آقای ارضی؛ دین مردم را فدای دنیای دیگران نکنید

پس از انقلاب اسلامی ایران به دلیل اینکه برگزاری مراسم مذهبی مانند دوران پهلوی با محدودیت خاصی روبرو نبود هر روز شاهد چهره های جدیدی در عرصه مدیحه سرایی کشور بودیم. یکی از مهم‌ترین چهره هایی که در میان مداحان می‌توان یافت، حاج منصور ارضی است.

شخصی که از 4 سالگی مداحی را در کنار عموی خود مرحوم حاج حسن ارضی شروع آغاز کرده و هنوز هم با وجود اینکه گرد پیری بر سر و رویش نشسته به این کار ادامه می دهد. خیل فراوان دوستدارانش همچنان حضور در مجالس او را بر هر چیزی ترجیح می دهند. نامدارترین مداحان حال حاضر کشور هم که مورد استقبال نسل جوان مذهبی ایران هستند در زمره شاگردان وی به حساب می آیند و خود را مرید حاج منصور می دانند.

کسانی که حتی تا حد کمی با حاج منصور از نزدیک آشنا هستند می‌دانند که وی بر خلاف بیشتر مداحانی که بابت چند دقیقه مدیحه سرایی مبالغی کلان دریافت می کنند، هرگز در ازای تعظیم شعائر اهل بیت پولی دریافت نمی کند. اما سال‌هاست که حضور مداحان در عرصه سیاست تبدیل به امری عادی شده است.

نمونه بارز این موضوع خود حاج منصور است. وی سال‌هاست که یکی از بزرگترین منتقدان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، جریان اصلاحات و اصلاح طلبان است. او همواره انتقاداتی تند و تیز و گاهی توهین آمیز نثار جریان اصلاحات کرده است. از روز عاشورای سال 76 که از مستمعین خود خواسته بود که هرگز به سید محمد خاتمی رای ندهند تا روز عرفه ای که محمدباقر قالیباف را به عمر سعد تشبیه کرد.

ارضی در تمام حوزه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اظهار نظر کرده و می کند. حتی زمانی که کمال تبریزی فیلم مارمولک را ساخت حاج منصور از مرز انتقاد گذشت و سخنان توهین‌آمیزی را نثار تبریزی و عوامل فیلم وی کرد. در جریان انتخابات سال 88 هم وی و شاگردان و مریدانش از هوادارن احمدی نژاد بودند که برای تبلیغ به نفع وی از هیچ کوششی فرو گذار نبودند. در واقع مراسم‌های مذهبی در آن سال‌ها تبدیل به میتینگ‌های انتخاباتی برای کاندیدای مورد پسند حاج منصور می‌شد.

وی روزی یار گرمابه و گلستان احمدی نژاد بود و حتی با او به سفر استانی هم می رفت و چندی بعد کارشان به دادگاه هم رسید! اصولا می توان گفت پاشنه آشیل حضور ارضی در عرصه سیاست دولت احمدی نژاد بود. روزگاری که بسیاری از طرفداران ارضی نمی‌توانستند این پارادوکس را با خود حل کنند که چگونه روزی از در و دیوار مسجد ارک صدای دعا برای احمدی‌نژاد می آمد و چند صباحی بعد از آن فریادهای مرگ و مرده باد! کار به جایی رسید که ارضی برای مرگ یار غار رئیس دولت نهم و دهم دعا کرد و شبی دیگر برای کشتن مشایی جایزه تعیین کرد!

پس از اینکه در انتخابات اخیر ریاست جمهوری، ارضی از کاندیدای خاصی حمایت نکرد عده‌ای می پنداشتند که وی از گذشته عبرت گرفته و دیگر وارد سیاست نمی‌شود. اما امروز سخنانی از وی در رسانه های رسمی کشور منتشر شد که واقعا جای تاسف داشت. ارضی در مراسم روز عرفه ضمن ایراد توهین‌هایی عجیب به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، برای وی آرزوی مرگ کرد!

انتقاد سر جای خودش، توهین و تهمت و فحاشی چرا؟ جناب حاج منصور، مگر خودتان همواره از معصوم روایت نکرده و نمی‌کنید که شما شیعیان باید زینت ما باشید؟ ما هر قدر تاریخ رو زیر و رو می کنیم نمونه ای از توهین به مخالفان از سوی اهل بیت نمی‌یابیم. شما چگونه اینقدر ساده به دیگران توهین می کنید؟ چرا باید در روز عرفه که مردم برای تکرار زمزمه عاشقانه امام شهیدشان دور شما جمع می شوند شاهد رکیک ترین توهین‌ها باشند. توهین به کسی که از سوی رهبر انقلاب حکم ریاست بر مجمع تشخیص مصلحت نظام را دریافت کرده است.

همین اظهار نظرهای شتاب‌زده و عصبی برخی مداحان در سال‌های گذشته بوده که باعث شده عده زیادی از عاشقان اهل بیت به این‌گونه مراسمات نروند و مستقیم و غیر مستقیم اعتراض خود را به ورود مداحان به سیاست اعلام کرده اند. اما نکته اصلی اینجاست که وقتی مداحی در جلسه ای مذهبی از آبرو و اعتبار ائمه برای مطامع سیاسی جریانی خاص استفاده می‌کند آیا مردم را نسبت به مذهب بدبین نمی‌کند؟

یک هفته مانده به انتخابات ریاست جمهوری سال 88 در روز شهادت دخت گرامی پیامبر اسلام، حاج منصور به محض پایان مراسم عزاداری از مستمعین خود خواست تا به میدان ولیعصر رفته و در میتینگ انتخاباتی محمود احمدی نژاد شرکت کرده و سخنان او را بشنوند. اما 2 سال بیشتر نگذشته بود که رئیس دولت دهم و یارانش، ارضی و شاگرد خاصش سعید حدادیان را دادگاهی کردند. بیچاره جوان مستمع مذهبی که نمی‌داند این تناقض رو چگونه حل کند.

حاج منصور نشان داده معمولا ورودش به عرصه سیاسی نتایج معکوس داشته و دارد. بارها برای افراد مختلف آرزوی مرگ کرده است و این دعا هیچ‌گاه برآورده نشده است. پس بهتر نیست سیاست را به اهلش واگذارد و یا لااقل وارد بحث‌های حزبی و گروهی نشود؟ چرا باید احساسات پاک جوانان مذهبی دستمایه جریانات پیچیده سیاسی شود؟ پس آقای ارضی؛ دین مردم را قربانی مطامع سیاسی دیگران نکنید.