رسانه های آمریکایی و انتخابات سال 2016

در جریان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، رسانه ها نقش مهمی را بازی می کنند؛ از برگزاری مناظره ها گرفته تا حمایت هدفمند از یکی از دو نامزد جمهوریخواه یا دموکرات در کارزارهای انتخاباتی. همین الان و در کوران انتخابات ریاست جمهوری سال 2016، می بینید که رسانه ها چقدر مشتاقانه(!) و پیگیر از برخی داوطلبان حمایت و چگونه با قدرتی که در اختیار دارند علیه مواضع و برنامه های رسانه های رقیب، جهت‌گیری می کنند. اساساً رسانه ها در آمریکا شاید به جرأت بتوان گفت هشتاد درصد از شخصیت یک کاندیدا را شکل می دهند و به راحتی می توانند اذهان عمومی را با خود همراه کنند. مثلاً از ابتدای سال 2016، شبکه فاکس نیوز، کارِ برگزاری مناظره بین داوطلبان جمهوریخواه را برعهده داشته است. جالب است بدانید که چند هفته پیش، مناظره ای که توسط فاکس نیوز برگزار شد، رکوردشکنی کرد؛ این مناظره چیزی حدود5/12 میلیون بیننده را پای تلویزیون ها نشاند. مناظره ای که دونالد ترامپ از حضور در آن، خودداری کرد و گفت که با مجری آن یعنی مِیگِن ماری کلی که در یکی دو برنامه قبلی، حسابی از خجالت میلیاردر نیویورکی درآمده بود، مشکل دارد. اینجاست که پای یک رسانه به میان می آید؛ مدیریت رسانه‌ای مثل فاکس نیوز با درک شرایط و همسو با سیاست های حزبی (جمهوریخواهان)، کار را برای یکی از داوطلبان سخت می‌کند تا آنجا که او از رو در رو شدن با مجری برنامه، طفره می رود! به هر حال، همان مناظره ای که ترامپ در آن حضور نداشت، با نزدیک به 13 میلیون بیننده یک رکورد تاریخی به جا گذاشت و به دومین برنامه پربیننده فاکس‌نیوز از ابتدای شروع به کار آن تبدیل شد. تعداد بینندگان این مناظره حتی از مجموع بینندگان شبکه «سی‌ان‌ان» و «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» بیشتر بود. این دو شبکه بخش‌هایی از تجمع دونالد ترامپ را پخش می‌کردند. رسانه های جمعی در ایجاد اولویت های سیاسی و تعیین دغدغه ها برای شهروندان آمریکایی، نقشی اساسی را ایفا می کنند. همان طور که می دانید، رسانه ها هم در آمریکا به دو قطب جمهوریخواه و دموکرات تبدیل می شوند و این نشان می دهد که حداقل پارامترهای دموکراسی، وجود دارد. به عبارتی روشن تر، این‌طور نیست که فضای رسانه ای در ایالات متحده دچار یک نوع رانت یا انحصار باشد.

این را نیز باید بگوییم که یک اصل در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به‌صورت تاریخی وجود دارد و آن این است که رأی‌دهندگان توجهی ویژه به گزارش های پخش شده از رسانه ها در مورد مسائل اصلی دارند و این موضوع خیلی روی آرای آنها و نمایندگانی (delegates) که برای انتخاب رئیس جمهور انتخاب می کنند، تأثیرگذار است. به عبارت دیگر، رابطه ای قوی بین اولویت های رسانه ها و موضوعاتی که از نظر رأی دهندگان مهم است، وجود دارد. زمانی که در ایالات متحده قرار است انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود، دغدغه های کاندیداها و رسانه ها کاملا در هم تنیده می شود. همین الان که انتخابات در روزهای بعد از سه شنبه بزرگ دنبال می شود، تقریباً 4 داوطلب جمهوریخواه و دموکرات در صحنه حضور دارند. چگونه شد که از آن همه داوطلب، در یک پروسه چند ماهه، چندین داوطلب از ادامه کارزار کنار کشیدند؟ خود به خود؟ نه، اینجا دقیقا همان نقش زیرپوستی رسانه به چشم می‌آید. اگر تمام روند انتخابات را یک سناریو، متصور شویم آنگاه باید نقش قهرمان را به رسانه ها بدهیم نه کاندیداها! دونالد ترامپ چگونه دونالد ترامپ شد؟ سندرز چگونه از یک سناتور کمتر شناخته شده به گربه سیاه هیلاری کلینتون تبدیل شد؟ مارکو روبیوی جوان، چگونه به سیاستمداری شناخته شده تبدیل شد؟ بدون رسانه، غیر ممکن است که این ها به اینجا رسیده باشند. چند برش از ماه های گذشته زندگی سیاسی ترامپ را مرور کنید؟ کافی بود تا در ایالتی مثل میشیگان، اظهار نظری درباره اخراج مهاجران یا اسلام هراسی داشته باشد،آنگاه بدون اینکه زحمتی بکشد راحت به صدر اخبار بین المللی می آمد. ضمن اینکه ما در اینجا بنا نداریم قدرت شبکه ها و رسانه های اجتماعی مجازی را به وسطه معرکه باز کنیم و گرنه داستان، پیچیده تر از این حرف ها می شود. به هرحال ، رسانه ها با مدیریت سیاست های کاندیداها، افکارشان و بازتاب آن بخش از صحبت ها که برایشان جذاب است، کاندیدای مورد نظرشان را یا به عرش می رسانند یا اینکه چنان او را به زمین می زنند که خودش در یک مکانیزم طراحی شده از صحنه، خارج می شود. مثل کاری که رسانه ها با جب بوش کرده و او را راحت از میدان به در کردند! از طرف دیگر، رسانه هایی چون فاکس نیوز،سی ان ان، ان بی سی و ... در زمانی که تنور انتخابات داغ است، نان خود را می چسبانند و تا جایی که دست‌شان برسد از منابع مالی کاندیداها، پول به جیب می زنند. درواقع رسانه های بزرگ آمریکایی برای اینکه تصاویر و برنامه‌های کسانی چون ترامپ، هیلاری یا کروز را به روی آنتن ببرند، پول دریافت می‌کنند. البته اینجا، یک بازی برد-برد است. هم کاندیداها فرصت یک گپ رو در رو با رأی دهندگان را پیدا می‌کنندو هم رسانه ها به نان و نوایی می‌رسند.نگاهی به برنامه‌های اخیر شبکه های تلویزیونی نشان می‌دهد که بیشترین زمان به ترامپ در مقایسه با سایر کاندیداهای احتمالی، اختصاص داده شده است. مونوز ، مدیر سی بی اس چند روز پیش گفت: «هرچه آن ها پول بیشتری هزینه کنند برای ما بهتر است...ادامه بده دونالد! باز هم پول خرج کن.»

بنابراین رسانه ها برای پارک کردن ماشین کاندیدای مورد نظر در مقابل ساختمان شماره 1600 بلوار پنسیلوانیا در واشنگتن دی.سی، نقشی تعیین کننده دارند و رئیس جمهور بعدی باید رسانه ها را در یابد!