پشت‌پرده خط تخریب اتحاد «هاشمی–روحانی»

کمتر از چهار روز به انتخابات حساس و سرنوشت ساز مجالس شورای اسلامی و خبرگان رهبری زمان باقی مانده و تبلیغات رسانه ای در این فضا به شدت موج می زند.

سید محسن امامی فر در افتاب یزد نوشت:اما در این میان آرایش نیروهای سیاسی در صحنه، گواه بر اتحاد اصلاح طلبان و حامیان دولت از یک سو و افتراق میان اصولگرایان در سوی دیگر میدان است.

 در این فضا، رسانه های جناح راست پس از نا امیدی از حصول اجماع میان اصولگرایان و انجام حرکات ایجابی رسانه ای در جهت تبلیغ اتحاد غیر ممکن شان، با شیفت برنامه های تبلیغاتی خود به روی جناح رقیب، خط ایجاد اختلاف میان دو وزنه بزرگ جریان اعتدال گرا یعنی رئیس جمهور روحانی و آیت الله هاشمی را دنبال می نمایند.

چند روزی است که این رسانه ها شائبه رقابت نامحسوس هاشمی و روحانی در انتخابات خبرگان رهبری را ایجاد کرده و در این باب، تحلیل ارائه می دهند.

همزمان و به صورت موازی با این اقدام رسانه ای، فعالان سیاسی این طیف از اصولگرایان نیز خط حمله به آیت الله هاشمی را تشدید کرده اند.

به نظر می رسد این طیف از اصولگرایان با توجه به دسترسی که به نظرسنجی های خاص و معتبر دارند، از پیروزی جریان اعتدال گرا و اصلاح طلب در انتخابات مجلس و رأی بالای هاشمی و روحانی در انتخابات خبرگان خبر داشته و به همین دلیل توپخانه های تبلیغاتی خود را علیه اعتدال گرایان و اصلاح طلبان روشن کرده اند تا با تند کردن فضای انتخابات، حرکات احساسی هواداران خود در سطح جامعه را سازماندهی نمایند.

حرکاتی که البته همین الان از سوی فعالان سیاسی این جریان کلید خورده و مصداق آن، انگ نفوذی بودن به کاندیداهای جریان اصلاح طلب و اعتدال گراست.

طبیعتاً هواداران این طیف از جناح راست با تأسی از بزرگان خود و با الهام گرفتن از فضای احساسی شکل گرفته ممکن است در جهت عمل به ناهنجاری های تبلیغاتی و انتخاباتی در این چهار روز باقی مانده تا  هفتم اسفند حرکت نمایند.

بر همین اساس تمام پارامترهای مختصات سیاسی کشور، بر حساسیت فوق العاده انتخابات های پیش رو صحه می گذارند. طبیعتاً عامل تشدید این حساسیت ها، توافق هسته ای و دوران پسابرجام است.

عقلای سیاسی  پس از یک دهه حاکمیت تندروی و تسری آن در ساحت سیاست، اجتماع، اقتصاد و ... به نیکی دریافتند که در فضای فعلی، دو قطبی راست و چپ و به اصطلاح امروزِ آن، اصلاح طلب و اصولگرا پاسخگوی نیازهای جامعه، حل معضلات داخلی و بین المللی و برون رفت از فضای افراط نیست.

در همین راستا قوه عاقله جناح راست و چپ در جهت مصالح ملت و نظام حکم به نزدیکی و ائتلاف اصلاح طلبان و جریان معتدل اصولگرایان داد تا دو قطبی «اصلاح طلب – اصولگرا» به دو قطبی «اعتدال گرا – تندرو» شیفت نماید.

کارگردانان این پلان، به طور قطع آیت الله هاشمی در مرکز مختصات سیاسی، رئیس دولت اصلاحات در چپ و ناطق نوری در راست بودند. اما نتیجه این ائتلاف نانوشته، حسن روحانی در جایگاه ریاست جمهوری بود.

در واقع گام اول این ائتلاف در سال 92 و با موفقیت برداشته شد. اما پس از برداشتن گام اول، تندروها با تصویب طرح تخریب دولت در اتاق های فکر خود، در مسیر یک دوره ای کردن ریاست جمهوری محصول ائتلاف عقلای سیاسی حرکت کرده و در این راه از هیچ تلاش و وسیله ای برای ضربه به دولت فروگذار نکردند.

در چنین فضایی، تداوم ائتلاف «مقابله با تندروی و افراط» نیازمند عامل تثبیت کننده بود و «توافق هسته ای» این نقش را به خوبی ایفا کرد.

حال و در آستانه انتخابات های پیش رو و برای اعتلای ایران و تحقق منافع ملی و مصالح ملت، این ائتلاف به دنبال برداشتن گام دوم است.

بر همین اساس، تندروها با تحلیل دقیق از موقعیت سیاسی این ائتلاف و آمادگی جامعه برای پذیرش هر چه بیشتر آن، در تلاش برای ایجاد اختلاف میان پایه های اساسی ائتلاف یعنی آیت الله هاشمی و رئیس جمهور روحانی هستند تا اتحاد راهبردی بین این دو وزنه سیاسی را از بین ببرند یا حداقل تضعیف نمایند.

اما به نظر می رسد، قاطبه مردم با درک درست از شرایط موجود و برای تحقق خواست های اقتصادی و نهادینه شدن اعتدال گرایی و عقلانیت و دوری همیشگی فضای سیاسی - اجتماعی ایران از افراط و تندروی، در صحنه انتخابات حاضر شده و با رأی خود، حکم به بقا و تداوم ائتلاف «مقابله با تندروی» می دهند.