فردوسی پور که پیش از این نیز سابقه مصاحبه ورزشی با شخصیت های سیاسی را داشته و اتفاقا از صدا و سیما نیز پخش شده است مشخص نمی شود چرا در این یک مورد با بن بست مواجه می شود.
رویکرد صدا و سیما در طول سال های گذشته به سمتی در حرکت است که گویا قرار است یک سویه نگری در این رسانه نهادینه شود. به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، انتقادها نسبت به نگاه و عملکرد صدا و سیما کم نبوده است و این روند هر روز با شدت و حدت بیشتری پیگری می شود. به گونه ای که دیگر انتقادهای علنی نیز چندان کارساز نیست.
در یکی دو سال گذشته موضع گیری هایی که ساختمان جام جم نسبت به دولت یازدهم داشته بسیار سوال برانگیز بوده است؛ با تمام شدن دوره ریاست ضرغامی و شروع به کار محمد سرافراز این تصور پیش آمد که شاید رئیس جدید که خود از جنس رسانه است رویکردی متفاوت با گذشته را در پیش بگیرد، اما آنچه مشاهده شد چیزی جز ادامه روند گذشته نبود و حتی با جدی تر شدن مسائل مذاکرات و همچنین در جریان تصویب برجام این ذهنیت را تقویت کرد که گویا صدا و سیما به جای آنکه در کنار دولت باشد پنجه در پنجه او انداخته و در مقابلش ایستاده است.
انتقاد یا تخریب ؟!
مسلم است که اگر تمام بلندگوهای یک کشور به تعریف و تمجید محض منتهی شود روزنه های تخلف نیز از سوی دیگر باز خواهد شد بنابراین اگر گروهی مدعی شود که صدا و سیما لزوما باید حامی صد در صدی عملکرد دولت باشد ادعایی بیراه بوده است و قطعا سرانجام و منفعتی را به دنبال نخواهد داشت .
شاید آنچه امروز باعث شده است تا بخش عظیمی از مخاطبان صدا و سیما از پای تلویزیون بلند شوند ، نگاهی است که این رسانه به مسائل دارد . در حقیقت نگاه صفر و صدی رسانه ملی موجب شد تا این باور شکل بگیرد که همه چیز آن طور که هست جلوه نمی کند در این راستا مباحث پیرامون مذاکرات هسته ای گواهی است بر این ادعا.
با نگاهی گذرا به برنامه ها، میزگردها، مستند ها و ... می توان گفت رسانه ملی یا نمی داند یا نمی خواهد بداند مرز انتقاد و تخریب کجاست.
در ماجرای اخیر و تصویب مصوبه کنگره آمریکا در زمینه محدودیت های رفت و آمد به ایران باید گفت هر چند عملی که انجام شده بود حرکتی خلاف برجام بوده است اما صدا و سیما با رویکردی که در پیش گرفت این القا را به وجود آورد که گویا تمام توافقات زیر سوال رفته است و اساسا تمام تحریم ها به گونه ای دیگر قرار است اجرا شود.
مخالفت علنی با دولت،مصاحبه با ظریف پخش نشد
اگر قرار باشد یک حسن برای شبکه های اجتماعی قائل شد قطعا آن یک مزیت این خواهد بود که دیگر سخت می توان مسئله ای را مخفی کرد و مسئولین دائما خود را در برابر افکار عمومی پاسخگو می بینند البته اگر پاسخی داشته باشند.
چند روز پیش عکسی در گروه ها و کانال های تلگرامی دست به دست شد، عکسی از مصاحبه عادل فردوسی پور با محمد جواد ظریف. گفته می شد این مصاحبه قرار است ویژه شب یلدا باشد و از طریق شبکه سوم سیما به روی آنتن برود اما تا امروز چشم هیچ بیننده ای به تماشای این مصاحبه باز نشد.
این طور که شنیده می شود گویا مسوولان صدا وسیما به دلیل بی ربط بودن محتوای برنامه با مصاحبه مذکور اجازه پخش این مصاحبه را نداده اند؛ و فردوسی پور نیز شخصا در جریان برنامه اعلام می کند این مصاحبه مجوز شبکه سوم را به دست نیاورد.
فردوسی پور که پیش از این نیز سابقه مصاحبه ورزشی با شخصیت های سیاسی را داشته و اتفاقا از صدا و سیما نیز پخش شده است مشخص نمی شود چرا در این یک مورد با بن بست مواجه می شود.
دریچه به سوی امید یا نا امیدی
در شرایطی که مردم طی سالهای گذشته فشار اقتصادی و معیشتی بسیاری را بر زندگی خود احساس کردند، برجام و نوید برداشتن تحریم ها بهترین خبری بوده است که شنیده اند اما آنچه در روزهای گذشته از درون جعبه جادویی و رسانه ملی پخش شد تنها بیانگر این موضوع بود که تصورات اشتباه بوده است و قرار نیست تحریمی لغو شود. در حالی که این موضوع تنها از سوی کنگره و در مورد یکی از کشورهای 5+1 است که آن هم دولت می تواند اجرا نکند.
