حضور گسترده هیأت های مختلف از اقصی نقاط دنیا در دو سال گذشته در ایران، مؤید همین مطلب است. این آمدوشدها که آخرین آن سفر پراهمیت رئیس جمهور چین به ایران بود، به گونه ای جلب توجه کرده که حسادت همسایگان ناخرسند از پیشرفت ملت ایران را نیز برانگیخته است.
روزنامه شرق در سرمقاله ای با قلم حمیدرضا آصفی، سخنگوی پیشین وزارت خارجه نوشت: با به سرانجام رسیدن «برجام» که با فرازوفرودهای زیاد به مرحله اجرا درآمد، دور تازه ای از روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای اروپایی از سر گرفته شد؛ روابطی که نزدیک به ١٠ سال بلاتکلیف و معطل بود و به تبادل نظر در سطوح میانی مسئولان دو کشور تنزل یافته و رایزنی ها عمدتا به برخی مسائل چالش برانگیز سیاسی منطقه ای و بدون توجه به ابعاد اقتصادی، تجاری و فرهنگی آن صورت می گرفت.در این سرمقاله می خوانیم: سفر رئیس جمهور اسلامی ایران به ایتالیا و فرانسه، آن هم بعد از یک تأخیر کوتاه مدت به دلیل حوادث تروریستی پاریس، بسیار بهنگام و با نگاهی به آینده و جبران فرصت های ازدست رفته گذشته صورت گرفته است؛ گذشته ای که به دلیل فشارهای ایالات متحده و اتحادیه اروپا بر ایران، امکان استفاده از همه ظرفیت ها میان طرفین، وجود نداشت. روابط سنتی ایران با اروپا در ابعاد سیاسی و اقتصادی بسیار ممتاز بوده است.
همکاری های گسترده ایران با آلمان، فرانسه و ایتالیا غیرقابل مقایسه با سایر کشورها در نقاط دیگر جهان به استثنای ژاپن بوده است. اکنون این سفر که از رم شروع شده و در ادامه پاریس را نیز دربر می گیرد، چه به لحاظ سیاسی و چه از نظر اقتصادی برای طرفین حائزاهمیت است. بازار جذاب ایران و کشورهای پیرامونی که کشورمان را به دروازه ١٥ کشور درآورده است، فریبنده تر از آن است که کشورها بتوانند از آن چشم پوشی کنند.
حضور گسترده هیأت های مختلف از اقصی نقاط دنیا در دو سال گذشته در ایران، مؤید همین مطلب است. این آمدوشدها که آخرین آن سفر پراهمیت رئیس جمهور چین به ایران بود، به گونه ای جلب توجه کرده که حسادت همسایگان ناخرسند از پیشرفت ملت ایران را نیز برانگیخته است. در سفر چهارروزه رئیس جمهور، قراردادهای متعددی در این دو کشور پراهمیت اروپایی به امضای طرفین می رسد. استفاده از ظرفیت سرمایه گذاری مشترک در بخش های مختلف ایران، انتقال فناوری های روز جهان، صدور نفت و کالاهای غیرنفتی می تواند مرکز و کانون مذاکرات باشد و طرفین، روابط سنتی نفتی را احیا کنند. از یاد نبریم که به دلیل تحریم بخش نفت در سال های گذشته، جمهوری اسلامی ایران تعدادی از مشتریان نفتی خود را از دست داده است. مضافا اینکه فرانسه و ایتالیا هردو در میادین نفتی ایران حضور گسترده و فعالی داشته اند و فرصت انتقال تکنولوژی های نو در توسعه فازهای پارس جنوبی، حائزاهمیت است.
در کنار آن، موضوع حمل ونقل هوایی از اهمیت بالایی برخوردار است. علاوه بر ظرفیت های گسترده اقتصادی که فقط به دو نمونه آن اشاره شد، در ابعاد سیاسی تحولات منطقه، موضوع تروریسم و مواد مخدر جایگاه ویژه ای در مذاکرات خواهد داشت. به گفته مقامات اروپایی، جمهوری اسلامی ایران به عنوان باثبات ترین و کلیدی ترین کشور منطقه، شریک مطلوب اتحادیه اروپا برای رایزنی های سیاسی است؛ فرصتی که اروپا به آسانی نزدیک به ١٠ سال آن را از دست داد و تبعات آن را هم دید. قاره سبز به عنوان منطقه ای نزدیک به خاورمیانه - و با کمی اغماض به عنوان همسایه این منطقه- دارای علایق و نگرانی های مشترکی با ایران است.
تحولاتی که در منطقه رخ می دهد به سرعت و بسیار گسترده می تواند اروپا را تحت تأثیر قرار دهد. مسئولان اروپایی به درستی دریافته اند که برای حفظ امنیت، ثبات و در نتیجه توسعه و خروج از رکود اقتصادی، به کشوری مانند جمهوری اسلامی ایران نیازمند هستند. سفر آقای دکتر روحانی فرصت مناسبی است تا با نگاه به آینده روابط سنتی ایران و اتحادیه اروپا به روزهای اوج خود بازگردد.
ارسال نظر
