فسیل های ایرانی ازآمریکا بازگشت

داریوش کریمی امروز شنبه در نشست خبری افزود:این کاوش براساس همکاری مشترک بین ایران و آمریکا از سال 1974 تا 1976 (1352- 1354) آغازشد و براساس آن کارشناسان دو کشور موفق به کشف تعداد زیادی فسیل از مراغه که یکی از چهار منطقه مهم دنیا در حوزه ذخایر فسیلی است، شدند.
وی گفت:این طرح مشترک بین محققان و متخصصان دانشگاه کالیفرنیا و موزه لس آنجلس و محققان ایرانی انجام شد.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: این کاوش طی دو سال ادامه داشت و در این مدت مقدار زیادی فسیل استخراج و به موزه ملی تاریخ طبیعی ایران ارسال شد، برخی از آنها توسط محققان داخلی شناسایی و کدگذاری شد و تعدادی نیز برای شناسایی و کدگذاری و انجام کارهای مطالعاتی به آمریکا ارسال شد.
وی افزود: قرار بود در مدت تعیین شده بعد از شناسایی و کدگذاری و انجام کارهای علمی، فسیل ها به ایران برگردانده شوند که در آن زمان انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و مراودات دو کشور ایران و آمریکا متوقف شد.
وی افزود: چندین سال بعد از آن پرونده فسیل ها به دیوان لاهه ارجاع شد تا مورد بررسی قرار گیرد، از سال 63 تا 93 سازمان حفاظت محیط زیست این پروژه را در دیوان لاهه پیگیری کرد و در سال های 92 و 93 با گشایشی که از نظر گفت و گو بین دو کشور رخ داد این مساله در دستور کار دیوان لاهه قرار گرفت.
کریمی ادامه داد: بعد از آن دو طرف لوایح متعددی برای ارسال فسیل ها به ایران تعیین کردند و شهریور 93 نشستی با حضور نمایندگان دو طرف به عنوان جلسه استماع در دیوان لاهه برگزار شد و قضات بعد از استماع مستندات به این جمع بندی رسیدند که آمریکا باید فسیل ها را به ایران بازگرداند.
کریمی گفت: در این پرونده فقط سازمان حفاظت محیط زیست و دانشگاه کالیفرنیا درگیر نبودند، بلکه چهار نهاد شامل سازمان حفاظت محیط زیست، مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری، نماینده ایران در دیوان لاهه و دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن پیگیر این موضوع بودند.
وی گفت: با توجه به طولانی شدن این موضوع مشترک بین ایران و آمریکا، روشن شدن موضوع نیازمند مذاکرات فراوان بود تا اطلاعات دقیق مبنی بر اینکه چه تعداد فسیل در آمریکا است.
وی گفت: زمانی که اکتشاف انجام شد اعلام شده بود حدود سه هزار قطعه فسیل از مراغه کشف و استخراج شد که از این تعداد هزار و 500 قطعه در ایران بود، بنابراین انتظار داشتیم هزار و 500 قطعه را از آمریکا دریافت کنیم.
وی گفت: برخی از فسیل ها پیش از آنکه شناسایی و کدگذاری شوند به آمریکا ارسال شده بود، بنابراین تخمین تعداد دقیق آنها سخت بود، در این فاصله نیز تعدادی از دانشجویان ایرانی در آمریکا بر روی این فسیل ها کار کردند که در نهایت اطلاعات آنها را نیز جمع آوری کردیم.
وی ادامه داد: بعد از 20 روز کار مشترک 1351 فسیل شناسایی و تعیین اصالت شدند و در فهرست مربوط به توافقنامه دو کشور ثبت شد.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: تعدادی از فسیل ها در قالب توده به آمریکا فرستاده شده بودند که در این مدت همچنان در قالب توده باقی ماندند و فسیل های موجود در آنها خارج نشد، بنابراین انتظار می رود تعدادی فسیل در این توده ها موجود باشد.
وی گفت: قرار است دو کار علمی و تحقیقاتی بر روی فسیل ها انجام شود و تمام آنها در موزه تاریخ طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست نگهداری می شود.
کریمی گفت: با دریافت فسیل ها تعداد 30 مقاله چاپ شده و دو گزارش 800 صفحه ای که توسط محققان آمریکایی درباره این فسیل ها تهیه شده بوده نیزدریافت کردیم و از این رو بانک اطلاعاتی غنی از این فسیل ها در اختیار داریم.
وی تاکید کرد: بر اساس ماده هشت قراردادی که با آمریکا امضا کردیم، آمریکا متعهد می شود چنانچه یک فسیل بعد از ارسال به ایران به هر شکلی پیدا شود، این دولت ملزم به عودت فسیل و دادن خسارت به ایران است.
کریمی گفت: در زمان سیر این درخواست دو پرونده مطرح شد یکی پرونده درخواست غرامت و دیگری ارجاع فسیل ها بود که پرونده درخواست غرامت معطوف به این بود که اگر نتوانیم اصل خواسته خود یعنی بازپس گرفتن فسیل ها را نرسیم درخواست خسارت کنیم که با انجام خواسته خود پرونده غرامت خود به خود منتفی شد.