بانوی اول یونسکو نامزد دبیر کلی سازمان ملل شد

در بیانیه وزارت خارجه بلغارستان آمده است: وزارت امور خارجه با ارسال نامه ای، خانم «ایرینا گئورگیوا بوکوا» را نامزد دبیرکلی سازمان ملل کرده است.
در این بیانیه تاکید شده است: «خانم بوکوا با توجه به پیشینه و تجربه اش، یکی از نامزدهای برتر در رقابت برای دبیرکلی سازمان ملل متحد خواهد بود.»
دبیرکل آینده سازمان ملل متحد از یکم ژانویه 2016 (دی ماه 1395) جانشین «بان کی مون» خواهد شد که دو دوره پنج ساله اش به پایان می رسد.
«ایرینا بوکوا»ی 63 ساله، نخستین زنی است که مدیریت سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) را برعهده داشته است.
پذیرش عضویت مستقل فلسطین در یونسکو در سال 2011، این پیامد را برای بوکوا داشت که ایالات متحده بودجه سالانه ای که به این سازمان می پرداخت را قطع کرد.
خانم بوکوا پیشتر سفیر بلغارستان در فرانسه و موناکو بوده است. برخی محافل از وی به خاطر دریافت بورسیه تحصیلی از نظام کمونیستی شوروی سابق انتقاد کرده اند. «گئورگی بوکوا» پدر دبیرکل کنونی یونسکو، در گذشته سردبیر روزنامه حزب کمونیست در بلغارستان بود و دخترش نیز بورسیه این حزب و دانش آموخته موسسه دولتی روابط خارجی در مسکو بوده است. هرچند خانم بوکوا بعدها در دانشگاه های مریلند و هاروارد آمریکا نیز تحصیل کرد.
ایرینا بوکوا مدت کوتاهی نماینده حزب سوسیالیست بلغارستان در پارلمان بود و پس از آن در سال های 1995 تا 1996 معاونت وزارت خارجه در امور روابط با اتحادیه اروپا را برعهده داشت. وی مدت کوتاهی بین سال های 1996 تا 1997، وزارت خارجه بلغارستان را برعهده داشت. در همین زمان بود که بلغارستان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا شد.
خانم بوکوا متاهل است، دو فرزند دارد و افزون بر زبان بلغاری، به زبان های انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی نیز سخن می گوید.
به گزارش ایرنا، «نیویورک تایمز» اول شهریور ماه امسال در سرمقاله خود نوشت: نوبت زنان برای احراز مقام دبیرکلی سازمان ملل فرا رسیده است.
نیویورک تایمز افزود: «نظام غیردمکراتیک انتخاب دبیرکل سازمان ملل که محصول آن انتصاب افرادی ناکارآمد و غیرتاثیر گذار بر ریاست این سازمان است باید منسوخ اعلام شود و وقت آن است زنان لایق و شایسته این نقش و جایگاه را احیا کنند.».
سازمان ملل متحد تاکنون هشت دبیرکل به خود دیده است که همگی آنها مرد بوده اند.
به نوشته این رسانه آمریکایی، روند انتخاب دبیر کل سازمان ملل تا به این لحظه بر این منوال بوده است که این فرد را منحصرا پنج عضو دائم شورای امنیت و در نشست هایی غیر علنی انتخاب می کنند. حال، زمان آن فرا رسیده است که این مدل تغییر کند و به شیوه ای شفاف انجام پذیرد.
بدیهی است که انتخاب یک زن برای سکانداری سازمانی که 70 سال پیش تاسیس شده و وظیفه اش حل و فصل و رسیدگی به غامض ترین مشکلات جهان از راه دیپلماسی و اجماع جهانی است، حرکتی فوق العاده نمادین است.
نیویورک تایمز افزود: معلوم نیست که روند انتخاب دبیرکل مورد باز نگری کلی قرار گرفته است یا نه اما به هر تقدیر دهها تن از اعضای سازمان ملل به تکاپو افتاده اند یک زن را برای جایگزینی «بان کی مون» معرفی کنند .
دولت کلمبیا یکی از 20 درصد کشورهایی است که سفیرشان در سازمان ملل، یک زن است . این کشور کمپینی را در این سازمان برای احراز مقام دبیرکلی به یک زن به راه انداخته است.
«ماریا اما مجیا» سفیر کلمبیا در سازمان ملل با تنظیم نامه و طوماری در خصوص لزوم معرفی یک زن برای احراز ریاست این سازمان بیان کرده است: «برابری جنسیتی، یکی از جدی ترین چالش های جهان است و هدف مهم و حیاتی محقق نشده در راه حرکت به سمت آینده ای فراگیر و پایدار است».
این طومار تاکنون به امضای 44 کشور عضو سازمان ملل رسیده است اما هیچیک از اعضاء دائم شورای امنیت از این ابتکار عمل پشتیبانی نکرده اند .
آمریکا که سفیرش در سازمان ملل یک زن به نام «سامانتا پاور» است و وی تا به حال با دل و جرات مدافع حقوق زنان بوده است، سزاوار است با قدرت از این ابتکار عمل پشتیبانی کند.
فهرست هایی غیر رسمی از نامزدهای زن برای احراز دبیرکلی سازمان ملل در این نهاد توسط «کمپین انتخاب یک زن به دبیر کلی سازمان ملل» منتشر شده است. این تشکل یک گروه مستقل است . فهرست مزبور متضمن زندگی نامه (بیوگرافی) رهبران فاضل جهان است که دارای سوابقی متنوع هستند.
از جمله زنان مطرح شده می توان به «الن جانسون سیرلیف» رئیس جمهور کشور آفریقایی لیبریا، «کریستین لاگارد» رئیس «صندوق بین المللی پول» و «وآلیسییا بارسنا ایبارا» دبیرکل اجرایی کمیسیون اقتصادی حوزه آمریکای لاتین و دریای کارائیب اشاره کرد.
نیویورک تایمز نوشته بود: «جهان ما از وجود زنانی فاضل و لایق و برجسته که قدرت آن را دارند ایفای نقش حقیقی و شایسته دبیر کل سازمان ملل را احیا کنند و انرژی تازه ای به تلاش های در دست اقدام این سازمان در راه برابری جنسیتی بدمند، بی بهره نیست.»