به عبارتي ديگر مي‌توان اين احتمال را داد كه اين امكان وجود دارد كه ايران با اصلاحات در سوريه موافق باشد اما درعين حال اجازه ندهد تا سوريه تجزيه شود، چرا كه مي تواند مقدمه‌اي براي تجزيه عراق، يمن و حتي لبنان در مراحل بعد باشد.
محمد جواد ظريف در سخنرانی در دانشگاه ملی استرالیا يك هشدار جدي را مطرح كرد كه اهميت بسياري زيادي داشت. ظريف هشدار داد تغييرات در مرز كشورها در خاورميانه به جنگي «سي‌ساله» در منطقه منجر شده و تاكيد كرد: «تغییر باید در نحوه حکومتداری و اداره حکومت ما باشد و نیز نحوه تعامل ما با یکدیگر و این چیزی است که تغییر به آن نیاز دارد. تغییر دادن مرزها تنها وضعیت را بدتر خواهد کرد و شروع آرماگدون(جنگ‌های آخرالزمانی) خواهد بود.»به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، اين اظهارات اگرچه از نگاه رسانه‌هاي داخلي تا حدودي دور ماند و تنها چند رسانه محدود آن را پوشش دادند، اما رسانه‌هايي چون وال‌استريت ژرونال از آن به سادگي عبور نكردند و آن را منتشر كردند.
انتشار همين بخش از اظهارات آقاي ظريف مي‌تواند ناگفته‌هاي بسياري را بيان كند. ظريف درحالي كه مي توانست از راه افتادن يك جنگ «طولاني مدت» و يا حتي «جنگ جهاني سوم» به عنوان پديده جنگ جديد در خاورميانه نام ببرد، مشخصا از آرماگدون نام برده است. آرماگدون يا جنگ آخرالازماني كه بسياري آن را پايان تاريخ بشر مي‌دانند. برخی از دانشمندان، یکی از علایم ظهور امام مهدی(عج) را وقوع معرکه جنگی در منطقه ای به نام "هرّ مجدون" و به تعبیر روایات "قرقیسا" میدانند. این قضیه حتی در کتب اهل کتاب نیز به آن اشاره شده است. (رؤیای یوحنا، 16/16013؛ سفر زکریا، 14/1-5؛ کتاب مقدس ص 843). براساس باور اهل كتاب (مسيح و يهود) اين جنگ پايان تاريخ بشر است.
"هرمجدون" کلمه ای است مشتق از "هر" به معنای کوه، "مجدوّ" که اسم وادی یا کوه کوچکی در شمال فلسطین است. اهل کتاب گمان میکنند مساحت معرکه این جنگ از منطقه مجدو، در شمال فلسطین تا ایدوم در جنوب امتداد دارد (حدود دویست مایل)(شبکه معلومات،ص4). در سالهاي اخير مباحث مربوط به علائم ظهور خصوصا بعد از انتشار سي‌دي‌هاي بحث برانگيز ظهور‌نزديك است در دولت قبل در سطح عمومي بيشتر گسترش پيدا كرد. براساس روايات زياد محدوده اين جنگ سوریه، اردن، لبنان، فلسین و اسرائیل را شامل مي‌شود. فارغ از اينكه بر سر اين موضوع و مصاديق آن اختلافاتي نيز وجود دارد اما در همين حد نيز مي‌توان به طور صريح به اين جمع بندي رسيد كه از نظر اديان مخلتف اين جنگ را نمي‌توان يك جنگ عادي و ساده دانست.
از سوي ديگر مساله اي كه اهميت اين هشدار را تشديد ميكند، موضوع خروج روسيه از جنگ با تروريست‌هاي سوريه است. پوتين در اقدامي ناگهاني دستور خروج نيروهايش را از سوريه صادر كرد. اگرچه پيش بيني ميشد كه روس‌ها همانند ايران، خودشان را براي مدت زمان طولاني درگير جنگ نكند. اما واكنش‌ها نشان مي دهد كه اين تصميم پوتين كاملا ناگهاني گرفته شده است. در اين وضعيت ظريف نسبت به جنگ آخرالازماني هشدار مي‌دهد. توجه به همين بخش از اظهارات وزيرخارجه ايران نكات بيشتري را نيز فاش ميكند. آنجا كه ظريف مي‌گويد: «تغییر باید در نحوه حکومتداری و اداره حکومت ما باشد و نیز نحوه تعامل ما با یکدیگر و این چیزی است که تغییر به آن نیاز دارد.»
به عبارتي ديگر مي‌توان اين احتمال را داد كه اين امكان وجود دارد كه ايران با اصلاحات در سوريه موافق باشد اما درعين حال اجازه ندهد تا سوريه تجزيه شود، چرا كه مي تواند مقدمه‌اي براي تجزيه عراق، يمن و حتي لبنان در مراحل بعد باشد.
با نگاهي كه وزيرخارجه كشورمان به مساله تحولات در سوريه بيان كرد، به نظر مي رسد بايد منتظر تحولاتي در اين حوزه بود. با اين مبنا كه احتمالا ايران تلاش خواهد كرد جاي خالي روسيه را نيز در جنگ سوريه پر كند. تنها به اين دليلي كه «تغيير مرزها مي‌تواند منجر به جنگ آخر الازماني شود.» در طرف ديگر نيز هستند انديشه‌هايي كه معتقدند ما بايد براي تسويه حساب نهايي به سمت اين جنگ حركت كنيم. تفكر خطرناكي كه به نظر مي رسد كم‌كم خود را نمايان خواهد كرد.
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
