رقیب می‌خواهد دولت را در بحران نگه دارد

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم عبدالله ناصری نوشت:در روزهای اخیر، اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و رئیس‌جمهور پاسخ‌هایی به برخی فضا‌سازی‌های یکسویه در رسانه‌ها و محافل تندرو داده‌اند. اینکه چرا در هفته‌های اخیر، فضای تهاجمی علیه دولت و نیروهای تحول‌خواه شدت گرفته است را باید در دو اتفاق غیرمنتظره در فاصله دو سال دنبال کرد؛ اتفاقاتی که یکی منجر به ازدست‌دادن قوه مجریه شد و دیگری در هفتم اسفند – به‌دور از تصور و پیش‌بینی‌ها- تا حدود زیادی ترکیب قوه مقننه را  تغییر داد و گفتمان سال ٩٢ پیروزی چشمگیری به دست آورد. این دو حادثه تأثیر فوق‌العاده عملکرد دولت و اصلاح‌طلبان بر افکار عمومی و حرکت سمبلیک و نمادین جامعه را نشان داد که به سمت تحولاتی در راستای توجه بیشتر به قانون اساسی به معنای واقعی آن است. این دو حادثه طبیعتا غیرمنتظره بود و جریان مقابل اصلاحات و دولت با آن مواجه شده است. اتفاق اصلی این است که اگر تا سال ٩٢ و مدتی بعد از ریاست‌جمهوری، چالش گفتمانی بین رسانه‌ها و نخبگان و احزاب سیاسی وجود داشت، امروز در عرصه‌های عمومی رشد پیدا کرده و دنبال می‌شود. البته این امر فی‌نفسه بد نیست و روشن‌شدن تفاوت رویکرد‌ها به سود منافع ملی است. امروز اتفاقا افکار عمومی به دنبال آن است که چرا برجام که می‌توانست زودتر به نتیجه برسد و هزینه‌های غیرضرور تحمیل نکند، بر همان مسیر دوران اصلاحات پیش نرفت تا امروز باوجود پیروزی بزرگ، نتوانیم در کوتاه‌مدت آثارش را متوقع باشیم. در یک کلام به نظر می‌رسد اتفاق برجام، افکار عمومی را تا حدود زیادی روشن کرده و امروز گفتمان دولت قبلی، امکان دفاع از گفتمان خود را ندارد. اتفاق دیگری هم افتاد و آن اینکه رسانه‌های فراگیر، مثل صداوسیما و برخی تریبون‌ها انتظارات کوتاه‌مدت افکار عمومی از برجام را بسیار بسیار بالا بردند و دولت نتوانست پابه‌پای مذاکرات و روند گفت‌وگوها، سازمان رسانه‌ای خوبی برای توجیه افکار عمومی ایجاد کند. این نگرانی وجود دارد که دولت وارد گودالی شده که برای دفاع از خود مجبور شود مسائل اصلی‌تر را کنار بگذارد. یکی از این موضوعات اصلی آن بود که دولت شفاف اعلام کند چه چیزی را در سال ٩٢ تحویل گرفته است. تندروها و برخی تریبون‌های تلاش می‌کنند این فرصت را که افکار عمومی محتاج آن هستند، از دولت بگیرند.

این امانتی است که آقای روحانی باید به نحو احسن حفظ کند و دقیقا آن ساختاری که تحویل گرفته را به اطلاع افکار عمومی برساند. رقیب نمی‌خواهد این حقایق بازگویی و واکاوی شود و با حرکات روانی، دستاوردهای برجام، موضوع سوییفت و سفرهای خارجی دولت را به میان می‌کشد. آنها قطعا این آرزو را دارند که در این یک سال، دولت را در بحران نگه دارند و اصلاح‌طلبان را به حرکات تند بکشانند. به طور طبیعی جریانی که نتواند در پای صندوق رأی یا میز گفت‌وگو و محاوره و مجادله خردمندانه سیاسی، تبیین دیدگاه کند، به دنبال بلبشوی تبلیغاتی است و با توجه به گستره تبلیغاتی‌ای که دارد علاقه‌مند است افکار عمومی را درگیر و در گیجی و ابهام غوطه‌ور کند. اینجا جایی است که دولت نباید وارد بازی رقیب شده و باید آرامش خود را کماکان حفظ کند. مخصوصا بعد از پیروزی نسبی در انتخابات مجلس که در مرحله دوم هم تکمیل می‌شود و مجلسی متفاوت شکل می‌گیرد و بسیار همسوتر با دولت کار را پیش می‌برد، دولت می‌تواند با آرامش بیشتری و با استفاده از تریبون مجلس، حرکت کند. حتما باید برای سال ٩٦ که دو انتخابات برگزار می‌شود، دولت بتواند با یک حرکت مدبرانه، فضای آرام و اقناعی را حفظ کند و سیاست‌های موردنظر خود را پیش ببرد. لازمه این امر ایجاد تحول در معیشت مردم، در عین بیان حقایق بر اساس وضعیت امروز اقتصادی کشور و برخی تغییرات مدیریت در سطوح کلان دستگاه اجرائی است.