رشد مصرف سیگار، قلیان و ارتباط با جنس مخالف

یک آسیب شناس اجتماعی با اشاره به اینکه مصرف سیگار،‌قلیان و ارتباط با جنس مخالف در میان جامعه دانش‌آموزی رو به افزایش است، گفت:‌ آسیب‌های اجتماعی بیش از هر گروهی نوجوانان را در معرض خطر قرار می‌دهد و باید قبل از آن‌که دیر شود چاره‌ای برای آن اندیشید.

جعفر بای  در رابطه با روند افزایش آسیب‌های اجتماعی در جامعه دانش‌آموزی کشور اظهار داشت:‌ موضوعی که باید همه مسئولان به ویژه آموزش و پرورشی‌ها بپذیرند افزایش آسیب‌های اجتماعی در میان جامعه دانش‌آموزی است.

وی افزود:‌ مشکل این است که آموزش و پرورش به دنبال پاک کردن صورت مسئله است در حالی که جامعه دانش‌آموزی با افزایش آسیب‌های اجتماعی مواجه است و راه‌حل آن سرپوش گذاشتن بر موضوع نیست.

این آسیب‌شناس اجتماعی گفت: آسیب‌های اجتماعی در بین پسران بیشتر است و عواملی همچون مصرف سیگار، قلیان یا ارتباط با جنس مخالف در جامعه‌ دانش‌آموزی رو به گسترش است. البته در رابطه با افزایش مصرف سیگار و قلیان در بین دانش‌آموزان عواملی همچون در دسترس بودن آسان آنها بی‌تاثیر نیست.

بای ادامه داد:‌ رسالت پرورشی در آموزش و پرورش باید پُررنگ‌تر شود اما هم‌اکنون برای رصد موفقیت یک مدرسه، میزان قبولی‌ها ملاک است و معیارهای اخلاقی و فرهنگی جایگاهی ندارد البته این این موضوع را نهادهای بیرونی بر آموزش‌ و پرورش تحمیل کرده‌اند و این نهاد ناخواسته در مسیری قرار گرفته که گویی تنها وظیفه‌اش آموزش و موفقیت تحصیلی است. در نتیجه بُعد پرورش که نیاز مبرم هر خانواده و جامعه است دچار غفلت قرار می‌گیرد.

وی عنوان کرد:‌ زمانی که مسائل پرورشی جزو اولویت‌های اصلی نباشد مسلماً شاهد رشد آسیب‌های اجتماعی در بین دانش‌آموزان خواهیم بود و اگر در این رابطه غفلتی رخ دهد نمی‌توان انتظار جامعه‌ای سالم را در آینده داشت.

این آسیب‌شناس اجتماعی با بیان اینکه آسیب‌ها از سطح جامعه به محیط مدارس وارد می‌شود، گفت:‌ برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی در بین دانش‌آموزان همکاری بین بخشی ضعیف است در حالی که سایر نهادها برای رفع این مشکل باید همکاری مناسبی را با آموزش و پرورش داشته باشند و هم‌اکنون که آسیب‌های اجتماعی در میان جامعه دانش‌آموزی به یک بحران تبدیل نشده است باید برای آن چاره اندیشید.

بای اظهار داشت:‌ آسیب‌های اجتماعی بیش از هر گروهی نوجوانان را در معرض خطر قرار می‌دهد و برای حل این معضل در مرحله نخست پشتیبانی عاطفی خانواده از نوجوان ضروری است و پس از آن باید با برنامه‌ریزی‌های مناسب و آموزش‌های گوناگون نوجوانان را در برابر آسیب‌های اجتماعی واکسینه کرد.