مربوط به مرزها و احداث سدها و توافقنامه های گازی در سایه وجود دولت ضعیفی مثل دولت كنونی بی سابقه است، كشورهای همجوار دیگر به این مساله یقین دارند كه تنها در سایه وجود چنین دولت ضعیفی است كه می توانند برای خود در فكر دست آورد باشند، واقعا برای ما خیلی زشت است كه قبول كنیم چنین دولتی نماینده ملت باشد.

در همین راستا مهندس ممدوح حمزه از چهره ای فعال و شناخته شده مصری هم از دولت و نظام فعلی حاكم بر مصر درباره توافق ترسیم مرزهای آبی بین مصر و عربستان سعودی توضیح خواست.

وی در صفحه ارتباطات اجتماعی و شخصی خود در توئیتر مطلب انتقاد آمیز كوتاهی نوست و اعلام كرد: موضع ما در قبال جزیره صنافیر چیست؟ واقعا چه موضعی را باید در قبال جزیره تیران داشته باشیم، تیرانی كه مایه مباهات محمد و شیخ حمید بوده، آیا به آنها بگوییم كه از این دو جزیره چشم پوشی كردیم ؟ باید در این خصوص بیانیه ای در قبال ترسیم مرزها صادر شود، می خواهیم بدانیم تعیین مرزها یعنی چه ؟

حافظ ابو سعیده رئیس سازمان حقوق بشر مصر هم در این باره تاكید كرد: توافقنامه های منعقد شده بین عربستان سعودی و مصر در خصوص ترسیم مرزهای آبی بین دو كشور، اگر موافقت پارلمان را به همراه نداشته باشد، الزام آور نخواهد بود.

ابو سعیده در این باره در صفحه ارتباطات شخصی در توئیتر نوشت: فقط برای توضیح به مردم می‌گویم كه توافقنامه‌های ترسیم مرزها اگر در برگیرنده اصلاحیه مرزی باشد، باید موافقت پارلمان را هم به همراه داشته باشد، از این رو اعلام می‌كنم، هرگونه توافقی كه فاقد این نظر پارلمان باشد، الزام آور نخواهد بود و این توافقنامه ها تنها درصورت تایید پارلمان مورد قبول خواهند بود.