ژیلا صادقی:
صادقی عنوان کرد: هنرمندانی که شاخه های مختلف هنر را تجربه می کنند ترس از کم دیده شدن وکم شنیده شدن را دارند به همین دلیل است که سراغ هر شاخه ای از هنر می روند.
ژیلا صادقی گفت: هنرمندانی که شاخه های مختلف هنر را تجربه می کنند ترس از کم دیده شدن وکم شنیده شدن را دارند به همین دلیل است که سراغ هر شاخه ای از هنر می روند.ژیلا صادقی مجری برنامه های تلویزیونی در گفت و گو با میزان، درباره فیلم سینمایی "من سالوادور نیستم" گفت: پیش از حضور در فیلم سینمایی "من سالوادور نیستم" در سال 77 تصمیم گرفته بودم که به طور جدی کار بازی را کنار بگذارم. پس از این موضوع هم هر پیشنهاد بازی که به من می شد قبول نمی کردم البته بعد از آن دریک فیلم دیگر با عنوان "خیلی دور خیلی نزدیک" حضور داشتم اما در آنجا هم در قامت یک مجری حاضر شدم.
وی افزود: برای فیلم سینمایی "من سالوادور نیستم" هم با من تماس گرفتند و من گفتم حاضر به بازی نیستم و خیلی وقت است که بازی را کنار گذاشته ام و دلم می خواهد تنها یک مجری باشم اما به من گفتند در"من سالوادور نیستم" قرار است به همان صورت تنها در قالب یک مجری حضور داشته باشی واجرا کنی در واقع من همان شخصیت واقعی خودم را بازی کردم.
صادقی عنوان کرد: در طول فیلم کاملا احساس می کردم که یک برنامه تولیدی را اجرا می کنم اما باز هم به کارگردان می گفتم به چه صورت مد نظر شماست تا همان را به اجرا بگذارم اما به من گفتند همین اجرای تو برای ما کافیست و خوب است.
این مجری تصریح کرد: من رضا عطاران را پیش از این و در کارهای خیریه ای که با هم مشارکت داشتیم می شناختم اما هیچ وقت با یکدیگر همکاری نداشتیم که قسمت شد در " من سالوادور نیستم" با یکدیگر همکاری داشته باشیم.
وی ادامه داد: بعد از حضور کوتاهم در این فیلم، کارگردان به من گفت که کاملا احساس می کردم در یک استودیوی برنامه زنده تلویزیون هستم و همانجا متوجه شدم که کارم با بازخورد خوبی مواجه شده است.
صادقی افزود: در تمام سالهایی که به اجرا پرداخته ام هیچ گاه استرس نداشته ام و تنها در شبی که در دوره بیست و نهم جشنواره فیلم فجر اجرا کردم، استرس داشتم.
این مجری خاطرنشان کرد: بعد از اکران خصوصی این فیلم در دو ماه گذشته و همچنین بعد از اکران عمومی آن پیشنهادات کاری زیادی از سوی کارگردان های خوب به من شد اما من نپذیرفتم و گفتم من تنها یک مجری هستم زیرا احساس می کنم هر کسی باید در تخصص خود باشد و آن را پرورش دهد. به نظر من افرادی که از این شاخه به آن شاخه می شوند دله گی می کنند و هنرمندانی که شاخه های مختلف هنر را تجربه می کنند ترس از کم دیده شدن وکم شنیده شدن را دارند به همین دلیل است که سراغ هر شاخه ای از هنر می روند.
ارسال نظر
