متهمان آلودگی هوا طلبکار شده اند!

یکی از خبرگزاری‌های مخالف دولت، نظر سنجی پیامکی کرده است که خانم ابتکار، رئیس سازمان محیط‌زیست، برای حل مشکل آلودگی هوا چه باید بکند؟ این سوال، وقتی معنا‌دار می‌شود که بدانیم جریان مخالف دولت، مدت‌هاست که روی رئیس سازمان محیط‌زیست متمرکز شده و می‌کوشد به‌هر نحوی، وی را تخریب کند. این نوشتار، البته‌درصدد دفاع از سازمان محیط‌زیست و رئیس آن نیست چراکه خودشان قاعدتا می‌توانند از عهده دفاع از خود بر آیند. سخن سر این است که سر جان مردم هم سیاسی بازی می‌کنند و صورت مسئله را به‌نفع منافع جناحی خود تغییر می‌دهند! آلودگی هوا دارد صغیر و کبیر را می‌کشد، آن‌وقت آقایان دلواپس، افتاده‌اند به صرافت ماهیگیری از این وضعیت.

 حتم دارم که بسیاری از آنان، آرزو می‌کنند که بسیار بیش از این، مردم بر اثر آلودگی بمیرند، تا بلکه ‌‌‌دلتنگان دولت ازدست‌رفته‌‌‌،‌بار دیگر قدرت را به دست گیرند و روزگار نامحمود محمود را از سر گیرند! آلودگی هوا، دستپخت سازمان محیط‌زیست نیست، نتیجه سیاست‌های غلط همه دولت‌هاست. هم ازاین‌رو، باید دولت قبلی را به‌اندازه 8 سال دراین وضعیت مقصر دانست و هم دولت کنونی را به‌اندازه 2/5 سالی که سر کار است، گناهکار قلمداد کرد. تعارفی هم نیست. اگر سال گذشته می‌شد دولت روحانی را به‌دلیل تازه سر کار آمدن، از پاسخگویی درباره آلودگی هوا مبرا دانست، امروز می‌توان به‌اندازه عمر دولتش، آن را مؤاخذه کرد، اما موضوع منحصر به سازمان حفاظت محیط‌زیست نیست و همه دستگاه‌ها باید درقبال این وضعیت پاسخگو باشند، اما آقایان مدعی که این روزها، مهربان شده‌اند و بعد از سکوت 8‌ساله در دوران احمدی‌نژاد این روزها نگران آلودگی هوا هستند، بدانند که با فرافکنی نمی‌توانند از پاسخگویی در محضر تاریخ و ملت فرار کنند. اگر امروز هوا آلوده است، به‌اندازه دو سال، اخیر، تقصیر دولت حسن روحانی است و اینان هم باید پاسخگوی عملکرد خود باشند؛ بااین‌حال، مدعیانی که یک چشم‌شان به آلودگی هواست و دیگر چشم‌شان به انتخابات اسفند ماه تا بلکه بتوانند از نمد آلودگی برای خود کلاهی ببافند، بدانند که مردم ایران یادشان نرفته است که با آن سیاست‌های نابخردانه‌ای که دو دولت قبلی بر کشور تحمیل کردند، سال‌های سال، باید تاوان داد. مثلا وقتی رئیس دولتی، حد خود را متوجه نمی‌شود و با سخنان و سیاست‌های نادرست، کشورش را در معرض تهدید و تحریم قرار می‌دهد، معلوم است که به‌جای خودروهای هرچند قدیمی اروپایی، باید دست به دامان خودروسازان چینی شد یا قطعات همان اروپایی‌ها را از چین آورد و بدین‌ترتیب، ناگهان آلودگی هوا را چندبرابر کرد. آیا خانم ابتکار یا هرکس دیگری می‌تواند ناگهان معجزه کند و خرابکاری چندین‌ساله با آثار چند ده‌ساله را ناگهان از بین ببرد؟ وقتی 800 میلیارد دلار درآمد نفتی کشور، به‌جای آنکه صرف زیرساخت‌ها، ازجمله نوسازی کارخانه‌ها و پالایشگاه‌ها شود، دچار سوءمدیریت و حیف و میل گردد، معلوم است که با روندهای قدیمی، باید هم آلودگی تولید شود. وقتی دولت محبوب‌تان با نفت 120 دلاری سرمستی می‌کرد و به فکر انتخاباتش بود تا بازهم در قدرت بماند و از آن درآمدهای بی‌نظیر و تاریخی که نصیبش شده بود، برای رفع عوامل آلاینده هوا استفاده نمی‌کرد، دولت کنونی با نفت 40 دلاری (که فقط برای پرداخت یارانه‌ها کفایت می‌کند) و میلیاردها دلار بدهی و تعهدات عجیب‌وغریبی که برایش به ارث رسیده است آیا می‌تواند معجزه کند یا باید در یک فرآیند منطقی، مشکلات را حل کند؟ کما اینکه این کار را هم آغاز کرده است که اولین قدمش، حذف بنزین‌های سرطان زای پتروشیمی و جایگزینی بنزین یورو 4 در شهرهای بزرگ بود و جالب اینجاست که همین اقدام که برای سلامتی همه مفید است، هدف حملات مخالفان دولت قرار گرفت و انواع و اقسام تهمت‌ها و دروغ‌ها دراین‌باره بافتند و اشاعه دادند. یا روند همکاری دولت در احداث مترو در کلانشهرهایی مانند تهران که در دولت قبل، قربانی لج بازی‌های کودکانه شده بود، در دولت کنونی از سر گرفته شده است، اما مهم‌ترین کاری که دولت کنونی برای رفع آلودگی هوا انجام داده، همان است که تازه مهربان‌شدگان (!) بر آن بسیار تاخته‌اند و آن، ‌‌‌برجام‌‌‌ است.

