مجلس دهم نیازمند آرامش و تعقل است

دست‌اندرکاران انتخابات، خود را برای برگزاری یک انتخابات پرشکوه آماده می‌کنند. هرچه انتخابات با حضور جمعیت بیشتری از آحاد مردم برگزار شود و روند تحولات آن با نظم و امنیت و اقبال عمومی در سطح وسیع‌تری در میان آرامش جامعه به پیش رود، بر اقتدار نظام می‌افزاید.

جمهوری اسلامی نوشت:درخصوص آنچه به مجلس شورای اسلامی مربوط می‌شود، توجه به این نکته ضرورت دارد که حاصل چنین فرایند پرشکوهی است که مجلسی با عظمت، محبوب و مردمی را شکل می‌دهد و آنرا در «راس امور» قرار می‌دهد. این همان کلام پرمعنی امام راحل(ره) است که می‌فرمود: «مجلس در راس امور است». چنین مجلسی را نمی‌توان مرعوب،‌ تهدید یا تحقیر کرد که کسی در هر رده‌ای از قدرت هم که باشد، بگوید این مجلس در ذیل امور هم نیست ولی صدائی از مجلسیان در دفاع از کیان مجلس برنخیزد.

اکنون که در آستانه تشکیل مجلس دهم قرار گرفته‌ایم، ابزارها و زمینه‌ها در اختیار مردم است که چنان مجلسی را شکل دهند و مقدرات کشور و نظام را در دستان با کفایت مجلسیانی قرار دهند که «فراجناحی» عمل نمایند، مصالح کشور و منافع ملی را درصدر اولویت‌ها قرار دهند، اهل تدبیر و تعادل و تعامل باشند و «اخلاق» را همواره و حتی در پیچیده‌ترین اوضاع نیز مدنظر قرار دهند.

امام خمینی(ره) همواره به مردم توصیه می‌فرمود که افرادی امثال «شهید مدرس» را به مجلس بفرستند. اینکه امروزه چهره‌هائی امثال مدرس داشته باشیم که مردم آنها را به مجلس بفرستند، محل تردید است، ولی خوبست ویژگی‌های شهید مدرس را در ذهن خود مرور کنیم تا رمز و راز این کلام امام(ره) را دریابیم. مدرس با «استقلال رای» و «استقلال عمل» خود نه تنها منافع کشور و مصالح جامعه را در نظر می‌گرفت که با منطق استوار خود، بر سایر نمایندگان نیز تاثیر مثبتی می‌گذاشت و آنها را با دیدگاه‌ها و نقطه‌نظرات خود همراه می‌ساخت. او مقبولیت عام داشت و به خاطر تشر زدن از سوی افرادی که شیفته قدرت بودند، نیز از موضع بر حق و اصولی خود عقب نمی‌نشست و در بیان حقایق تردیدی به خود راه نمی‌داد. شجاعت در بیان و صراحت در موضع‌گیری، از ویژگی‌های همیشگی او بود و همواره اخلاق و معیارهای انسانی را مدنظر داشت. مدرس درد مظلومان، رنج محرومان و احقاق حقوق پابرهنگان را در تصمیمات و عملکرد خود و مجلس رعایت می‌کرد. حتی اگر دیدگاه و نظر او در اقلیت بود، بخاطر در اقلیت بودن، احساس انزوا نمی‌کرد و از بیان حقایقی که دیگران هم به آن واقف بودند ولی توجهی نمی‌کردند تا حق در حاشیه بماند، ابائی نداشت. او با شهامت و البته با کلام متین و متعادل و اثرگذار خود، حق مطلب را ادا می‌کرد تا حق را به کرسی بنشاند.

با مقایسه چنین چشم اندازی از نمایندگی مجلس و چنین روندی از سیر تحولات یک مجلس مورد نظر امام راحل(ره) با آنچه در طول برگزاری مجالس گذشته و حال شاهد بوده‌ایم، باید پرسید که انصافاً مجالس ما تا چه اندازه در طراز این آرزوی امام راحل(ره) بوده‌اند؟ با این تفاوت که مدرس در مجالس دوره رضا خانی درخشید ولی نمایندگان مجلس ما در چارچوب نظام جمهوری اسلامی بوده‌اند، با یک فضای آماده شنیدن کلمه حق و حمایت از مواضع حق و مهمتر از همه، در اختیار داشتن حمایت مردمی که به شهادت امام راحل(ره) از بهترین‌ها و برترین‌های تاریخ بوده و هستند.
هرگز قصد ملامت و شماتت و خرده‌گیری نداریم ولی انصافاً مجالس ما با چنان فضائی و با چنان معیارهای آرمانی که امام راحل(ره) ترسیم می‌کرد، فاصله داشتند و دارند. طبعاً گذشته‌ها گذشته ولی دستکم برای آینده می‌توان به گونه‌ای عمل نمود که مجلس دهم چند گام بیشتر از مجالس گذشته به این فضای آرمانی نزدیکتر شود. با نگاهی منصفانه، بدور از هرگونه حب و بغض و با هدف آسیب شناسی در باب مجالس نه‌گانه دوران انقلاب و جمهوری اسلامی، بهتر می‌توان دریافت که مجلس یکدست که نمایندگانش عموماً از یک گروه و جناح باشند و رقبا در انزوا بسر برند، پاسخگوی نیازهای امروز کشور نیست. ما به مجلسی در طراز جمهوری اسلامی نیاز داریم که مجلس عقلای قوم، مجرب‌ها و افراد کارآمد و کاردان، با چهره‌هائی برخوردار از مقبولیت عام باشد که نمایندگانش اهل تعامل با یکدیگر، اهل تعامل با سایر قوا، اهل تدبیر و تعادل، دارای ثبات رای و عقیده، به دور از جنجال و فضاسازی و سیاه‌نمائی، دارای درک صحیح و منطقی از مصالح ملی و نیازهای کلان کشور باشند و بجای تلاش برای انزوای رقبای خود به انزوای تندروها، افراد غیرمتعادل و عناصر جنجال برانگیز حتی در جمع خودی‌ها معتقد و ملتزم باشند.

