کاهش مشارکت سیاسی و عملکرد ضعیف دولت قبل

یک فعال سیاسی  گفت: بر اساس آمارهای نانوشته پس از هشت سال شاهد کاهش مشارکت سیاسی مردم در طبقات پایین جامعه بودیم و این جای تامل بسیاری برای محققان و دلسوزان جامعه به وجود آورده است. از طرفی بخش سیاسی تر و آگاه تر جامعه به این نتیجه رسید که استمرار عملکرد ضعیف دولت های قبل تبعات منفی تری به دنبال خواهد داشت که سیاست زدگی طبقه پایین یکی از این تبعات منفی بود.

نجفقلی حبیبی رفتار انتخاباتی مردم ایران را تحلیل کرد و گفت: قاطبه مردم ایران هم به کشورشان باور دارند و هم به دین و نظامشان در داخل نظام دیدگاه های متفاوتی وجود دارد که این تعدد آرا ویژگی مشترک تمام نظام های سیاسی است. مردم ایران نیز خارج از این دایره تعریف نمی شوند و چون در نظام ما اصل جمهوری است مورد توافق گروه های متعدد جامعه است پس مشارکت سیاسی مردم ایران تجلی اصل جمهوریت است و این اصل از این منظر منافاتی با اصل دیگر آن که اسلامیت باشد، ندارد.

 این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه در دوره های مختلف به دلیل بازی های سیاسی متفاوت شاهد بالا و پایین شدن میزان مشارکت سیاسی مردم بودیم، اظهار داشت: با این وجود مردم ایران با مشارکت خود در دوره های مختلف نشان دادند که به نظامشان علاقه مند بوده و این بالا و پایین ها خللی در این حضور ایجاد نکرده است.

او اختلاف در دیدگاه ها را ناشی از تفاسیر متعدد از یک حقیقت خواند و گفت: با این وجود مردم با قبول کلیت این حقیقت همواره در صحنه مشارکت سیاسی فعال ظاهر شده اند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به مشارکت بالای مردم در انتخابات اخیر مجلس نظریه هایی که بر انتخاب سلبی مردم به ویژه در تهران اشاره دارد را رد کرده و گفت: به نظر بنده مردم ایران به ویژه در تهران صرفا به این دلیل که با ایده های یک گروه موافق نبودند از رای منفی آنها به یک طیف گرایش پیدا نکردند بلکه آنها آگاهانه ایده های این طیف را شناخته و به این نتیجه رسیدند که این گروه بهتر از هر جبهه سیاسی دیگری قادر است به آرمان های آنها در خصوص تحقق جمهوری اسلامی پاسخ دهد. به این ترتیب این انتخابات صرفا به واسطه جنبه سلبی، چنین نتیجه ای نگرفته بلکه جنبه اثباتی آن غالب بوده است.

حبیبی با تاکید بر جنبه ایجابی رای مردم در انتخابات اخیر گفت: مردم به اندیشه ای روی آوردند که از نظر آنها بهتر و موفق تر از سایر اندیشه هایی که تجربه شان را پس داده بودند قادر به تحقق آرمان های انقلاب بود.

وی بیان داشت: مردم دو دوره گذشته دولت و در جریان برجام دیده بودند اقلیتی با اندیشه ای که در پیشبرد اهداف موفق ظاهر نشده بود چطور اوضاع را به هم ریخت و البته از نظر ما ایرادی ندارد که ایده های مختلف قدرت نمود داشته باشند اما همین عدم موفقیت ها باعث شد مردم به اندیشه های دیگری روی بیاورند که از نظر آنها در موارد فوق و دیگر شرایط تفوق بیشتری داشتند به همین دلیل مردم با مشارکت حداکثری خود امیدوار بودند دیدگاه دیگری را سر کار بیاورند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با رد این نظر که مشارکت سیاسی ایران نتیجه نوعی عاطفه گرایی است، گفت: مردم ایران به واسطه آگاهی های سیاسی که در سال های گذشته افزایش چشم گیری داشته است، دست به انتخابی عقلایی می زند.

او تاکید کرد: مردم ایران با در نظر گرفتن تلقی شان از آینده نظام دست به انتخاب زدند و این از روی عاطفه نیست بلکه ناشی از یک فکر، آگاهی، بینش و اختیار است. هر اندازه از انقلاب می گذرد توسعه و رشد آگاهی های سیاسی و بینش سیاسی مردم ایران نیز توسعه یافته تر شده و به این ترتیب می بینید که مردم هر روز بیشتر به مسائل عمیق می شوند.

حبیبی انعکاس عملکرد ضعیف دولت های قبل را در نحوه مشارکت قشر آسیب پذیر در کلان شهرها تحلیل کرد و گفت: وعده های عملیاتی نشده دولت های قبل که قشر ضعیف جامعه را عمدتا مورد خطاب قرار می داد سبب شد تا بر اساس آمارهای نانوشته پس از هشت سال شاهد کاهش مشارکت سیاسی مردم در طبقات پایین  جامعه باشیم و این جای تامل بسیاری برای محققان و دلسوزان جامعه به وجود آورده است. از طرفی بخش سیاسی تر و آگاه تر جامعه به این نتیجه رسید که استمرار عملکرد ضعیف دولت های قبل تبعات منفی تری به دنبال خواهد داشت که سیاست زدگی طبقه پایین یکی از این تبعات منفی بود.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به شعارزدگی مردم طی این سال ها اظهار داشت: شعارهایی نظیر عدالت اجتماعی و حمایت از محرومان نتیجه ای در این سال ها نداشت و دستاوردی جز سیاست زدگی برای طبقات پایین که اتفاقا هدف این شعارها بودند، نداشت.

حبیبی در خاتمه بر اهمیت دانشگاه ها و تشکل های سیاسی در آگاهی بخشی اجتماعی در کشور تاکید کرد و گفت: تشکل های سیاسی دانشگاهی در انتخابات سال 92 موثر بودند و در این دوره نیز ایمان پیدا کردند می توانند کاری که در 92 شروع کردند را در 94 تکرار کنند. دانشگاه در ایجاد این تصور درست که "می توان رای داد و تغییرات مثبتی ایجاد کرد" موثر بود و ما دیدیم که در مردم چنین انگیزه ای وجود داشت.