مضاف بر آنکه آنچه فرو ریخته است ساختار تحریم می باشد و دیگر بازگشت تحریم ها غیر ممکن است. بر این اساس لازم است تا صدا و سیما و سیما در سیستم عملکرد خود بازنگری داشته باشد تا شاید مخاطبان از دست رفته را بار دیگر بتواند با رسانه ملی آشتی دهد .
در یکی دو سال گذشته موضع گیری هایی که ساختمان جام جم نسبت به دولت یازدهم داشته بسیار سوال برانگیز بوده است؛ با تمام شدن دوره ریاست ضرغامی و شروع به کار محمد سرافراز این تصور پیش آمد که شاید رئیس جدید که خود از جنس رسانه است رویکردی متفاوت با گذشته را در پیش بگیرد، اما آنچه مشاهده شد چیزی جز ادامه روند گذشته نبود و حتی با جدی تر شدن مسائل مذاکرات و همچنین در جریان تصویب برجام این ذهنیت را تقویت کرد که گویا صدا و سیما به جای آنکه در کنار دولت باشد پنجه در پنجه او انداخته و در مقابلش ایستاده است.
انتقاد یا تخریب ؟!
مسلم است که اگر تمام بلندگوهای یک کشور به تعریف و تمجید محض منتهی شود روزنه های تخلف نیز از سوی دیگر باز خواهد شد بنابراین اگر گروهی مدعی شود که صدا و سیما لزوما باید حامی صد در صدی عملکرد دولت باشد ادعایی بیراه بوده است و قطعا سرانجام و منفعتی را به دنبال نخواهد داشت .
شاید آنچه امروز باعث شده است تا بخش عظیمی از مخاطبان صدا و سیما از پای تلویزیون بلند شوند ، نگاهی است که این رسانه به مسائل دارد . در حقیقت نگاه صفر و صدی رسانه ملی موجب شد تا این باور شکل بگیرد که همه چیز آن طور که هست جلوه نمی کند در این راستا مباحث پیرامون مذاکرات هسته ای گواهی است بر این ادعا.
با نگاهی گذرا به برنامه ها، میزگردها، مستند ها و ... می توان گفت رسانه ملی یا نمی داند یا نمی خواهد بداند مرز انتقاد و تخریب کجاست.
در ماجرای اخیر و تصویب مصوبه کنگره آمریکا در زمینه محدودیت های رفت و آمد به ایران باید گفت هر چند عملی که انجام شده بود حرکتی خلاف برجام بوده است اما صدا و سیما با رویکردی که در پیش گرفت این القا را به وجود آورد که گویا تمام توافقات زیر سوال رفته است و اساسا تمام تحریم ها به گونه ای دیگر قرار است اجرا شود.
مخالفت علنی با دولت،مصاحبه با ظریف پخش نشد
اگر قرار باشد یک حسن برای شبکه های اجتماعی قائل شد قطعا آن یک مزیت این خواهد بود که دیگر سخت می توان مسئله ای را مخفی کرد و مسئولین دائما خود را در برابر افکار عمومی پاسخگو می بینند البته اگر پاسخی داشته باشند.
چند روز پیش عکسی در گروه ها و کانال های تلگرامی دست به دست شد، عکسی از مصاحبه عادل فردوسی پور با محمد جواد ظریف. گفته می شد این مصاحبه قرار است ویژه شب یلدا باشد و از طریق شبکه سوم سیما به روی آنتن برود اما تا امروز چشم هیچ بیننده ای به تماشای این مصاحبه باز نشد.
این طور که شنیده می شود گویا مسوولان صدا وسیما به دلیل بی ربط بودن محتوای برنامه با مصاحبه مذکور اجازه پخش این مصاحبه را نداده اند؛ و فردوسی پور نیز شخصا در جریان برنامه اعلام می کند این مصاحبه مجوز شبکه سوم را به دست نیاورد.
فردوسی پور که پیش از این نیز سابقه مصاحبه ورزشی با شخصیت های سیاسی را داشته و اتفاقا از صدا و سیما نیز پخش شده است مشخص نمی شود چرا در این یک مورد با بن بست مواجه می شود.
دریچه به سوی امید یا نا امیدی
در شرایطی که مردم طی سالهای گذشته فشار اقتصادی و معیشتی بسیاری را بر زندگی خود احساس کردند، برجام و نوید برداشتن تحریم ها بهترین خبری بوده است که شنیده اند اما آنچه در روزهای گذشته از درون جعبه جادویی و رسانه ملی پخش شد تنها بیانگر این موضوع بود که تصورات اشتباه بوده است و قرار نیست تحریمی لغو شود. در حالی که این موضوع تنها از سوی کنگره و در مورد یکی از کشورهای 5+1 است که آن هم دولت می تواند اجرا نکند.
مضاف بر آنکه آنچه فرو ریخته است ساختار تحریم می باشد و دیگر بازگشت تحریم ها غیر ممکن است. بر این اساس لازم است تا صدا و سیما و سیما در سیستم عملکرد خود بازنگری داشته باشد تا شاید مخاطبان از دست رفته را بار دیگر بتواند با رسانه ملی آشتی دهد .
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
