اين روزها موضوع چرايي معدوم نمودن مقداري سيب‌زميني در استان فارس بهانه‌اي شده تا منتقدان محترم دولت تدبير و اميد از قبل آن هرچه دل تنگ‌شان مي‌خواهد نثار دولت يازدهم نمايند. کار بجايي رسيد که يکي از نمايندگان منتقد دولت استعفاي خود را به اين دليل تقديم نمايد؟!
روزنامه مردم سالاری در یادداشتی به قلم کرم محمدی نوشت:سيب‌زميني از سال 1384 وارد بازي سياسي جناح‌هاي درون نظام شد. از قضا اين ورود هم بنا به اراده و تصميم جناحي صورت پذيرفت که بخشي از هواداران و سياستگذاران آن براي مخالفت با دفن سيب‌زميني آلوده توسط دولت يازدهم اين روزها سينه‌چاک کرده‌اند.اين روزها موضوع چرايي معدوم نمودن مقداري سيب‌زميني در استان فارس بهانه‌اي شده تا منتقدان محترم دولت تدبير و اميد از قبل آن هرچه دل تنگ‌شان مي‌خواهد نثار دولت يازدهم نمايند. کار بجايي رسيد که يکي از نمايندگان منتقد دولت استعفاي خود را به اين دليل تقديم نمايد؟!
اينکه اگر نماينده‌اي نتواند به وظايف خويش عمل کند و يا براي دفاع از حقوق موکلانش در نهايت استعفا دهد؛ شايد کار پسنديده‌اي محسوب گردد. اما اگر همين نماينده محترم دو سال قبل به مدت هشت سال شاهد هر روزه رشد نرخ بيکاري؛ افزايش سرسام‌آور نرخ تورم؛ کاهش چشمگير ارزش پول ملي؛ اختلاس‌هاي چندين هزار ميلياردي؛ به بن‌بست رسيدن سياست خارجي؛ بي‌اعتنايي رئيس‌جمهور وقت به مصوبات مجلس شوراي اسلامي و عدم ابلاغ برخي از قوانين و... بوده باشد و نه تنها در آن هنگام هيچ مخالفتي نکرده بلکه تمام‌قد از سياست‌هاي دولت‌هاي «نهم» و «دهم» حمايت نموده باشد؛ اقدام امروزش سخت زير سوال رفته و يک حرکت و ژست سياسي محسوب مي‌گردد.
علي‌رغم ايرادي که به مخالف‌خواني‌هاي امروز بخشي از يک جناح سياسي وارد مي‌شود؛ اما انتقاد مخالفان دولت تدبير و اميد هرچند از منظر حاميان اين دولت وارد نباشد؛ ولي افتخار دولت يازدهم آن است که مخالفان را نه تنها محدود ننموده بلکه دايره نقد را گسترش داده است. آنچه جاي تامل دارد عملکرد صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران است. رسانه‌اي که از بيت‌المال ارتزاق کرده و متعلق به همه ملت ايران مي‌باشد و طبيعتا نمي‌تواند و نبايد وارد دسته‌بندي‌هاي سياسي و جناحي شود.
پيگيري برنامه‌هاي اين رسانه در جريان دفن سيب‌زميني‌هاي آلوده واقعا جاي تامل جدي دارد. در برنامه ساعت 23 شبکه خبر که مفصل به اين موضوع پرداخته شد؛ تهيه‌کنندگان بدون پروا به سال 88 بازگشتند و خيلي راحت اقدام دولت «مهرورز» را در توزيع سيب‌زميني رايگان به مردم اقدامي در راستاي جلوگيري از فاسد شدن اين محصول معرفي کردند؟! موضوعي که حتي دولت تحت مديريت آقاي احمدي‌نژاد هم ادعاي آن را حداقل تا اين تاريخ نداشته است!
صداوسيما که هم‌اکنون در قضيه دفن سيب‌زميني تمام‌قد در کنار منتقدان دولت تدبير و اميد ايستاده است؛ توضيح نداد چرا در آن هنگام و در گرماگرم تبليغات انتخابات رياست جمهوري در برابر توزيع رايگان هزاران تن سيب‌زميني بين مردم چنين پا به ميدان نگذاشت؟ چرا هرگز در صدد برنيامد که سوال کند هزينه‌هاي ميلياردي قيمت خريد و توزيع سيب‌زميني‌ها از کجا تامين شده است؟ چرا بسان امروز سخنان منتقدان را بازتاب نداد و آنان را در ميزگردها دعوت نکرد؟
به استناد کدام سند و مدرک محکمه پسند بعد از گذشت بيش‌از شش سال به اين نتيجه رسيده است که توزيع آن همه سيب‌زميني در سراسر کشور براي جلوگيري از فاسد شدن آنها صورت گرفته است؟
ورود صداوسيما به اينگونه مباحث را بايد به فال نيک گرفت و از تهيه‌کنندگان چنين برنامه‌هايي پرسيد آيا برگزاري انتخابات باشکوه در اسفند ماه سال‌جاري را در راستاي تقويت امنيت؛ وحدت و اقتدار ملي مي‌دانند يا خير؟ آيا قبول دارند براي تبديل شدن انتخابات به حماسه سياسي که همواره مورد تائيد و تاکيد مقام معظم رهبري قرار داشته و دارد؛ به مقدمه نياز است؟ آيا قبول دارند که برگزاري نشست‌هاي متعدد و سخنراني‌ها و همايش‌ها با حضور گرايش‌هاي گوناگون ملتزم به قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران مقدمه برگزاري انتخابات پرشور توام با شعور و آشنايي هر چه بيشتر شهروندان و صاحبان حق راي نسبت به ديدگاه‌هاي سياسي- اقتصادي- فرهنگي- سياست خارجي و... احزاب قانوني کشور خواهد بود؟...
