اما در فوتبال حرفه ای این چنین نیست. مربی، بازیکنی را به عنوان کاپیتان بر می گزیند که قدرت رهبری تیمش را داشته باشد. شاید آن بازیکن به تازگی عضو تیم شده باشد. به دفعات هم دیده شده مربی از بازیکنان می خواهد از بین خودشان یکی را به عنوان کاپیتان معرفی کنند.
در فوتبال ایران فرمول تعیین کاپیتان سابقه حضور بازیکن در تیم است و اجرای تصمیمی غیر از این حواشی ای را به همراه خواهد داشت.اما در فوتبال حرفه ای این چنین نیست. مربی، بازیکنی را به عنوان کاپیتان بر می گزیند که قدرت رهبری تیمش را داشته باشد. شاید آن بازیکن به تازگی عضو تیم شده باشد. به دفعات هم دیده شده مربی از بازیکنان می خواهد از بین خودشان یکی را به عنوان کاپیتان معرفی کنند.
اما در فوتبال ایران این قوانین قابل درک و هضم نیست و به دفعات دیده شده انتخاب کاپیتان در تیم های باشگاهی ایجاد حاشیه کرده است. هر چند برخی در مقام بازیکن می گویند بازوبند کاپیتانی چیزی به آنها اضافه نمی کند، بازوبند یک تکه پارچه است و ارزشی ندارد اما در خفا چه لابی هایی که نمی کنند و وقتی کاپیتان نمی شوند چه دعوایی که به راه نمی اندازند.
اشاره به این دعواها تکرار مکررات است. اما متاسفانه از اردوی تیم ملی خبر رسیده انتخاب اشکان دژاگه به عنوان کاپیتان تیم ملی ناراحتی دو بازیکن را به همراه داشته است. اولی احسان حاج صفی و دومی سیدجلال حسینی.
در بازی ایران– هند احسان حاج صفی کاپیتان تیم ملی بود و وقتی سیدجلال وارد میدان شد بازوبند را به او داد. این دو بازیکن در دیدار با عمان از ابتدا به میدان آمدند اما بازوبند نه بر بازوی احسان نقش بسته بود و نه سیدجلال و با تصمیم کی روش اشکان دژاگه کاپیتان تیم ملی شد، بازیکنی که از حضورش در اردوی تیم ملی بیش از دو، سه سال نمی گذرد و تعداد بازی های ملی اش نیز به مراتب از احسان حاج صفی و سیدجلال حسینی و حتی پژمان منتظری کمتر است.
این تصمیم هم احسان را ناراحت کرد و هم سیدجلال را. ناراحتی احسان حاج صفی تابلو بود. او وقتی تعویض شد درست و حسابی با مهدی طارمی دست نداد و در ادامه هم دست تدارکات که به او آب تعارف کرده بود را رد کرد و با ناراحتی هر چه تمام تر روی نیمکت نشست. چهره او بعد از نشستن روی نیمکت هم برافروخته بود. حالا بماند که با کی روش هم دست نداد!
اما سیدجلال کمی با سیاست تر عمل کرد و در ظاهر به گونه ای رفتار نکرد که رسانه ها به دنبال چرایی ناراحتی او باشند. اما حاضران در اردوی تیم ملی متوجه ناراحتی بازیکنی که به تازگی به جمع باشگاه صد تایی ها پیوسته شدند و ناراحتی او با احسان مشترک بود؛ اینکه چرا کی روش در حضور آنها بازوبند را به اشکان دژاگه داده است؟
شاید نتوان خیلی به احسان و همچنین سیدجلال ایراد گرفت چون آنها در فوتبال ایران بزرگ شده اند. همان طور که اشاره شد در فوتبال ایران بازوبند کاپیتانی به بازیکنی می رسد که بیشتر سابقه حضور و بازی را داشته باشد. هنوز یادمان نرفته وقتی اشکان دژاگه به عنوان یک بازیکن بوندس لیگایی در اردوی تیم ملی حاضر شد یکی از مربیان شاخص تیم لیگ برتری به بازی او مقابل قطر ایراد گرفت و بر این باور بود اشکان دژاگه ای که در بوندس لیگا بازی می کند نباید در اولین حضورش در اردوی تیم ملی در ترکیب ثابت ایران به میدان بیاید.
البته باید به این نکته اشاره کرد که تیم ملی در سال های اخیر و با حضور کی روش نظم و انضباط خاصی گرفته و کمتر دچار حاشیه شده است. از همه مهمتر اینکه دیگر هیچ بازیکنی در هیچ موقعیتی برای تیم ملی کلاس نمی گذارد، اما بروز این حاشیه های کوچک که شاید از نگاه برخی یک حاشیه بزرگ باشد خیلی دور از ذهن نیست. به هر صورت در فوتبال تیم بدون حاشیه نداریم و باید منتظر بمانیم و ببینیم کی روش برای رفع این مشکل در آینده چه تدبیری خواهد اندیشید.
او در گذشته با حذف بازیکنان بزرگی چون سیدمهدی رحمتی، محمد رضا خلعتبری، پیام صادقیان و ... نشان داد خیلی حواشی را بر نمی تابد و در راستای اجرای اصول و قواعد خاص خود قادر به عبور از نام هر بازیکن بزرگی است. هر چند بروز این حاشیه همدلی و همگرایی تیم ملی در مستطیل سبز را زیر سوال نمی برد و قطعا کی روش با واکاوی ناراحتی احسان و سیدجلال به این موضوع خاتمه خواهد داد. امیدواریم تصمیم کی روش با حذف این دو بازیکن خوب و شایسته همراه نباشد.
منبع: برنا
ارسال نظر