 زمانی حسن روحانی گفت که حتی آب خوردن‌مان نیز تحت‌تاثیر تحریم‌هاست. همین مدعیان، بر او تاختند که چرا چنین گفت و عزت‌مان را بر باد داد؟! اکنون، با مانوری که روی آلودگی هوا می‌دهند، امیدواریم متوجه شده باشند که نه‌تنها آب، که هوا نیز متاثر از تحریم‌هاست. همان تحریم‌هایی که روحانی و ظریف و همکاران‌شان در دولت و وزارت‌خارجه را برای برداشتنش، به صلابه کشیدید و حتی به وطن فروشی متهم‌شان کردید. تازه، خودتان که در عالی‌ترین سطوح دولت و شورای‌عالی امنیت ملی بودید، بهتر از همه می‌دانید که تحریم‌ها، با یک قطع‌نامه می‌آیند ولی به‌این سادگی نمی‌روند و بعد از برجام، مدت‌ها طول می‌کشد تا رفته رفته اوضاع به حالت عادی نزدیک شود. حالا شاید بفهمید که آن قطع‌نامه‌ها، سند فشار بر ملت ایران بودند با هزاران پیامد، نه ‌‌‌کاغذپاره‌های ادعایی که به آن‌ها می‌خندیدید! یادش بخیر نباد که دولت مطلوب شما، به‌جای همین کارهایی که دولت کنونی انجام می‌دهد، دو راهکار شاهکار برای حل مشکل آلودگی هوا ارائه داد و رئیس وقت سازمان محیط‌زیست هم با افتخار آن‌ها را اعلام کرد: یکی ساخت دستگاه تهویه هوا در چند نقطه تهران بود (که اساسا معلوم نیست منظورشان از این دستگاه چه بود و البته هیچ‌گاه هم عملی نشد) و دیگر، آب پاشی هوای تهران با چند هواپیمای سم پاش کشاورزی بود که این کار را هم کردند و جهانی را به ایران خنداندند! تصریح می‌کنیم که دولت کنونی را نیز درقبال وضع موجود، به‌اندازه خودش مسئول می‌دانیم ولی این را هم تاکید می‌کنیم که اگر امروز، قرار باشد دولت روحانی، به‌خاطر آلودگی هوا محاکمه شود، محاکمه‌کنندگان، مردم ایران هستند که همه دولت‌ها را درقبال امکانی که داشتند و عمل نکردند، مؤاخذه می‌کنند نه‌اینکه متهمان دیرین بدبختی‌های ملت، مدعی شوند و به‌جای نشستن در جایگاه متهم، برای خود‌شان قضا و بازخواست، قائل شوند. آقایانی که میراث دولت‌تان ملتی را می‌آزارد، هر‌اندازه که فرار به جلو می‌کنید، سرانجام باید در محضر ملت پاسخگو باشید.

مبع:بهار