همه شـــب با یـــادِ مـــه-رویـــی
به دل و جان تـــاب و تبــی دارم
چه خبـــر آن سلسله گیـــسو را
که پریـــشان روز و شبـــی دارم
*
*
چه کنم
گر نــــاله چنیـــن محـــزون
نکُنم از گَردِشَت
ای گردون!
که دلـــی چون ســـاغرِ می
پُرخون
به هـــوای لـــعلِ لبـــی دارم
*
*
به خَمِ زلفـــی که نِگـــون کردی
دلِ من پا-بـَــندِ جنـــون کردی
چه بگـــویم بـــا توکه چون کردی
که چگـــونه روز و شبـــی دارم