همه مي‌دانيم سوئيفت يك مجموعه خصوصي است كه پيام‌هاي مالي بين بانكي را مخابره مي‌كند. مثلاً مي‌گويد فلان شركت فلان مقدار پول به حساب فلان شركت واريز كرده است. در حقيقت يك سيستم اطلاع‌رساني است.
روزنامه اطلاعات در یادداشتیی به قلم فتح الله آملي نوشت:حدود دو ماه و نيم از اجرايي شدن توافق هسته‌اي با قدرت‌هاي بزرگ جهاني مي‌گذرد و در اين فاصله منتقدان توافق، مقامات سياسي كشورمان، دولت و تيم هسته‌اي را تحت فشار گذارده‌اند كه توافق هسته‌اي كه دولت آنرا يك موفقيت بزرگ ناميده است دستاورد چنداني نداشته و حتي با وجود اقدامات مثبت ايران، طرف مقابل به تعهدات خويش عمل نكرده و از جمله اينكه سوئيفت هنوز برقرار نشده است. به‌ويژه بحث فعال نشدن و عدم استفاده ايران از سيستم سوئيفت انتقادات تندي را بر انگيخته است. حجم اين انتقادات به گونه‌اي بود كه بانك مركزي را وا داشت جمعي از اصحاب رسانه را به مركز مبادلات بانكي بين‌المللي دعوت كند تا به چشم ببينند كه چنين مبادلاتي قابل انجام است. در اين ميان نكاتي وجود دارد كه بد نيست به آنها اشاره شود.
همه مي‌دانيم سوئيفت يك مجموعه خصوصي است كه پيام‌هاي مالي بين بانكي را مخابره مي‌كند. مثلاً مي‌گويد فلان شركت فلان مقدار پول به حساب فلان شركت واريز كرده است. در حقيقت يك سيستم اطلاع‌رساني است. چيزي شبيه همين پيامك‌هايي كه بانك‌ها مي‌فرستند البته در مقياسي جهاني و در سطح و اندازه‌اي وسيعتر و با مشخصات مربوط به خود. نكته اينجاست كه اين سيستم در حال حاضر وصل است و تحريم آن برداشته شده است. صحبت معاون وزير امور خارجه دكتر عراقچي و نيز بانك مركزي در رفع محدوديت سوئيفت نيز درست است و تا اينجا اختلافي وجود ندارد اما آنچه كه مورد انتقاد واقع شده و حتي در مواردي كمي غير منصفانه زحمات تيم هسته‌اي كشورمان را زير سؤال نشان داده، مشكلاتي است كه در زمينه انجام مبادلات بانكي با بانك‌هاي بزرگ و در اندازه و حجم وسيع و درشت وجود دارد. اين مشكلات و حل آنها البته به زمان طولاني‌تري محتاج است. علت آن وحشتي است كه بانك‌هاي بزرگ براي معامله با ايران پيدا كرده‌اند آنهم به دليل جريمه‌هاي سنگيني كه پرداخت كرده‌اند. اين جرايم كه توسط خزانه‌داري آمريكا در طول سال‌هاي گذشته اعمال شده چنان ارقام درشتي بوده كه به شدت آنها را دچار ترس از معامله با ايران كرده است. ارقامي كه گاه حتي ارزش سهام اين بانك‌ها را در بورس تا ده درصد كاهش داده و ضربه سنگيني به آنان وارد آورده لذا به اعتقاد حقير حمله‌هاي تند و تيز و حتي توهين آميزي كه از سوي جناح‌ها و گروه‌هاي سياسي نسبت به دولت مي‌شود كه چرا هنوز باز شدن اين گره‌ها به طول انجاميده، اندكي غيرمنصفانه است.
در اينكه آمريكايي‌ها كارشكني مي‌كنند و با انقلاب و نظام اسلامي دشمني دارند ترديدي نيست و در اينكه دل خوشي هم از ما ندارند نيز شكي نمي‌توان داشت اما همه اينها سبب نمي‌شود كه بگوئيم تيم هسته‌اي كشورمان ضعيف عمل كرده و يا اجازه دادند تا كلاه سرشان برود.