اگر مي‌دانند چرا در برابر حمله به تجمعات قانوني طي هفته‌هاي اخير سکوت پيشه کرده‌اند؟ چگونه است که دفن سيب‌زميني آلوده چندين برنامه را در رسانه ملي به خود اختصاص داده و بهانه‌اي براي انتقاد از دولت دکتر روحاني مي‌شود اما قانون‌شکني آشکار عده‌اي در چندين جاي مملکت کمترين حساسيتي را در اين رسانه بر نمي‌انگيزد؟! چرا مديران ذي‌ربط رسانه ملي در راستاي حفظ حرمت و گسترش قانون و قانونگرايي عاملان قانون‌شکني‌ها و حاميان فکري آنها را به چالش نمي‌کشد؟ امام خميني(ره) معمار و بنيانگذار جمهوري اسلامي در خصوص صداوسيما مي‌فرمايند: «صداوسيما بايد دانشگاهي عمومي براي هدايت و تربيت مردم باشد يعني دانشگاهي که در سطح کشور گسترده است و بايد به اندازه‌اي که مي‌شود، از آن استفاده کرد. ...» به راستي آيا بحث تمکين همگان به قانون که سنگ بناي هر گونه توسعه مي‌باشد به اندازه دفن سيب‌زميني آلوده اهميت ندارد تا مورد توجه رسانه ملي قرار گيرد؟
سرمايه اصلي رسانه ملي؛ اعتماد مردم است. اين مهم زماني محقق و مستحکم مي‌ماند که آنچه در شبکه‌هاي مختلف شنيداري- ديداري و نوشتاري اين رسانه منتشر و بازتاب مي‌يابد؛ بر مدار بي‌طرفي باشد. هر گاه برنامه‌هاي صداوسيما درصدد حمايت از يک جريان فکري سياسي داخل کشور حرکت کرده است؛ بخشي از افکار عمومي از آن دوري گزيده‌اند. جا دارد تا در آستانه دو انتخابات مهم خبرگان رهبري و مجلس شوراي اسلامي از هر گونه اقدامي که شائبه حمايت از يک جناح خاص را در پي دارد پرهيز شود.
حاميان دولت تدبير و اميد انتظار ندارند که صداوسيما مانند دوران دولت‌هاي «نهم» و «دهم» سراپاي دولت «يازدهم» را عاري از هرگونه ايراد و انتقاد معرفي نموده و مملکت را گل و بلبل نشان دهند. اما بر اين باورند که در نقدها و بازتاب خبرهاي دولت دکتر روحاني رعايت حداقل‌ها؛ هم نمي‌شود.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
| در حال بررسی: ۰
| انتشار یافته: ۲
علی
| 
۲۱:۲۶ - ۱۳۹۴/۰۹/۱۸
پاسخ
رسانه ملی دیگر فاسد شده است. دولت باید رسانه ای مجزا برای اطلاع رسنی حقایق داشته باشد. من که این روزها سخت پیگیر اخبار هستم، روزی نیست که صداوسیما بدون تحریف، خبرگزینی، غرض ورزی برنامه نداشته باشد. جلسه سخنگوی دولت رو پخش میکنه بعدش تو خبر ساعت 13 شبکه خبر، کاملا سخنان سخنگوی دولت در مورد تاخیر در ارائه لایحه بودجه رو تحریف میکنه. کاری کنین ناشناس
| ۱۵:۱۵ - ۱۳۹۴/۰۹/۲۱
پاسخ
دوست عزیز نویسنده مقاله لتفن به مبحث برندینگ سیاسیتوجه کن. دولت یازدهم باید جامعه هدف خود را مشخص کند و برای آنان کار کند و آنرا برملا سازد و باید از تقابل با صدا وسیما استقبال کند و آنرا در سوی برندینگ خود تعریف کند. وگرنه دولت بی بو و خاصیت چرا باید جامعه هدف به او رای دهد. جامعه هدف رئیس جمهوری طبقه متوسط است. دولت باید برای این جامعه هدف بگوید چکار کرده است وگرنه رای آنها را از دست می دهد. یادتان باشد و اشتباه نکنید. ارسال نظر