مجلس آینده باید «مجلس اخلاق محور» باشد و بر روی اشتغال، اقتصاد، فرهنگ، ثبات و امنیت کشور و چشم انداز آینده کشور متمرکز شود تا بتواند برای تامین نیازهای فوری مناطق محروم و الزامات جلوگیری از مهاجرت‌های بی‌رویه، برنامه‌ریزی و نظارت کند.

به عکس دیدگاه عناصری که به فریاد و جنجال و هوچی‌گری قائلند، مجلس دهم نیازمند آرامش و تعقل است که با انسجام فکری و به دور از برخوردهای جناحی، با وحدت نظر و آینده‌نگری، تمامی استعدادهای خود را در جهت درک دردهای جامعه بکار گیرد و تمامی توان و ظرفیت خود را برای تقویت نقش و جایگاه هر سه قوه در مسیر تحقق آرمان‌های انقلاب، نظام و کشور به کار بگیرد. این نکته بویژه در جهت تحقق اهداف برنامه باید با کمک به دولت که در وسط میدان است و سنگینی بار مسئولیت‌های اجرائی را به دوش می‌کشد، نمود عینی، جدی و واقعی پیدا کند.

انصافاً اقتصاد کشور در هیچ دوره‌ای مطابق انتظارات مردم نبوده و باید مجلس دهم در حد توان و ظرفیت خود برای کمک به رونق اقتصادی و جلب رضایت عامه مردم و جامعه به مسئولیت‌های تعطیل‌ناپذیر خود عمل کند.

ما به مجلسی نیاز داریم که در عین حضور احزاب و جمعیت‌ها از هر جناحی «در زیر خیمه انقلاب»، قطعاً فراجناحی بیندیشد و عمل نماید. ما به مجلسی نیاز داریم که درخصوص مسائل ملی، دیدگاه ملی و فراجناحی داشته باشد و تجربه‌های تلخ گذشته و حال را تکرار نکند. مجلس نهم با اینکه در نهایت با برجام همراهی کرد، ولی انصافاً در باب «کمیسیون برجام»، کارنامه تامل برانگیزی داشت و گزارشی از این کمیسیون صادر شد که پنج تن از اعضای همان کمیسیون، مواضع و عملکردش را به زیر سئوال بردند و تصریح کردند که گزارش نهائی منتسب به کمیسیون، یکطرفه است و از خارج کمیسیون آمده و محصول جمع‌بندی جلسات کارشناسی نیست. بررسی برجام، فرصتی برای تسویه حساب‌های گروهی و جناحی نبود که برای تصحیح اشتباهات و خطاهای عمدی و سهوی اشخاص در این زمینه، نیازی به دخالت مقامات ارشد نظام باشد. این واقعیت تلخ نشان می‌دهد که مجلس شورای اسلامی باید عاری از افراطیون باشد.

اکنون روی صحبت ما با گروه‌ها، جناح‌ها، موجهین و چهره‌های محبوب و مقبول جامعه است که قطعاً این روزها در فکر تهیه فهرست افراد مقبول هستند تا در فرصتی مناسب، آنها را بعنوان چهره‌های مورد نظر خود، در معرض قضاوت افکار عمومی قرار دهند.

افراد موجه، مقبول، متعادل، مبادی آداب اخلاقی،‌ کارآمد و کاردانی را معرفی کنید که جامعه به اعتماد شما، به آنها نیز اعتماد کند ولی فردا بخاطر انتخاب و معرفی خود مورد سوال قرار نگیرید و همچون برخی حمایت‌های گذشته، از عملکرد و معرفی و حمایت خود احساس پشیمانی نکنید. بخاطر ملاحظات حزبی و جناحی و باندی از کسانی حمایت نکنید که برای معیارهای اخلاقی، ملاحظات ملی، مصالح کشور و منافع ملت پشیزی ارزش قائل نیستند و بخاطر خوشایند جناح و همفکران خود، حق را باطل و باطل را حق جلوه می‌دهند ولی با لفاظی‌های عوام فریبانه، بر عملکرد مسئله‌دار خود سرپوش می‌گذارند.

دوستان، یاران و دلسوزان انقلاب همچنان در آرزوی مجلسی هستند که در طراز نظام مقدس جمهوری اسلامی باشد، مجلسی فراجناحی که تک تک نمایندگانش «عصاره فضائل ملت» و موجبات افتخار و مباهات اسلام، نظام، کشور و ملت باشند. انشاءالله