اگر با انصاف بخواهيم قضاوت كنيم بايد گفت نمي‌توان تاثيراتي را كه مجادله هسته‌اي و بي‌تدبيري‌هاي گذشته و غلط انگاريهاي تحت عنوان دور زدن تحريم‌ها و به عنوان يك حركت افتخار آميز و غرور انگيز در گذشته برجاي گذاشته، ظرف يكي دو ماه از بين برد. درست مثل آنكه به دولت گله كنيم كه چرا نتوانسته هنوز صادرات نفت خود را به دو و نيم ميليون بشكه در روز برساند پس توافق هسته‌اي به چه دردي خورده است؟ و يادمان برود كه در سايه تحريم صادرات ما هر 6 ماه مطابق دستور‌العمل تحريم كم و كمتر مي‌شد و به مرز يك ميليون بشكه رسيد و در طول اين مدت مشتريان ايران به فروشندگان ديگري روي آوردند و حالا ماه‌ها طول مي‌كشد كه ما مشتريان سابق خود را به دست آوريم.
حرف و سخن نگارنده تأئيد همراهي آمريكا و يا تكذيب بدعهدي آنها نيست بلكه تلاش براي استفاده حداكثري از منافع توافق و حركت در مسير مقابله با مجموعه اقداماتي است كه مي‌تواند بهره‌هاي توافق را براي ما به حداقل برساند. همه بايد كمك كنيم كه دولت بتواند با اقتدار اين مرحله خطير را كه مرحله اجراي توافق است و مرحله بسيار حساسي هم هست با دريافت حداكثر امتيازات پشت سربگذارد.
برهم زدن معامله چه فايده‌اي دارد و بي‌اجرا گذاردن زحمات دولت و تيم ديپلماسي كشورمان چه منفعتي به بار مي‌آورد؟ ما نمي‌گوييم توافق هسته‌اي بزرگترين پيروزي براي كشور بوده و بايد برايش جشني چون فتح خرمشهر گرفت كه قياس مع‌الفارق است بلكه مي‌گوييم توافق هسته‌اي با هوشمندي و زحمت قابل تقدير تيم هسته‌اي كشورمان با حداكثر نتايجي كه مي‌شد كسب كرد و با دقت در كاهش هزينه‌هايي كه مي‌بايست پرداخت به سرانجام رسيد. از ياد نبريم كه هيچكدام از نيروها و جريانهاي حزبي و جناحي و كنشگران سياسي و نهادها و ارگانها و رسانه‌ها و سازمانهايي كه در مجموعه انقلاب حضور دارند حق ندارند وقتي پاي منافع ملي در ميان است به فكر رقابت سياسي باشند.
همه ما موظفيم در سالي كه به پيشنهاد رهبر انقلاب سال «اقتصاد مقاومتي، اقدام و عمل» نامگذاري شده، در جهت و مسيري حركت كنيم كه با اين هدف در تعارض نباشد. لذا حداكثر تلاش خود را صورت دهيم تا از بهره‌هاي توافق هسته‌اي، هرچه كه هست و به هر مقدار، در جهت تحقق هرچه بهتر اين استراتژي و نامگذاري سالانه بيشترين سهم را داشته باشيم. البته اين توضيح را نيز بايد داد كه هرگز در اين ميان و ميانه هيچكس و حتي دولت همه تخم مرغ‌هاي خود را نمي‌تواند در سبد نتايج توافق هسته‌اي، رفع تحريم‌ها، بازگشايي سوئيفت و يا صرفاً با نگاه به اردوگاه غرب و... بگذارد چرا كه در اقتصاد مقاومتي بيشترين تكيه همچنان بر ظرفيت‌هاي داخلي كشور خواهد بود و از توافق هسته‌اي نيز مي‌توان در جهت تقويت اين ظرفيت استفاده كرد.
ارسال نظر
